Παρά το έντονο ενδιαφέρον και τη
μαζική στροφή των ελλήνων προς τον αγροτικό τομέα, ακόμα υφίσταται στην ατομική
και συλλογική συνείδηση ως κατάλοιπο προηγούμενων αντιλήψεων, η άποψη ότι
αγρότης χωρίς επιδότηση δεν μπορεί να σταθεί βιώσιμα στην αγορά εργασίας.
Μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν
δείχνει ότι οι αγροτικές επιδοτήσεις καθιερώθηκαν από την Ενωμένη Ευρώπη, σε
μια περίοδο που τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα ήταν πολύ διαφορετικά σε
σχέση με σήμερα. Εστιάζοντας στην ελληνική πραγματικότητα, πρέπει να διατυπωθεί
ξεκάθαρα ότι μέχρι πρόσφατα τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονταν για την
ανάπτυξη του τομέα δαπανήθηκαν με τη μορφή παροχών προς τους αγρότες, χωρίς
ουσιαστικά κριτήρια και χωρίς έλεγχο. Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με τις
πολιτικές αβαρίες της τελευταίας 35ετίας, οδήγησε σε αποδυνάμωση του αγροτικού
δυναμικού και σε μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας/κτηνοτροφίας.
Τα τελευταία χρόνια όπου η
Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό τις πιέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, άρχισε να
αλλάζει στάση στον τρόπο κατανομής των ενισχύσεων εντατικοποιώντας τους
ελέγχους και ανεβάζοντας τον πήχη των ποιοτικών προδιαγραφών για τα αγροτικά
προϊόντα που παράγονται εντός της γηραιάς ηπείρου, το αγροτικό κατεστημένο της
χώρας κλονίστηκε. Αν προσθέσουμε και τη μείωση της ρευστότητας λόγω της
οικονομικής κρίσης, γίνεται αντιληπτή η αναγκαιότητα αλλαγής νοοτροπίας από όλους
όσους εμπλέκονται στην αγροτική παραγωγή.
Σύμφωνα με εκθέσεις των ελληνικών
πρεσβειών στις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου υπάρχει τεράστιο κενό οπότε και
ανοικτό πεδίο, για την ανάπτυξη και προώθηση των εγχώριων αγροτικών προϊόντων.
Οι κυριότεροι λόγοι αδυναμίας διείσδυσης σ’ αυτές τις αγορές είναι η αστάθεια
στην ποιότητα και την ποσότητα. Το δεύτερο σκέλος του προβλήματος είναι δυνατόν
να λυθεί με τη σύναψη συνεργασιών, υπό κάποια νομική μορφή (για παράδειγμα
σύσταση Ομάδων Παραγωγών, που ενθαρρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση) ώστε να
εξασφαλίζεται η απαιτούμενη ποσότητα. Τα ποιοτικά κριτήρια επιτυγχάνονται με
γνώση του αντικειμένου και υπευθυνότητα του παραγωγού.
Μέχρι σήμερα η κατάρτιση των
ανθρώπων του αγροτικού τομέα βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Όσα
επιτυχημένα παραδείγματα προβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης είναι αποτέλεσμα
συντονισμένης προσπάθειας και εκμάθησης του αντικειμένου σε βάθος.
Οι άνθρωποι του agronomist.gr συνειδητοποιώντας τις εξαιρετικές
προοπτικές που έχουν τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, εντός κι εκτός συνόρων,
σχεδίασαν και υλοποιούν την υπηρεσία e-school by agronomist.gr. Το e-school by agronomist.gr είναι το πρώτο ηλεκτρονικό σχολείο
πράσινης αγροτικής κατάρτισης, στοχεύοντας να προσφέρει στους καταρτιζόμενους
εξειδικευμένες γνώσεις και επιχειρηματικό προσανατολισμό.
Γνωρίστε το e-school by agronomist.gr δηλώνοντας συμμετοχή στις online ενημερωτικές συναντήσεις εδώ.
