H ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1834 - 35
Κάτοικοι Οικογένειες
Δ.Σκάρμιγκος
603 127
Σκάρμιγξ
(Ευεργετίδα) 122
25
Πισπίσια 60
12
Νάσια 15 3
Μανιάκι 152 25
Κοντογόνι 75 19
Μαργέλη 33 9
Μηλιώτη 57 13
Βλάσι 89 21
Πρόκειται για την πρώτη απογραφή που έγινε στα χρόνια του
Oθωνα (1834-35) και βρήκε την Eλλάδα με 156.823 οικογένειες και 693.592
κατοίκους
Στα 1836 δημιουργείται
ο Δήμος Σκάρμιγκας.
Περιελάμβανε τα χωριά Σκάρμιγκα ( Ευεργέτιδα) Πρωτεύουσα , Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Βλάσι , Μαργέλι
, Μηλιώτη , Μπέσα ή Μπέζια .
Δέν αναφέρεται
Δήμαρχος και εισπράκτωρ ( ΦΕΚ , αρ. φύλ. 80 , της 20 Δεκεμβρίου 1836 , σελίδα 21 παραρ.)
Στίς 7 (19 ) Μαρτίου
1837 με Β.Δ. διωρίσθη Δήμαρχος
ο Ιωάννης Βάγκαλης και δημαρχιακοί Πάρεδροι της (
Πρωτεύουσης ) δηλαδή της έδρας του Δήμου οι Ιωάννης Μυλωνάς και Ιωάννης Μολάος , ειδικοί δε Δημαρχιακοί Πάρεδροι οι Κ. Πανταζόπουλος (Μανιακίου) Παν. Κάτσιας ( Πισπίσια ) πού σημειώνεται όμως στον πίνακα των Δήμων στα 1836 ως υπαγόμενον στο Δήμο Κορυφασίου ( ΦΕΚ, αρ. 11 , 17 Μαρτίου 1837, σελ. 47 β)
Στίς 9 ( 22 )
Σεπτεμβρίου ) 1837 διωρίσθη δημοτικός
εισπράκτωρ ο Νικόλαος Κωστόπουλος (ΦΕΚ.
αρ. φύλ. 33. 2 Οκτ. 1837 ,σελ. 133
α.) (ο οποίος κατάγετο απο το χωριό μας.) Υπηρέτησε δέ καθ,όλην την διάρκειαν του αγώνος στρατιωτικώς και ώς Δημοπρόκριτος.
Ο Δήμος
Σκάρμιγκα συνχωνεύθηκε στά 1840
μετά τα αιματηρά επεισόδεια της
στασίασης των κατοίκων του Δήμου Βουφράδος
που σε αυτόν υπήγοντο τα
χωριά Βουφράσιο (Χατζή ) ,Αρναούτογλι ,
Γκρούστεσι , Βελή , Δάσος των Χιλίων χωριών , Οσμάναγα , Μύλοι του Χατζή
με έδρα του Βλαχόπουλου. Ώς Δήμαρχος υπηρέτει ο Α.Φράγκος και ως εισπράκτωρ ο Κ.Βάλιας ( ΦΕΚ . αρ. φύλ. 80 .
28 Δεκ.1836 σελ. 20 παραρτημα.)
Δοιάκι Εφημερίδα της Κυβέρνησης 1833-1847
ΔΗΜΟΣ ΣΚΑΡΜΙΓΚΑ
ΕΔΡΑ ΕΥΕΡΓΕΤΙΔΑ | |
Τίτλος:
|
Δυνάμει β. αποφάσεως των 7 (19) Μαρτίου...
|
Τίτλος τμήματος:
|
Διορισμοί.
|
Περιέχεται στο:
|
Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου
της Ελλάδος. Αρ.11, 17/03/1837, σ.47 |
Θέματα:
|
Κάτσας, Π.--Διορισμοί--Εκλεγμένες Αρχές-
-Ειδικοί Πάρεδροι--Πισπίσα--1837 Ντουβάλης, Κ.--Διορισμοί--Εκλεγμένες Αρχές- -Ειδικοί Πάρεδροι--Βλάσση--1837 Ρότσος, Α.--Διορισμοί--Εκλεγμένες Αρχές- -Ειδικοί Πάρεδροι--Μηλιώτη--1837 Πανταζόπουλος, Κ.--Διορισμοί- -Εκλεγμένες Αρχές-- Ειδικοί Πάρεδροι--Μανιάκι--1837 Βάγκαλης, Ι.--Διορισμοί- -Εκλεγμένες Αρχές--Δήμαρχοι--Σκάρμιγκας--1837 Μυλωνάς, Κ.--Διορισμοί- -Εκλεγμένες Αρχές--Δημαρχικοί Πάρεδροι--Ευεργέτιδα--1837 Μόλαος, Ιωάννης--Διορισμοί- -Εκλεγμένες Αρχές- -Δημαρχικοί Πάρεδροι--Ευεργέτιδα--1837 Διορισμοί Εκλεγμένες Αρχές Αγγελίες 1837 Δήμαρχοι Δήμοι Ειδικοί Πάρεδροι Δημαρχικοί Πάρεδροι Πισπίσα Βλάσση Μηλιώτη Σκάρμιγκας--Δήμος--1835-1840- (Ευεργέτιδα--Έδρα Δήμου ) Ευεργέτιδα Μανιάκι |
Στα 1838
ως Γραμματεύς του Δήμου υπηρέτει
ο Βασίλης Μανιάτης , όστις συλληφθείς ώς
ένοχος αποστασίας ωδηγείτο πρός
ανάκρισιν από τους χωροφύλακες .
