ΚΑΙ όμως η Αρχαία Αλίαρτος υπήρξε στην περιοχή μας

Με την επικράτηση των Θηβαίων στην Μεσσηνία,  θεμελιώνεται στους πρόποδες της Ιθώμης η Μεσσήνη (369 π.Χ.)· η πόλη ακολουθεί στο κτίσιμο της το  ιπποδάμειο σύστημα.

Η Κυπαρισσία φαίνεται να έγινε το επίνειο της.

Ακολούθως με την αστάθεια που επικρατούσε διακόπτει η υποταγή στους Ρωμαίους (146 π.Χ.).

Στο καθεστώς της ρωμαϊκής ειρήνης οι μεσσηνιακές πόλεις παραμένουν αυτόνομες.

Η πρωτεύουσα Μεσσήνη διατήρησε τα τείχη της, τα οποία εντυπωσίασαν τον Παυσανία (περί το 160 μ.Χ.).

Ο ίδιος αναφέρει στα δεξιά του Παμίσου και τις εξής πόλεις:

Κορώνη (το σημερινό Πεταλίδι), Κολωνίδες, 'Ασίνη (σημερινή Κορώνη), Μοθώνη, Πύλος (στο αρχαίο ακρωτήριο Κορυφάσιο) και Κυπαρισσία (Κυπαρισσιαί).

Όλες, πλην της Κορώνης, κόβουν δικά τους χάλκινα νομίσματα.

Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος την ίδια εποχή προσθέτει τη πόλη 'Αλίαρτο

 και ο προγενέστερος Στράβων (σύγχρονος του Χριστού) την "Ερανα.

Ο τελευταίος γράφει πως η Μεσσηνία ήταν κατά το πλείστον εγκαταλελειμμένη. Καταστροφές στις υστερορωμαϊκές πόλεις αποδίδονται στο σεισμό του 365

 και πιθανώς στις επιδρομές Ερούλων (267 μ.Χ.) και Βησιγότθων (396-97).

Τον ισχυρισμό του Κλαύδιου Πτολεμαίου για την ύπαρξη της πόλης Αλιάρτου έρχεται να επιβεβαιώσει το Ανασκαφικό πρόγραμμα PRAP το οποίο εξελίχθηκε σε τρείς φάσεις  στο χωριό μας και η τελική έκθεση  των αμερικανών αναφέρει τα εξής !

and continued our investigation of settlements like Metamorphosis Aliartos (A4) at the base of the Metaxada valley. [This site has two principal and discrete period components (Roman and Byzantine). 

The focus of settlement here seems clearly to have shifted through time to a copious spring near the present day church. Also discovered and mapped was a water channel linking the spring with foundations identified by local residents as a Turkish bath.] 

Our Byzantine specialist Sharon Gerstel reports that Byzantine cookwares and coarse wares found by the survey have good parallels from Nichoria and Sparta. 

Fine wares include diagnostic sherds with glazed and sgraffito decoration, and lamp fragments such as the stem of a Middle Byzantine double suspension lamp. A single Venetian tornesello from the reign of the Doge Antonio Venerio (1382-1400 AD) marks the Venetian occupation of this region

Με απλά λόγια οι Αμερικανοί αρχαιολόγοι του προγράμματος PRAP λένε ότι η πόλις Αλίαρτος βρισκόταν στην κοιλάδα της Μεταξάδας στο τρίγωνο Μεταμόρφωση –Στυλιανού - Μεταξάδα  και με το πέρασμα του χρόνου η πόλη μετακινήθηκε σταδιακά γύρω και πέριξ του Σημερινού Ιερού Ναού Μεταμόρφωσης του Σωτήρος .

Την ύπαρξη της Αλιάρτου την βασίζουν ακόμα στις υδραυλικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην περιοχή   και είναι ορατές ακόμα  και σήμερα  οι οποίες μετέφεραν τα νερά της πηγής του Ναού στην περιοχή που φέρει ακόμα την ονομασία ( Τούρκικα ) Λουτρά .

Η καταστροφή της Αλιάρτου

Η Αλίαρτος καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τον Σουλτάνο Βογιαζήτ Β το 1502 (  Ίσως τον ποιο αιμοσταγή Σουλτάνο που κυβέρνησε  ποτε  την Τουρκία ) .

Ο οποίος κατέβηκε προσωπικά στην Μεσσηνία προκειμένου να την αποσπάσει από τα χέρια των Ενετών κάτι που δεν το είχε κατορθώσει ο Μωάμεθ  Β, ο Πορθητής στην κάθοδο του στην Μεσσηνία το 1460 και είχε αποχωρήσει

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Το 1972  στο κτήμα ιδιοκτησίας Ανδρέα Σπυρόπουλου  (Σημερινός ιδιοκτήτης ο Ι.Ν.Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ) ακολουθώντας την τάφρο που είχε ανοίξει  ο σύνδεσμος ύδρευσης Τέλος  Άγρας προκειμένου να περάσουν οι σωληνώσεις του αγωγού σε βάθος περίπου 1.5  μέτρου  υπήρχε ένα στρώμα στάχτης και κεραμιδιού πλάτους άνω των 20 εκατοστών .

Αυτό δείχνει το μέγεθος της  φωτιάς και της καταστροφής  που επήλθε στα κτίρια της πόλης.

Μετά την καταστροφή της Αλιάρτου οι λιγοστοί κάτοικοι που απόμειναν δημιούργησαν νέο οικισμό στην περιοχή του ιερού Ναού της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ο οποίος καταστράφηκε από τις δυνάμεις του Ιμπραήμ πασά  τον Μάιο  του 1825 μετά την φονική μάχη στο Μανιάκι .

Η ποιο βασική πηγή πληροφοριών για το Σκάρμηγκα αλλά και την ευρύτερη περιοχή προέρχεται από τα Ενετικά αρχεία  Grimani .

Στα αρχεία αυτά περιγράφονται ακριβώς τα περιουσιακά στοιχεία και η κατάσταση των εκκλησιών στην Πελοπόννησο

Στο Σκάρμιγκα το 1696 υπήρχε η εκκλησία του Σωτήρος και η εκκλησία της Παναγίας στην οποία ανήκε ο περιβάλλοντας  χώρος με έκταση ενός ζευγαριού .

Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού υπήρχαν ακόμα έξι κατεστραμμένες εκκλησίες . ο Αγιος Κωνσταντίνος ,ο Αγιος Νικόλαος , ο Αγιος Ιωάννης ,ο Αγιος Γεώργιος ,ο Αγιος Θεόδωρος και η Αγία Παρασκευή.

Οι εκκλησίες αυτές καταστράφηκαν από τις δυνάμεις του Σουλτάνου Βογιαζήτ του Β  στις αρχές του 16ου αιώνα με την κατάλυση της πρώτης Ενετοκρατίας από τους Οθωμανούς στην περιοχή μας.

Τα κύρια εισοδήματα των κατοίκων του χωριού μας μετά την καταστροφή της Αλιάρτου , ήταν η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια του πρινοκοκιού

 *( Πρινοκόκι.είδος κόκκινου μύκητα που φυτρώνει στα φύλλα του πουρναριού )

Ενετοκρατία 

Η Αμυγδαλίτσα , ο Αντίλαρης , η Αγιά κλπ  καλύπτονταν  από πυκνά δάση πουρναριών, οι κάτοικοι συγκέντρωναν το πρινοκόκι το μετέφεραν  στην Μεθώνη στους ντόπιους εμπόρους οι οποίοι με την σειρά τους το προωθούσαν στην Ταγγέρη όπου υπήρχαν εργοστάσια για την επεξεργασία του ,βγάζοντας την κόκκινη μπογιά με την οποία χρωματίζονταν τα φέσια των Οθωμανών

Την περίοδο αυτή που η περιοχή μας ήταν στην κατοχή των Ενετών κάτω από την καθοδήγηση τους οι ντόπιοι άρχισαν την συστηματική καλλιέργεια της ελιάς της σταφίδας και των αμπελιών .

Οι Ενετοί ήταν για εκατοντάδες χρόνια γνώστες αυτών των καλλιεργειών και το εμπόριο των προϊόντων τους ήταν αποκλειστικό τους προνόμιο σε Ευρώπη και Αφρική.

Τα εδάφη στην περιφέρεια του Σκάρμηγκα ήταν τα περισσότερα δασώδη .Οι Ενετοί άρχισαν να τους πιέζουν να τα αποψιλώσουν και να αρχίσουν να ασχολούνται με τις νέες καλλιέργειες.

Τα μέσα για την αποψίλωση την εποχή εκείνη ήταν πενιχρά, δουλεύοντας νύχτα ,μέρα  κατόρθωσαν κάτω από την καθοδήγηση ειδικών (σε αυτές τις νέες καλλιέργειες) που είχαν φέρει οι ενετοί, να μετατρέψουν τα δάση σε παραγωγικές εκτάσεις .

Με την ολοκλήρωση των καλλιεργειών οι Ενετοί δημιούργησαν ένα κτηματολόγιο και κράτησαν την ιδιοκτησία όλων των καλλιεργήσιμων εκτάσεων.

