Για τη σωτηρία των δήμων μας μιλάμε και για να θέλουν τόσοι
πολλοί να μας σώσουν, πάει να πει ότι αν μη τι άλλο συμφωνούμε ότι οι δήμοι μας πρέπει να σωθούν από κάτι...
Δεν ξέρω αν συμφωνούμε όμως όλοι, από το τι ακριβώς πρέπει
να σωθούμε εδώ στην ιδιόμορφη κοινωνία της περιοχής που γεννηθήκαμε,που ζούμε και την αγαπάμε.
Γιατί απ΄ όσα ακούω μέχρι ώρας να επικαλούνται όλοι αυτοί
που θέλουν να μας σώσουν στο τέλος θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ποιος μας
γλιτώνει απ’ όλους αυτούς...
Άλλος για παράδειγμα λέει ότι πρέπει να βγάλουμε Δήμαρχο για
να φύγουμε από το.... μνημόνιο!
Δηλαδή το μόνο πράγμα
που πρέπει να συμβεί πχ στην Καλαμάτα,στη Μεσσήνη στη Πύλο κλπ τη Κυριακή
των Δημοτικών εκλογών είναι να ακούσει η Μέρκελ ότι βγήκε Δήμαρχος ο Μπάμπης ο
Μπαρμπούτσογλου και να το....βάλλει στα πόδια και αυτή και το ΔΝΤ!
Άλλος λέει ότι πρέπει
να ψηφίσουμε αυτόν και τον συνδυασμό του να ‘ χουμε πολλά συσσίτια απόρων,
κοινωνικά φαρμακεία, παντοπωλεία και δημοτικούς συμβούλους, που θα περνάνε
γριές απέναντι στο δρόμο, ή.... θα πηγαίνουν τα ούρα του γέρου στο μικροβιολόγο.
Άλλος περιφέρεται κερνώντας τους άλλους μεζεδάκια και ούζο
και λέει να τον ψηφίσουμε γιατί είναι χορτάτος και «δε θα φάει» τίποτα από το
Δήμο
Άλλος λέει να στηρίξουμε αυτόν γιατί ο άλλος είναι ότι
χειρότερο.
Άλλος βγάζει τη «Χάρτα του Ρήγα»:
Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να
φανταστούν ότι η φιλοδοξία και η ματαιοδοξία είναι πρώτα ξαδέρφια...
Το πιο αστείο απ όλα είναι ότι προς το παρόν είναι όλοι με
όλους!
Καφεδάκια, δείπνα, τηλεφωνήματα, χτυπήματα στη πλάτη,
διαβεβαιώσεις στήριξης, σενάρια συνεργασιών πρώτου και δευτέρου γύρου και
όποιος φύγει πρώτος από μια παρέα, τριών συνομιλητών, χρειάζεται μια
ξεματιάστρα και ένα ντεπόν για να βγάλει βραδιά απ΄ το ρουφιανηλίκι πίσω του...
Το βέβαιο τελικά είναι ότι πρέπει να σωθούμε από ένα πράγμα:
Από τον κακό μας εαυτό.
Από την αυτούπονόμευση και την εσωστρέφεια μας.
Από την έλλειψη υγιούς τοπικισμού και συνεννόησης.
Δεν γνωρίζω πόσες συνεργασίες η ανατροπές θα προκύψουν έως το τέλος.
Από αυτά που έζησα και γνώρισα και την εμπειρία που μου έδωσε
η δουλειά μου και η ενασχόλησή μου με την ειδησεογραφία, ξέρω ποιό πρέπει να΄
ναι το προφίλ του επόμενου Δημάρχου που θα διαχειριστεί τις τύχες του κάθε δήμου της Μεσσηνίας για τα επόμενα πέντε χρόνια με τρείς γραμμές:
Να ενώσει τη κοινωνία
πολιτών και φορέων σε μια μίνιμουμ συνεννόηση φυγής του δήμου προς τα εμπρός,
με σχέδιο δράσης ρεαλιστικό και άμεσα υλοποιήσιμο.
Εκεί που μπορούμε
και εκεί που έχουμε δυνατά σημεία.
Αγροτική παραγωγή τουρισμός
ιστορία και πολιτισμός.
Να αποδώσει στα δύσκολα χρόνια της αυτοδιοίκησης καθημερινό
έργο στους πολίτες και στην ποιότητα ζωής τους...
Ελπίζω να’ χει κανείς καμία πρόταση και κανένα σχέδιο για
όλα αυτά γιατί απ’ όσα άκουσα μέχρι ώρας είναι να παίρνουμε τα βουνά..
Από τώρα, όχι στις ….18 Μαΐου !
Β.Μ
Β.Μ
