Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι !!!
Mια λέξη, ξεχώριζα από μικρό παιδί στην Μεταμόρφωση ο .. «Αράπης », που ήταν ένα φανταστικό ον, δαιμόνιο ή στοιχειό και εμφανιζόταν με διάφορες μορφές, ως φύλακας σπιτιών, ως μελαμψός φύλακας κρυμμένων θησαυρών, ρωμαλέος αντίπαλος ήρωα, ως φόβητρο για μικρά παιδιά
Η λέξη …αράπης, με είχε προβληματίσει πολύ από μικρό παιδί για δύο λόγους:
Πρώτον, δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος Αράπης ( έγχρωμος κλπ) στο χωριό μας.
Δεύτερον, δεν είχα παρατηρήσει ποτέ ότι στην πόρτα των σπιτιών όλης της Μεταμόρφωσης στεκόταν κάποιο μαύρο ζώο (σκυλί, για παράδειγμα) ως φύλακας με κουδούνι στο λαιμό.
Δύο ήταν οι κυριότερες εκδοχές που επικρατούσαν για την ερμηνεία του «Αράπη».
Η πρώτη αναφερόταν σε μαύρο σκύλο ως φύλακα, ο οποίος υπάρχει σε αφθονία στην ελληνική λογοτεχνία και λαογραφία και περνούσε από γενιά σε γενιά σαν διήγημα τρόμου και η άλλη ίσως ήταν απομεινάρι από την επέλαση των «έγχρωμων » του Ιμπραήμ στον τόπο μας ( Στρατόπεδο στο Σκάρμιγκα – Μάχη τστο Μανιάκι ) κλπ. στα χρόνια της Ελληνικής επανάστασης του 1821.
Ίσως από εκεί να έχουν προέλθει ορισμένα τοπωνύμια της Μεταμόρφωσης καθώς και θρύλοι. ( πχ. ο αράπης της καρδαρούς ,αραπόλακα , αραπογκορτσιά κλπ ) που διατηρούνται ακόμα έως και σήμερα
Οι δύο αυτές εκδοχές δεν με κάλυπταν πλήρως στα ερωτήματα μου Αναγκάστηκα και ανέτρεξα στη Λαογραφία, όπου βρήκα αρκετές πειστικές εξηγήσεις .
Στη Λαογραφία, λοιπόν, «αράπης» είναι ένα φανταστικό ον, δαιμόνιο ή στοιχειό, που εμφανίζεται με διάφορες μορφές:
-Εμφανίζεται ως φύλακας σπιτιών πλουτίζοντας τον οικοδεσπότη και τρώγοντας από την άλλη τους άπληστους.
-Εμφανίζεται ως μελαμψός φύλακας κρυμμένων θησαυρών.
-Εμφανίζεται ως ρωμαλέος αντίπαλος ήρωα τον οποίο υπηρετεί αφού νικηθεί από αυτόν
-Συχνά αναφέρεται ως φόβητρο για τα μικρά παιδιά: «φάε το φαί σου γιατί θα φωνάξω τον αράπη» κλπ.
Όλες αυτές οι παραπάνω ερμηνείες δικαιολογούν την αναφορά του «αράπη» που γινόταν κατά κόρο όχι μόνο στην Μεταμόρφωση αλλά στα περισσότερα χωριά της Χώρας μας , αφού συνδυάζει όλες τις «μορφές» του.
Ήταν ο μαύρος κατακτητής της περιοχής .Ήταν ο φύλακας σπιτιών. Ήταν ο μελαμψός φύλακας θησαυρών …. Ήταν το φόβητρο για τα παιδιά .
Τελικά ότι και εάν ήταν ….μαζί του μεγάλωσαν γενεές Σκαρμιγκαίων .
Β.Μ
Η λέξη …αράπης, με είχε προβληματίσει πολύ από μικρό παιδί για δύο λόγους:
Πρώτον, δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος Αράπης ( έγχρωμος κλπ) στο χωριό μας.
Δεύτερον, δεν είχα παρατηρήσει ποτέ ότι στην πόρτα των σπιτιών όλης της Μεταμόρφωσης στεκόταν κάποιο μαύρο ζώο (σκυλί, για παράδειγμα) ως φύλακας με κουδούνι στο λαιμό.
Δύο ήταν οι κυριότερες εκδοχές που επικρατούσαν για την ερμηνεία του «Αράπη».
Η πρώτη αναφερόταν σε μαύρο σκύλο ως φύλακα, ο οποίος υπάρχει σε αφθονία στην ελληνική λογοτεχνία και λαογραφία και περνούσε από γενιά σε γενιά σαν διήγημα τρόμου και η άλλη ίσως ήταν απομεινάρι από την επέλαση των «έγχρωμων » του Ιμπραήμ στον τόπο μας ( Στρατόπεδο στο Σκάρμιγκα – Μάχη τστο Μανιάκι ) κλπ. στα χρόνια της Ελληνικής επανάστασης του 1821.
Ίσως από εκεί να έχουν προέλθει ορισμένα τοπωνύμια της Μεταμόρφωσης καθώς και θρύλοι. ( πχ. ο αράπης της καρδαρούς ,αραπόλακα , αραπογκορτσιά κλπ ) που διατηρούνται ακόμα έως και σήμερα
Οι δύο αυτές εκδοχές δεν με κάλυπταν πλήρως στα ερωτήματα μου Αναγκάστηκα και ανέτρεξα στη Λαογραφία, όπου βρήκα αρκετές πειστικές εξηγήσεις .
Στη Λαογραφία, λοιπόν, «αράπης» είναι ένα φανταστικό ον, δαιμόνιο ή στοιχειό, που εμφανίζεται με διάφορες μορφές:
-Εμφανίζεται ως φύλακας σπιτιών πλουτίζοντας τον οικοδεσπότη και τρώγοντας από την άλλη τους άπληστους.
-Εμφανίζεται ως μελαμψός φύλακας κρυμμένων θησαυρών.
-Εμφανίζεται ως ρωμαλέος αντίπαλος ήρωα τον οποίο υπηρετεί αφού νικηθεί από αυτόν
-Συχνά αναφέρεται ως φόβητρο για τα μικρά παιδιά: «φάε το φαί σου γιατί θα φωνάξω τον αράπη» κλπ.
Όλες αυτές οι παραπάνω ερμηνείες δικαιολογούν την αναφορά του «αράπη» που γινόταν κατά κόρο όχι μόνο στην Μεταμόρφωση αλλά στα περισσότερα χωριά της Χώρας μας , αφού συνδυάζει όλες τις «μορφές» του.
Ήταν ο μαύρος κατακτητής της περιοχής .Ήταν ο φύλακας σπιτιών. Ήταν ο μελαμψός φύλακας θησαυρών …. Ήταν το φόβητρο για τα παιδιά .
Τελικά ότι και εάν ήταν ….μαζί του μεγάλωσαν γενεές Σκαρμιγκαίων .
Β.Μ