Στην συνέχεια έβγαζαν τα κτήματα σε δημοπρασία εισπράτοντας ετήσιο ενοίκιο κρατώντας ταυτόχρονα το προνόμιο της εμπορίας του λαδιού της σταφίδας και του κρασιού τα οποία τα πουλούσαν σε Γάλλους και Αγγλους εμπόρους της εποχής.

Το τέλος των δημοπρασιών και οι πρώτες ιδιοκτησίες  στο χωριό μας αποκτήθηκαν το 1822 στην πούληση τών ιλτιτζαμίων που έγινε στο Νιόκαστρο  της Πύλου  από την επαναστατική κυβέρνηση της Ελλάδας για την εξεύρεση πόρων για την συνέχιση του αγώνα .

Πρώτος ιδιοκτήτης της περιοχής έγινε ο Ανδρέας ή Αντρίγιας  Βάγγαλης που κατέθεσε για την αγορά της  , 576 γρόσια

Αγορά της περιοχής απο δημοπρασία που εγινε στο Νεόκαστρο το 1822 
από την οικογένεια Α.Βάγγαλη

                                  1822   Ιουνίου  4,  Νεόκαστρον
                                  Πούλησις  τών  ιλτιτζαμίων

Νικόλαος,Οικονομίδης	για	Πετροχώρι,Χασάναγα.Ρουσταμάναγα και χούρου  όλα	γρόσια 1350	το ¼   337, 20
Σιόρ Μιλιάνης	γιά το	Τελωνείον	5160	1290
Καπετάν,Νικολός	δια,την	Κουκουνάρα,Κρεμήδια και Λέζαγα	420	105
Αναστάσης Τεληγιάννης	δια,την	Αγορέλητζα	805	268,27
Γεώργιος,Καλογερόπουλος	γιά	Σκηνώλακα και Πισάσκη	2000	666,27
Δημήτρης,Αλεξανδρόπουλος	γιά	Πήλα	430	143,13
Παναγιώτης Χριστόπουλος	γιά	Ταλιάνι	750	250
Γιάννης  Μηλωνάς	διά το	Μανηάκι	235	78,13
Πανάγος Τζαγκλής	γιά	Νίκλενα	500	125
Δημήτριος  Κυπαρίσης	διά τα	Παπούλια	200	66,27
Θεόδωρος  Δανηλ	γιά	Μουζούστα	755	251,27
Παναγιώτης  Κλής	γιά	Ρουμανού	205	68,13
Ανδρέας  Βάγκαλης	διά	Σκάρμηγκα και Στυλιανού	576	192
Γεώργης Μιχόπουλος	διά τον	μήλον  Τουλτζούνη	240	80
			4118	70
Να δώσουν.Διά τόσα  επί	χείρας	ως διαλαμβάνει  άνωθεν   γρόσια	4118	70
Δια τον μήλον  του    Κούρ	μπεη	ο Τζούλος	240	80
			4198	70
1 έτερον  πουλητικόν του	νησίου	ονομαζόμενον Σφακτηρία πρόςτον	Γιάνι	Τζετάρι

Δημητρακόπουλον δια γρόσια 140 και το μετενόησεν    όπού και αυτά να συναχθούν  γρ. 140Κονσταντίνος Μηχαλόπουλος
Ηπουργός τής  δημοπρασίας

Εμετρήσαμεν ώς η διαταγή  των εφόρων και στρατηγού   γρ. 1500

Του Τζαρούλη ως η διαταγή οπού του χρωστούσε 

η	Κεντρική Διοίκησις	γρόσια     335	15
Από τον	κύρ Οικονομίδην	262	20
Από	Παναγιώτην Μιχαλόπουλον	10	8
Από	τον Βάγκαλη	14	30
Από	τον  Τζούλον	40	42
Από	Αντώνη  Ρουτζότη	335	10
Τριάντα	ημερών  έξοδατων επιστατών	120
Ο κύρ	Παναγιώτης επιστάτηςτης  Βουλής	επήρε εξοδά  του
Ο κύρ	Μιχαλόπουλος	100
Ο κύρ	Καραγιαννόπουλος	57
Επερίλαβαν	οί εφόροι ώς η ρετζεβούτα τους	1630	30
		4198	70

               Oι  έφοροι   Νεοκάστρου

          Διονύσιος    Δουκίδης          Προτόπαππας    Πέτρος          Αναγνώστης  Τατόπουλος
          Νικόλαος  Κωστόπουλος  [ Από  Σκάρμηγκα]
 Επί τού νότου  Λογαριασμός  Δημοπρασίας   Νεοκάστρου  αρ.  19