ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

25.2.18

Μνήμες που σβήνουν!

Θα σας πάω λίγο πίσω στο χρόνο. 
Για τη γενιά των Post-Millennials αυτό το άρθρο ίσως είναι μια χρονομεταφορά στην προϊστορία, στην εποχή των πρώτων οργανωμένων κοινωνιών με τα πρώτα οικόσιτα ζώα! Όχι, όχι! Δεν θα σας πάω τόσο πίσω! Αλλά εύκολα θα διαπιστώσει κανείς κάποιες ομοιότητες στη ζωή ενός ανθρώπου της ελληνικής επαρχίας την εποχή της δεκαετίας του ’70 με αυτή ενός ανθρώπου που έζησε περίπου 10.000 χρόνια πριν. Κοινός παράγοντας η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος και συσκευής ηλεκτρικού ψυγείου.
Ένα ταξίδι σε γεύσεις με ιστορία, σε φαγητά της Ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης που φέρουν θύμησες και συγκίνηση. Εκφράσεις του τύπου: «πω, πω, πόσα χρόνια με γύρισες πίσω!», 
«Η μανούλα μου έφτιαχνε οματιά και ήταν η καλύτερη του χωριού!»
Νόστιμες συνταγές, πολιτιστικής κληρονομιάς και γαστρονομικής κουλτούρας που συνέβαλαν στην οικιακή οικονομία της ελληνικής επαρχίας με βάση την επεξεργασία και διατήρηση του χοιρινού κρέατος. Το χοιρινό ήταν σημαντικός οικονομικός παράγοντας επιβίωσης.
Υπάρχει ένα έθιμο στην περιοχή της Μεσσηνίας που λέγεται «γουρνοσφαξιές». 
Ξεκινά με την έναρξη του Τριωδίου και κορυφώνεται την Τσικνοπέμπτη. 
Οι γουρνοσφαξιές είναι η περίοδος κατά την οποία γινόταν όλη η διαδικασία παρασκευής του παστού, των καπνιστών λουκάνικων, της πηχτής και της οματιάς.
Μια ολόκληρη εβδομάδα αφιερωμένη στην ενασχόληση με το κρέας. Πραγματικά, μια γιορτή κρεοφαγίας που συνέπιπτε με την εβδομάδα της Κρεατινής ή Κρεοφάγου όπου η Χριστιανική θρησκεία επιτρέπει την κατανάλωση κρέατος όλες τις ημέρες. Η Κυριακή της εβδομάδας αυτής, η Κυριακή της Απόκρεω, είναι η τελευταία μέρα κατανάλωσης κρέατος πριν ξεκινήσει η μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. 
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδος απαντάται ως «γουρνοχαρές» και λάμβανε χώρα την περίοδο των Χριστουγέννων.
Οι «γουρνοσφαξιές» ήταν περίοδος χαράς, γλεντιού και ξεφαντώματος! Ξεκινούσαν την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου με την σφαγή του χοιρινού. Τη μέρα της μαζικής σφαγής των χοίρων δεν θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω ως «γουρνοχαρά» όμως, ας είμαστε ρεαλιστές! Κάθε οικογένεια προσπαθούσε μια ολόκληρη χρονιά να μεγαλώσει το χοιρινό της και να το παχύνει κυρίως με αποφάγια, απόσυκα, απίδια, βελανίδια, τυρόγαλο και κίτρινες κολοκύθες, ώστε να εξασφαλίσει το κρέας και το λίπος που θα κάλυπταν τις διατροφικές ανάγκες όλης της φαμίλιας για την επόμενη χρονιά! Γεγονός ευδαιμονίας και χαράς λοιπόν! Ήταν η ανάγκη που σιγά σιγά έγινε έθιμο με γλέντια, τραγούδια και χορό!
Αυτή η μέρα ξεκινούσε από το χάραμα με το άναμμα της φωτιάς για να ζεσταθεί το καζάνι με το νερό. Η σφαγή του ζώου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Την αναλάμβανε κάποιος από το χωριό που κατείχε την τέχνη. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι τα πονάγανε τα ζώα τους οι χωρικοί και δεν θέλανε να υποστούν βασανισμό κατά τη σφαγή τους.
Δίπλα λοιπόν στο καζάνι με το νερό που έβραζε, γινόταν η σφαγή. Ενώ ακόμη το ζώο ψυχορραγούσε ο πρώτος μεζές έπεφτε στα κάρβουνα. Ο καρούζος και τα γλυκάδια ψήνονταν στα κάρβουνα με χοντρό αλάτι κάτω από το καζάνι (λεβέτι) προς τιμή του σφαγέα, ενώ το κρασί άρχιζε να ρέει συντροφεύοντας την ευχή για το καλοφάγωτο! (Πιστέψτε με είναι πεντανόστιμος μεζές! Είναι 30 χρόνια από τότε που τον έφαγα για τελευταία φορά και όμως ακόμη είναι στη μνήμη μου. Ακόμη ακούω το αλάτι να τρίζει στα κάρβουνα, το λίπος να στάζει και εγώ να αδημονώ για ένα μικρό κομμάτι).
Από το χοιρινό τίποτα δεν πήγαινε χαμένο! Το μόνο που πετούσαν ήταν τα νύχια του ζώου. Μέχρι και παπούτσια έφτιαχναν από το δέρμα του ζώου. Τα γουρνοπάπουτσα, γνωστά και ως γουρνοθηλιές ή γουρνοτσάρουχα!
Οι γυναίκες παίρνανε αμέσως τα έντερα και πηγαίνανε στη βρύση του χωριού για να τα πλύνουν, να τα κάνουν καθαρά και γάργαρα, άσπρα σαν χασές* όπως έλεγαν. