Τότε που οι οικογένειες δεν σπούδαζαν τα παιδιά τους γιατί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν. Τότε που χάνονταν αθλητές γιατί δεν είχαν τα στοιχειώδη για μια αθλητική πορεία. Ένα τέτοιο περιστατικό βρήκα στο αρχείο μου για έναν γεννημένο αθλητή που δεν έγινε ποτέ αθλητής αν και θα το ήθελε.
Μιλάω για το Χαράλαμπο Ρότσο από το Μηλιώτη.
Σκέτο λιοντάρι σε δύναμη και σε αντοχή ήταν που άφησε άφωνους τους πάντες όταν στους «Παμπύλιους Αθλητικούς Αγώνες» της 20ης Ιουνίου 1932 άρπαξε τη σφαίρα στα γεροδεμένα χέρια του και την εκσφενδόνισε με τόση δύναμη που άφησε όλους τους συναθλητές του πολύ πίσω.
Η Ελανόδικος Επιτροπή τα έχασε.
Είχε μπροστά της ένα γεννημένο αθλητή. Το μέλλον διαγράφονταν θετικό γι΄ αυτόν αν ακολουθούσε αθλητική πορεία.
Η φτώχεια, όμως, έκλεισε βίαια αυτό τον κύκλο πριν καλά - καλά ξεκινήσει αφού ήταν αδύνατο να εξασφαλιστούν τα έξοδα για να πάει στην Πάτρα που θα γινόταν η δεύτερη φάση των αγώνων.
Ο Χαράλαμπος Ρότσος είχε γεννηθεί το 1907 στο Μηλιώτη.
Νομίζετε ότι απέχουμε πολύ απ΄ αυτή την εποχή και από αυτά τα περιστατικά; T.A
