Το τελευταίο διάστημα αυξάνονται τα κρούσματα παρότρυνσης των νέων Ελλήνων να ασχοληθούν με την αγροτική οικονομία και να στραφούν στην αγροτική ζωή.
Ολοένα και περισσότερο βλέπουμε τηλεοπτικές εκπομπές, όπου εμφανίζονται περιχαρείς νέοι που ανακοινώνουν την απόφασή τους για … «επιστροφή στην φύση» και την «ενεργοποίησή» τους σε αγροτικού τύπου οικονομικές δραστηριότητες. Oi εικόνες που βομβαρδίζουν τους «ενδιαφερόμενους», είναι ειδυλλιακές.
Τα ποσά που αναφέρονται «κολάζουν» και τους πλέον οκνηρούς. Η… αγροτική εργασία ομοιάζει με διασκέδαση που μπορεί να συμμετάσχει ο καθένας… Προφανώς –για τους γνωρίζοντες- η αγροτική ζωή δεν είναι εύκολη και δυστυχώς οι αγροτικές εργασίες την κάνουν ακόμη πιο δύσκολη.
Για όσους έχουν γνωρίσει αγρότες (όχι τους μεγαλοκτηματίες των χιλιάδων στρεμμάτων, που κυκλοφορούν με Ferrari), είναι γνωστό πως η αγροτική οικογένεια είναι άκρως εξαρτώμενη οικονομικά από πολλούς παράγοντες (κυρίως από την οικονομική κυβερνητική πολιτική, τις τράπεζες, τους γεωπόνους, αλλά και από τις καιρικές συνθήκες) και στις ημέρες μας βρίσκεται σε κατάσταση «προθανάτιου ρόγχου», αφού η οικονομική πολιτική της τροϊκανής κυβέρνησης δεν επιθυμεί την ισχυρή Ελληνική γεωργία και προσανατολίζεται στην τροφική εξάρτηση της χώρας από το εξωτερικό.
Έτσι, οι συνεχείς αυξήσεις σε καύσιμα, ηλεκτρική ενέργεια, σπόρους και λιπάσματα, αλλά και η αύξηση της φορολόγησης (μέσω αυθαίρετων αντικειμενικών κριτηρίων) και της αύξησης των ασφαλίστρων (υπέρ ΕΛΓΑ), τείνουν να μειώνουν το αγροτικό παραγόμενο προϊόν και την εν γένει αγροτική οικονομία της Ελλάδας.
Ίσως, αυτά θα ήταν τα πρώτα στα οποία θα έπρεπε να εστιάσουν όσοι νέοι θέλουν να ασχοληθούν με τις αγροτικές καλλιέργειες, αφού κύριο μέλημα είναι η εξασφάλιση ικανών εσόδων που θα εξασφαλίζουν την διαβίωσή τους.
H ενασχόληση με την αγροτική παραγωγή είναι κατά πολύ πιο δύσκολη από την ειδυλλιακή εικόνα που θέλουν να μας δείχνουν στις τηλεοπτικές οθόνες.
Αν κανείς αναρωτηθεί «γιατί συμβαίνει αυτό;» τότε η απάντηση βρίσκεται στα ποσά των χρημάτων που απαιτούνται για την είσοδο στην αγροτική ζωή.
Και αφού αυτά τα ποσά δεν είναι μικρά (και με πολύ μικρές εγγυήσεις επιστροφής τους), όλοι καταλαβαίνουμε πως στην πραγματικότητα το κράτος βρήκε έναν ακόμη τρόπο να αδειάσει τις τσέπες των αφελών.
Γιατί, μόνο αφελής μπορεί να είναι κάποιος νέος που χωρίς να έχει ήδη αγροτική γη και χωρίς να διαθέτει μηχανήματα, αρκούμενος μόνο σε ένα –κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο- ποσό, θα αποφασίσει να γίνει αγρότης, έχοντας απέναντί του ένα κράτος το οποίο έχει προγράψει την Ελληνική αγροτική καλλιέργεια.
Αυτό που εμείς συμβουλεύουμε (κι επειδή δεν είμαστε -και ούτε θα γίνουμε ποτέ- ειδικοί ή παντογνώστες) σε όσους σήμερα σκέφτονται να γίνουν αγρότες:
Επισκεφθείτε αγροτικές περιοχές και μιλήστε ανοιχτά και ειλικρινά με αγρότες, ζητήστε τους να σας πούνε τις δυσκολίες που οι ίδιοι περνάνε, κάντε τους ερωτήσεις για όλα, κρατήστε σημειώσεις και τέλος, αποφασίστε, αφού πρώτα αποκτήσετε σφαιρική πληροφόρηση για το μεγάλο βήμα που πρόκειται να κάνετε στην ζωή σας.
Γιατί, ενδέχεται να είναι ένα βήμα στο κενό, για το οποίο κανείς δεν θα δεχτεί να αναλάβει την ευθύνη στην περίπτωση που καταστραφείτε… τουναντίον, ενδέχεται να ακούσετε και την φράση «ας πρόσεχαν» ή ακόμη και το «δεν ήξεραν… δεν ρώταγαν;»!
