Το κείμενο είναι από την εξαίρετη Ηλεκτρονική σελίδα του Συλλόγου Βλασαίων
Δεν ήταν μόνοι οι υλικές ζημιές που προξένησαν στη Βουφράδα τα στρατεύματα του Ιμπραήμ, ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι στις μάχες και στις μικροσυμπλοκές.
Εκείνο, όμως, που γέμιζε πόνο και θλίψη τις ψυχές ήταν οι πολλοί αιχμάλωτοι, ιδιαίτερα νέοι στην ηλικία, που στοιβάζονταν στα καράβια για να πουληθούν στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής.
Δεν ήταν μόνοι οι υλικές ζημιές που προξένησαν στη Βουφράδα τα στρατεύματα του Ιμπραήμ, ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι στις μάχες και στις μικροσυμπλοκές.
Εκείνο, όμως, που γέμιζε πόνο και θλίψη τις ψυχές ήταν οι πολλοί αιχμάλωτοι, ιδιαίτερα νέοι στην ηλικία, που στοιβάζονταν στα καράβια για να πουληθούν στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής.
Αποκαλυπτικός
είναι ο Γάλλος περιηγητής Charles DavaI (1) για τον τρόπο αντιμετώπισης των αιχμαλώτων:
«Αλλά εκείνο που προξενούσε ακόμη πιο ελεεινή εντύπωση είναι τούτο εδώ το θέαμα της «Αγοράς των Σκλάβων» Δεν είχα ιδεί ποτέ πιο θλιβερή σκηνή και μη μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, τα άφησα να ξεσπάσουν ελεύθερα... Οι σκλάβοι που πουλιόντουσαν ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος γυναίκες κάθε ηλικίας. Έβλεπες ακόμη εκεί μερικά παιδιά κάτω των δεκάξι χρόνων.
Τους μεγαλύτερους σε ηλικία αιχμαλώτους ή τους είχαν θανατώσει ή βρίσκονταν κλεισμένοι στα μπουντρούμια». Επίσης, σε κάποιο άλλο σημείο αναφέρει: «Είδα με τα ίδια μου τα μάτια δεκαπέντε ανθρώπους γδυτούς μπροστά στη σκηνή του Ιμπραήμ να τους σταμπάρουν με ένα καυτό σίδερο και ύστερα να τους ρίχνουν στο μπουντρούμι για να σαπίζουν μέσα στην υγρασία ίσαμε να έρθει το καράβι να τους μπαρκάρουν για την Αίγυπτο, μακριά από το αγαπημένο χώμα της πατρίδος τους, το ποτισμένο με τον ιδρώτα τους και με τα δάκρυά τους, για λογαριασμό του Μεχμέτ Αλή. Είδα παπάδες σταυρωμένους, είδα άλλους δεμένους στα λιόδεντρα να ψήνονται σε σιγανή φωτιά...».
«Αλλά εκείνο που προξενούσε ακόμη πιο ελεεινή εντύπωση είναι τούτο εδώ το θέαμα της «Αγοράς των Σκλάβων» Δεν είχα ιδεί ποτέ πιο θλιβερή σκηνή και μη μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, τα άφησα να ξεσπάσουν ελεύθερα... Οι σκλάβοι που πουλιόντουσαν ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος γυναίκες κάθε ηλικίας. Έβλεπες ακόμη εκεί μερικά παιδιά κάτω των δεκάξι χρόνων.
Τους μεγαλύτερους σε ηλικία αιχμαλώτους ή τους είχαν θανατώσει ή βρίσκονταν κλεισμένοι στα μπουντρούμια». Επίσης, σε κάποιο άλλο σημείο αναφέρει: «Είδα με τα ίδια μου τα μάτια δεκαπέντε ανθρώπους γδυτούς μπροστά στη σκηνή του Ιμπραήμ να τους σταμπάρουν με ένα καυτό σίδερο και ύστερα να τους ρίχνουν στο μπουντρούμι για να σαπίζουν μέσα στην υγρασία ίσαμε να έρθει το καράβι να τους μπαρκάρουν για την Αίγυπτο, μακριά από το αγαπημένο χώμα της πατρίδος τους, το ποτισμένο με τον ιδρώτα τους και με τα δάκρυά τους, για λογαριασμό του Μεχμέτ Αλή. Είδα παπάδες σταυρωμένους, είδα άλλους δεμένους στα λιόδεντρα να ψήνονται σε σιγανή φωτιά...».
Τις πληροφορίες
για τους Βουφραδιώτες αιχμαλώτους (2) παίρνουμε από ένα έγγραφο του εκτάκτου επιτρόπου της Άνω Μεσσηνίας Αντώνη
Τζούνη, με ημερομηνία 9 Αυγούστου 1828, που στάλθηκε στον κυβερνήτη της Ελλάδας
Ιωάννη Καποδίστρια. Η καταγραφή στόχευε στο να εξασκηθεί διπλωματική πίεση
στους Αιγυπτίους να απελευθερώσουν τους αιχμαλώτους. Οι Αιγύπτιοι επέστρεψαν
ελάχιστους, γύρω στα 800 παιδιά, έναντι λύτρων.
Στη συνέχεια
παραθέτουμε πίνακα με τους Βουφραδιώτες αιχμαλώτους:
ΤΟΠΟΣ
ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ
|
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ
|
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
ΣΥΛΛΗΨΗΣ
|
ΗΛΙΚΙΑ
|
ΤΟΠΟΘΕΣIΑ
ΣΥΛΛΗΨΗΣ
|
||
|
ΛΙΟΠΛΟΣ ΗΛΙΑΣ
|
26-5-1825
|
36 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
||
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ
|
26-5-1825
|
33 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
|
26-5-1825
|
7 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΟΣ
|
26-5-1825
|
15 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
|
26-5-1825
|
-
|
Σκάρμιγκα
|
|||
ΓΥΦΤΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
|
26-5-1825
|
42 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ
|
26-5-1825
|
36 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
|
26-5-1825
|
10 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
|
26-5-1825
|
17 ετών
|
Σκάρμιγκα
|
|||
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΖΩΗ
|
26-5-1825
|
-
|
Σκάρμιγκα
|
|||
ΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔ
|
26-5-1825
|
40 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΣ
|
26-5-1825
|
13 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ
|
26-5-1825
|
17 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ
|
1826
|
5 ετών
|
Πολιανή
|
|||
ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ.
|
26-5-1825
|
40 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΗ
|
26-5-1825
|
12 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΚΑΛΥΒΑΣ ΠΑΥΛΟΣ
|
26-5-1825
|
35 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΗ
|
26-5-1825
|
12 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΠΙΣΠΙΣΑ
|
ΤΖΑΚΟΥΡΟΠΟΥΛΑ ΣΟΦΙΑ
|
26-5-1825
|
24 ετών
|
Μανιάκι
|
||
ΜΑΝΙΑΚΙ
|
ΚΑΛΥΒΑΣ ΔΡΑΚΟΣ
|
26-5-1825
|
34 ετών
|
Μανιάκι
|
||
Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ
|
26-5-1825
|
15 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓ.
|
26-5-1825
|
25 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝ.
|
26-5-1825
|
15 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ.
|
26-5-1825
|
3 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΑ ΠΑΝΑΓ.
|
26-5-1825
|
28 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΑ ΜΑΡΙΑ
|
26-5-1825
|
28 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΡΑΚΟΣ
|
26-5-1825
|
3 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣΔΗΜΗΤΡ.
|
26-5-1825
|
-
|
Μανιάκι
|
|||
ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣ
|
26-5-1825
|
23 ετών
|
Μανιάκι
|
|||
ΠΕΛΕΚΑΝΑΔΑ
|
ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
|
1825
|
40 ετών
|
Νησί
|
||
ΦΡΑΓΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
|
1825
|
30 ετών
|
Νησί
|
|||
ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Π.
|
1825
|
25 ετών
|
Φρουτζάλα
|
|||
ΜΑΝΤΟΥΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
|
1825
|
13 ετών
|
Κουρτζαούση
|
|||
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Π.
|
1825
|
13 ετών
|
Κουρτζαούση
|
|||
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ Γ.
|
1825
|
6 ετών
|
Νησί
|
|||
ΖΑΪΜΟΓΛΙ
|
ΚΑΝΤΖΗΛΙΕΡΗ ΒΕΝΕΤΑ
|
1825
|
26 ετών
|
Ζαΐμογλι
|
||
ΚΑΝΤΖΗΛΙΕΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΣ
|
1825
|
10 ετών
|
Ζαΐμογλι
|
|||
ΚΑΝΤΖΗΝΕΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΤΗΣ
|
1825
|
9 ετών
|
Ζαΐμογλι
|
|||
ΚΑΝΤΖΗΝΕΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΣ
|
1825
|
7 ετών
|
Ζαΐμογλι
|
|||
ΚΑΝΤΖΗΝΕΡΗ ΠΑΡΑΣΚ.