Τότε εξηγέρθησαν οι
Δημότες και επιτεθέντες απέσπασαν
τον συνδημότη τους Βασίλη
Μανιάτη , ταυτόχρονα όμως συλλαβόντες
και δύο - τρείς Χωροφύλακας προεκάλεσαν
γενίκευση της στάσεως .
Η ενέργεια αύτη των χωρικών κατηγγέλθη από τον φιλοκυβερνητικόν Δήμαρχο
Tρίκκης , Αναγν. Πουλόπουλον και
εκινητοποιήθησαν Δύο φάλαγγες Βαυαρών και εθελοντών Μανιατών , Εμπλιακιωτών , Θουριατών κλπ.
συνολικής δυνάμεως 600 - 700 ανδρών πρός καταστολήν
της ανταρσίας των κατοίκων των Δήμων
Βουφράδος , Σκάρμιγκα , Βίαντος , Αιγάλεω , και Πηδάσου .
Οι ( στασιαστές ) ανερχόμενοι εις 600
περίπου κατεδιώχθησαν και τελικώς διελύθησαν ,
ενώ ό άμαχος
πληθυσμός σύν γυναιξί και
τέκνοις εγκατέλειψε τα χωριά
πού άδειασαν κυριολεκτικά .
Συνελήφθησαν 26 άτομα
και εφονεύθησαν ή τραυματίσθηκαν
κάπου 10 - 15
χωρικοί όπως έγραφεν
Αθηναική εφημερίδα της εποχής
( Εφημερίς Ο Ελληνικός
Ταχυδρόμος , αρ. φυλ. 57. στίς 7 Αυγούστου 1838 σελίδα 437 και φιλικά
προσκείμενη στο καθεστώς των Βαυαρών .
Στην εκστρατεία αυτή των Βααυρών
πήραν μέρος οι Δήμαρχοι
Τρίκκης Αναγν. Πουλόπουλος ,
Θουρίας Κων. Δικαίος καθώς και ο ειρηνοδίκης τότε
Εμπλακίων και κατόπιν
πολλάκις Βουλευτής Γεωργ. Περρωτής , επικεφαλής 300
περίπου Θουριωτών και Εμπλακιωτών
οπαδών και φίλων του.
Οι συλληφθέντες που δεν είναι γνωστά τα ονοματεπωνυμά τους 26 παράγοντες και παλαιοί
αγωνιστές του 21 ώς ένοχοι
εισήχθησαν στό συνεδριάζον στήν
Καλαμάτα τότε στρατοδικείον , αλλά το αποτέλεσμα της Δίκης δέν είναι γνωστόν , γιατί δεν σώθηκαν
πηγές έντυπες 'η
χειρόγραφες .
Στά 1840 κατά την συνχώνευση των Δήμων της Πυλίας με το από 30
Αυγούστου Β.Δ. στό Δήμο Βουφράδος
ή Βουβράσου υπήχθησαν και τα χωριά Φουρτζή , Ανω και Κάτω Κρεμμύδια του τότε καταργηθέντος Δήμου Αιγάλεω , Ζαίμογλι , Κουρτάκι , Μίσκα ,
Πελεκανάδα , Καρακασίλι , Δάρα του Δήμου
Βίαντος , Σκάρμιγκα , Πισπίσια ,
Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Μαργέλι , Βλαχόπουλο , Ρούτσι του Δήμου Σκάρμιγκος .
Συνολικά στα
1840 ο Δήμος είχε 2.996
κατοίκους.
Ας δουμε όμως αναλυτικά τα αιματηρά γεγονότα
Ο Βασίλης Μανιάτης εκφράζοντας την λαική δυσφορία απέναντι
στο φορομπηχτικό σύστημα των Βαυαρών έβρισε και προπηλάκισε στο Βλαχόπουλο τον
εισπράκτορα της κυβέρνησης που ήρθε για να εκτελέσει τα εντάλματα αναγκαστικής
είσπραξης των φόρων.
