Mία
από τις οικογένειες που μετοίκησαν από τα Κάτω Παπούλια στο Καραμανώλη(σήμερα
Γλυφάδα), ήταν και η οικογένεια Βασιλοπούλου.
Για πρόγονό της από την οικογένεια αυτή, η αποβιώσασα προ
ετών Αναστασία συζ. Κων/νου Λεβέντη το
γένος Βασιλοπούλου από Γλυφάδα, διηγείτο τα εξής:
Στην τοποθεσία Πηγάδια του χωριού Καραμανώλη, συνελήφθη από Τούρκους ο πρόγονός της Βασίλης
Βασιλόπουλος. Μαζί με αυτόν, οι Τούρκοι συνέλαβαν και άλλον ένα Έλληνα
αρπάζοντάς τον από το σακάκι στην
πλάτη, αλλά αυτός έβγαλε
τα χέρια του από τα μανίκια, άρχισε να τρέχει και κατόρθωσε να ξεφύγει.
Ο Βασιλόπουλος, που άφησε πίσω γυναίκα και παιδί, οδηγήθηκε
αιχμάλωτος και έγινε μάγειρας σε τουρκικό πολεμικό πλοίο με το οποίο γύρισε την
Μεσόγειο και έφτασε ως την Τουρκία.
Το πλοίο αυτό έλαβε μέρος στη ναυμαχία του Ναβαρίνου τον
Οκτώβριο του 1827 και έτσι ο
Βασιλόπουλος βρέθηκε στο λιμάνι της Πύλου.
Μέσα στο χαλασμό κι ενώ το πολεμικό βυθιζόταν, είδε ένα ξύλο
στο νερό που πρέπει να ήταν από σπασμένο
κατάρτι, έπεσε στη θάλασσα και αρπάχτηκε από αυτό.
Το ίδιο έκανε και άλλος ένας Έλληνας από το ίδιο πλοίο,
αλλά μια γυναίκα που επίσης ήταν σε αυτό
και καταγόταν από τον Πλάτανο, άρχισε να φωνάζει στον κοντοχωριανό της
Βασιλόπουλο:
- Βασίλη που με
αφήνεις εμένα; που με αφήνεις; Τότε της είπαν να πέσει και αυτή στη θάλασσα και
ότι θα την βοηθήσουν αυτοί.
Αφού πιάστηκαν και οι τρεις στο κατάρτι βγήκαν σιγά - σιγά
στη Γιάλοβα στα ψαθιά, δηλαδή χαμηλά όπως πηγαίνουμε προς το στενό της Συκιάς,
εκεί που φυτρώνουν ψαθιά. (Ο κάτοικος
του χωριού Παπούλια, Νικόλας Δημ.
Βασιλόπουλος(+) που έλαβε μέρος στον πόλεμο
της Μικράς Ασίας και βρέθηκε στη Γιάλοβα της Τουρκίας, έλεγε πως αυτή μοιάζει
πολύ με την Γιάλοβα της Πύλου.)
Από τα ψαθιά που
βγήκαν, ο Βασιλόπουλος γύρισε στο χωριό και έψαξε να βρει τη γυναίκα του και το
παιδί του.
Όμως η γυναίκα του, λόγω της φτώχειας και μη γνωρίζοντας τι
έγινε ο άνδρα της, είχε παντρευτεί στο Σκάρμιγκα,(σήμερα Μεταμόρφωση) και το
παιδί τους, ο Γιαννάκης, είχε πάει παραγιός στη Μάνη.
Εδώ να παραθέσουμε ένα επεισόδιο που δείχνει πόσο μεγάλη
είναι η αξία ενός ζώου για την οικογένεια, όταν
οι καιροί είναι δύσκολοι και σκληροί και ο κόσμος φτωχός.
Ο Γιαννάκης παρ΄ ολίγο να χάσει την ζωή του όταν το αφεντικό
στο σπίτι του οποίου εργαζόταν τράβηξε
όπλο εναντίον του που ευτυχώς δεν εκπυρσοκρότησε.
Ο λόγος ήταν ότι το παιδί έδωσε νερό να πιει σε δαμάλι του
νοικοκύρη το οποίο έκανε χωράφι(όργωνε)και δεν είχε προλάβει να ξεκουραστεί και
να ξεϊδρώσει, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την ζωή του ζώου.
Συνεχίζοντας την ιστορία, ο
Βασιλόπουλος πρώτα πήγε στη Μάνη πήρε το Γιαννάκη, τον έφερε στο χωριό
και τον ρώτησε:
-Τι λες παιδί μου να
πάμε να πάρουμε και τη μάνα σου; Το
παιδί απάντησε θετικά λέγοντας ότι η φτώχεια την ανάγκασε να ξαναπαντρευτεί.
Ο πατέρας πήγε στο Σκάρμιγκα και βρήκε την μάνα του παιδιού του η οποία τον
ακολούθησε εγκαταλείποντας την οικογένεια που δημιούργησε εκεί.
Έτσι η οικογένεια του απαχθέντος από τους Τούρκους,
ενώθηκε πάλι και γεννήθηκαν και άλλα
παιδιά.
ΠΗΓΗ: politistikossyllogospapoylaionmess.blogspot.gr