|
1825
|
3 ετών
|
Ζαΐμογλι
|
|||
ΜΕΪΝΤΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
|
1825
|
30 ετών
|
Ζαΐμογλι
|
|||
ΜΙΣΚΑ
|
ΜΠΑΚΙΑΡΗ ΜΑΡΙΑ
|
1826
|
23 ετών
|
Καρτζαούση
|
||
ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓ.
|
1826
|
12 ετών
|
Καρτζαούση
|
|||
ΜΑΖΑΡΑΚΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΑ
|
1826
|
26 ετών
|
Φρουτζάλα
|
|||
Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ
|
1826
|
4 ετών
|
Φρουτζάλα
|
|||
ΚΟΝΤΟΓΟΝΙ
|
ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
|
-
|
10 ετών
|
- (3)
|
||
ΧΑΤΖΗ
|
ΡΕΝΕΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
|
1827
|
20 ετών
|
Φρουτζάλα
|
||
ΡΕΝΕΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
|
25-1-1827
|
10 ετών
|
Λυκουδέσι
|
|||
ΖΑΠΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
|
15-3-1827
|
13 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΑΡΝΑΟΥΤΑΛΗ
|
ΚΗΠΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
|
8-9-1827
|
15 ετών
|
Κουρτζαούσι
|
||
ΜΠΟΥΖΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
|
15-3-1827
|
10 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΟΣ ΠΑΓΩΝΑΣ
|
15-3-1827
|
8 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΟΣ ΠΑΓΩΝΑΣ
|
15-3-1827
|
9 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΚΗΠΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
|
15-3-1827
|
35 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΚΗΠΑ ΦΩΤΟΥΛΑ
|
15-3-1827
|
14 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΜΠΟΥΖΑ ΚΑΛΟΓΡΙΑ
|
15-3-1827
|
25 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ Π.
|
15-3-1827
|
25 ετών
|
Ντάρα
|
|||
ΓΚΡΟΥΣΤΕΣΗ
|
ΚΑΣΤΟΡΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
|
1827
|
6 ετών
|
Πανιπέρι
|
||
ΚΑΣΤΟΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
|
1827
|
15 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΚΑΣΤΟΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
|
1827
|
8 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΖΩΡΙΑΝΟΥ ΓΥΦΤΟΣ
|
1827
|
17 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
|
1827
|
8 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
|
1827
|
4 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΜΟΥΛΑΤΖΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΟΣ
|
1827
|
15 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΚΑΣΤΟΡΑ ΘΕΟΔΩΡΑ
|
1827
|
22 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΚΑΣΤΟΡΑ ΜΑΡΙΑ
|
1827
|
12 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΝ
|
1827
|
12 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚ.
|
1827
|
10 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ ΜΑΡΙΑ
|
1827
|
5 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΘΕΡΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
|
1827
|
10 ετών
|
Πανιπέρι
|
|||
ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟ
|
ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ ΚΟΡΗ ΚΩΣΤΑ
|
15-3-1827
|
5 ετών
|
Βλαχόπουλο
|
||
ΣΙΚΑΛΙΑ ΒΑΣΙΛΩ
|
15-3-1827
|
20 ετών
|
Κρεμμύδια
|
|||
ΧΡΟΝΑ ΕΥΓΕΝΙΚΗ
|
15-3-1827
|
17 ετών
|
Κρεμμύδια
|
|||
ΣΜΥΡΝΙΝΑ ΕΥΔΟΚΙΑ
|
15-3-1827
|
25 ετών
|
Κρεμμύδια
|
|||
ΣΜΥΡΝΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
|
15-3-1827
|
15 ετών
|
Κρεμμύδια
|
|||
ΓΕΡΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ
|
1827
|
-
|
Βλαχόπουλο
|
|||
ΓΕΡΟΦΩΤΕΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤ.
|
1827
|
10 ετών
|
Βλαχόπουλο
|
|||
ΒΛΑΣΗ
|
ΜΑΣΤΟΡΑΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ
|
1827
|
14 ετών
|
Αρκουδόβρυση
|
Αυτά τα δεινά πέρασε η Βουφράδα μαζί με ολόκληρη τη Μεσσηνία. Για τα δεινά
αυτά, αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου 1827, έγραψε ο υπουργός των Εσωτερικών Γ.