Αυτός κατήγγειλε τον προπηλακισμό του στον μοίραρχο ο οποίος
διέταξε την σύλληψη του Μανιάτη και την προσαγωγή του στον αστυνομικό σταθμό με
την κατηγορία της αποστασίας με επίσημη αιτιολογία ότι ξεσηκώνει τους χωρικούς
σε ανυπακοή και στάση.
Για την σύλληψη του Μανιάτη κατέφθασε στην περιοχή ένα
απόσπασμα από εννέα χωροφύλακες οι οποίοι τον συνέλαβαν και ξεκίνησαν να τον
οδηγήσουν στην Μεθώνη.Ο Βασίλης Μανιάτης ζήτησε την βοήθεια των χωρικών ,αυτοί
έστησαν ενέδρα στο απόσπασμα στην θέση καμάρι στο Χατζή, επιτέθηκαν στους
χωροφύλακες κατορθώνοντας να τον ελευθερώσουν και ταυτόχρονα συνέλαβαν και κράτησαν
ομήρους τρείς από αυτούς.
Τα χωριά του δήμου παίρνουν πολεμικό χρώμα ,οι κάτοικοι
ξεσηκώνονται και αρνούνται να πληρώσουν φόρους αλλά και την απελευθέρωση των ομήρων.
Την τάξη αναλαμβάνει να την επιβάλλει ο αντισυνταγματάρχης
Μάξ Φέδερ που βρισκόταν στην Μεθώνη.
Τα χωριά του δήμου βρίσκονται πλέον σε εμπόλεμη κατάσταση,
την ανυπακοή τους αρχίζουν να την στηρίζουν όλοι οι όμοροι δήμοι με πρωτοπόρο
τον δήμαρχο Βίαντος Γ.Μοσχοβίτη άτομο εκ φύσεως επαναστάτη και εμφορούμενο από
αντιβαυαρικά αιθήματα.
Τον Μοσχοβίτη τον ακολουθούν οι δήμαρχοι Πηδάσου και
Αιγάλεω, τα χωριά της περιοχής περνάνε όλα στα χέρια των επαναστατών
Στις 3 Αυγούστου ο διοικητής της περιοχής Γ.Σούτσος κάνει
σύσκεψη με τον Φέδερ και αποφασίζει να κτυπήσει τους επαναστάτες .
Το πρωί της 4ης Αυγούστου κινείται προς την επαναστατημένη
περιοχή μαζί με τις δυνάμεις του Φεδερ και των φιλοβαυαρών δημάρχων Τρίκκης
Αναγν. Πουλόπουλον , Θουρίας Κων.
Δικαίο καθώς και του ειρηνοδίκη τότε
Εμπλακίων και κατόπιν
πολλάκις Βουλευτή Γεωργ. Περρωτή , επικεφαλής 300
περίπου Θουριωτών και Εμπλακιωτών φίλων και οπαδών του,που έσπευσαν
να στηρίξουν τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις.
Η μεγάλη σύγκρουση έγινε ανάμεσα στα χωριά Σουληνάρι και
Χανδρινού όπου οι επαναστάτες νικήθηκαν και υποχώρησαν άτακτα.
Την επομένη ημέρα 5 Αυγούστου οι επαναστάτες ,ανασύνταξαν
τις δυνάμεις τους και συγκρούστηκαν πάλι ανάμεσα στα χωριά Χατζή και Φουρτζή
στην θέση Γούβες όπου γνώρισαν και πάλι συντριπτική ήττα.
Στις συγκρούσεις
ανάμεσα στα φιλοκυβερνητικά στρατεύματα και τους επαναστατημένους χωρικούς
έχασαν την ζωή τους 6 επαναστάτες και συνελήφθησαν 26 οι οποίοι οδηγήθηκαν στο
στρατοδικείο που συνεδρίαζε στην Καλαμάτα.
Οι δίκες διήρκησαν περίπου τρία χρόνια ,αλλά το αποτέλεσμα
των δικών δεν έχει γνωστό γιατί δεν υπάρχουν έντυπες ή χειρόγραφες πηγές
Μετά την καταστολή της εξέγερσης τα χωριά της περιοχής
ερήμωσαν οι πρωτεργάτες αλλά και οι μετέχοντες σε αυτήν αναγκάστηκαν να
μεταναστεύσουν μαζί με τις οικογενειές τους σε περιοχές μακριά από τον τόπο των
συμβάντων .
Η οικογένεια του Βασίλη Μανιάτη βρήκε καταφύγιο στην
Μεσσηνιακή Μάνη και επέστρεψε στο Σκάρμιγκα στα 1870 όταν η πολιτική κατάσταση
άρχισε να ομαλοποιείται