Γλαράκης στο φιλέλληνα Μίλλερ: «Κανένα άλλο μέρος της Πελοποννήσου δεν υπέφερεν
τόσα δεινά, όσα η δυστυχής Μεσσηνία. Εκτεθειμένη αδιακόπως εις τας επιδρομάς
του αιμοβόρου εχθρού κατερημώθη, οι δε κάτοικοι προτιμώντες ν' αποθάνουν
ελεύθεροι κατέφευγαν εις τα όρη, τας κορυφάς και τα σπήλαια, όπου ετρέφοντο με
χόρτα. Με όλας τας ενδείας και τας κακουχίας των, δεν έπαυσαν να υπερασπίζονται
την ύπαρξίν των με τα όπλα ανά χείρας και πολλότατοι έμειναν θύματα της
ελευθερίας επάνω εις το έδαφος της πατρίδας των» (4).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
- ΔΕΜΟΔΟΣ ΤΑΚΗΣ: Για το Νιόκαστρο και για το Ναβαρίνο, εκδόσεις Παπαδήμα, Αθήνα 1987, σελ. 40-41. Επίσης, άρθρο του Αλέξανδρου Μπάλτα με τίτλο «Πύλιοι αιχμάλωτοι του Ιμπραήμ στα μεγάλα χρόνια του Αγώνα της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας», περιοδικό «Ιθώμη», τεύχος 35-36, Δεκέμβριος 1994, σελ. 26.
- Απόσπασμα του καταλόγου του εκτάκτου επιτρόπου της Άνω Μεσσηνίας Αντώνη Τζούνη με τα ονοματεπώνυμα των αιχμαλώτων, δημοσιεύθηκε από το Σωτήρη Αθανασιάδη στην εφημερίδα "Νέστωρ", το Δεκέμβριο του 1928, στο φύλλο 203. Επίσης, απόσπασμα του καταλόγου των αιχμαλώτων παρουσίασε ο Βασίλης Καλδής στο βιβλίο του «Οι Κυνηγιώτες στην επανάσταση του 1821 », Αθήνα 1983, σελ. 112-114. Ολόκληρος, όμως, ο κατάλογος δημοσιεύθηκε από το φιλόλογο Αλέξανδρο Αθ. Μπάλτα με τίτλο «Πύλιοι αιχμάλωτοι του Ιμπραήμ στα μεγάλα χρόνια του Αγώνα της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας», περιοδικό «Ιθώμη», τεύχος 35-36, Δεκέμβριος 1994, σελ. 25-36.
- ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: Γεννήθηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας στο Κοντογόνι. Σε ηλικία μόλις 10 χρόνων πιάστηκε αιχμάλωτος από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο. Σε ηλικία 18 χρόνων δραπέτευσε από εκεί και με ένα σιτοκάραβο έφτασε στη Θεσσαλία. Εκεί συγκρότησε δική του επαναστατική ομάδα και συγκρούστηκε πολλές φορές με τους Τούρκους. Σε μεγάλη ηλικία επέστρεψε στο Κοντογόνι και οι κάτοικοι της περιοχής τον ονόμαζαν «Ρουμελιώτης ο εκδικητής». Βλέπε, Πάνου Κοσμόπουλου: «Γκαφόπουλα: τρία παλληκάρια του Κουφιέρου», Αθήνα, 1984.
- ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΣΕΡΠΕΣ: Ιστορία της Μεσσηνίας από της εποχής των Σταυροφοριών μέχρι του 1830, Αθήναι 1952, σελίδα 112.
- ΣΚΑΡΜΗΓΚΑΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821
Με το ξέσπασμα της Επανάστασης δημιούργησε δικό του στρατιωτικό σώμα και έτρεξε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πολιορκία των φρουρίων Πύλου και Μεθώνης.
Στη συνέχεια βρέθηκε στην πολιορκία της Τρίπολης και αργότερα έγινε επικεφαλής αποσπάσματος που έστηνε ενέδρες στα στρατεύματα του Ιμπραήμ.
Γενικά, η προσφορά του στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ήταν μεγάλη, γεγονός που αναγνώρισε και η ίδια η πατρίδα, αφού προήχθη μέχρι το βαθμό του ταγματάρχη της Φάλαγγος μετά την απελευθέρωση.
Διετέλεσε, επίσης, πληρεξούσιος της επαρχίας Νεοκάστρου και αργότερα βουλευτής. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1830, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η στελέχωση των νεοσυσταθέντων πρωτοκλήτων δικαστηρίων με άνδρες διακεκριμένους για τις ικανότητες, το ήθος και την προσφορά τους στην τοπική κοινωνία, συγκεντρώθηκαν όλοι οι δημογέροντες της επαρχίας Νεοκάστρου στην Πύλο και εξέλεξαν 24 προκρίτους, μεταξύ αυτών και τον αγωνιστή Ανδρέα Βάγγαλη.
ΒΑΓΓΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ:
Γεννήθηκε στο χωριό Σκάρμιγκα την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Ήταν
αδελφός του οπλαρχηγού και κατόπιν βουλευτή Νεοκάστρου, Ανδρέα Βάγγαλη.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, αν και νεαρός, έλαβε μέρος
σε πολλές μάχες και διακρίθηκε για την ανδρεία του.
Το 1837 διορίστηκε
δήμαρχος Σκάρμιγκα, με Β.Δ. της 7ης Μαρτίου1837. Στις 2
Ιουλίου 1843 διορίστηκε εισπράκτορας στο δήμο Βουφράσου, απόφαση που
δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 24/24-3-1844.
Επίσης, υπηρέτησε και ως δημοτικός
αστυνόμος.
Ήρθε, όμως, σε σύγκρουση με το δήμαρχο Βουφράσου Σπύρο
Ζανιώτη καθώς και με άλλους παράγοντες, γιατί το 1845, θέλοντας να
εξυπηρετήσει φίλους του, δεν πραγματοποίησε σωστή καταγραφή των
αιγοπροβάτων και άλλων ζώων, με αποτέλεσμα να βλάψει οικονομικά και το
δημόσιο και το δήμο.
Αντί, όμως, να τιμωρηθεί ο Βάγγαλης, απολύθηκε ο
δήμαρχος Ζανιώτης, γιατί ο Βάγγαλης ήταν προστατευόμενος της
κυβέρνησης.
Το 1846 διεκδίκησε το δημαρχιακό θώκο, μαζί με το Σπύρο
Ζανιώτη και τον Πουλή Τσάκαλη. Τέλος, με Β.Δ. της 8ης Μαΐου
1851 απολύθηκε από τη θέση του δημοτικού εισπράκτορα που κατείχε στο
δήμο Βουφράσου και τη θέση του πήρε ο Παναγιώτης Δούβαλης από το Βλάση
(ΦΕΚ 74/1851).
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ:
Γεννήθηκε στο Σκάρμιγκα την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Έλαβε μέρος σε
μια σειρά από μάχες σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, κάτω
από τις διαταγές του συγχωριανού του Ανδρέα Βάγγαλη,
Μεγάλη ήταν και η
προσφορά του στις ενέδρες κατά των αιγυπτιακών στρατευμάτων του
Ιμπραήμ. Παράλληλα, προσέφερε τις υπηρεσίες του και με την ιδιότητα του
δημοπροκρίτου στο Σκάρμιγκα.
Ορίστηκε ταμίας από το Υπουργείο Δημοπρασίας που έβγαλε σε πλειστηριασμό στο Νιόκαστρο τα εδάφη της επαρχίας Νεοκάστρου για την οικονομική ενίσχυση του αγώνα
Ένα χρόνο, περίπου, μετά την ίδρυση του
δήμου Σκάρμιγκα, ο δήμαρχος Ιωάννης Βάγγαλης τον διόρισε εκεί
εισπράκτορα (ΦΕΚ 33/2-10-1837).
Το 1945 μετοίκησε στην Καλαμάτα όπου και διορίστηκε Δικαστικός επιμελητής στα δικαστήρια της πόλης .
ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣ:
Γεννήθηκε στο χωριό Σκάρμιγκα το 1802.
Με την έναρξη της Επανάστασης
του 1821, έτρεξε και προσέφερε τις υπηρεσίες του στην πατρίδα. Έλαβε
μέρος σε πολλές μάχες.
Σε ηλικία 23 χρόνων, τον συνέλαβαν τα
στρατεύματα του Ιμπραήμ και τον μετέφεραν στην Αλεξάνδρεια. Ήταν 26
Μαΐου 1825 όταν η σύλληψή του πραγματοποιήθηκε, στην περιοχή του
Μανιακίου.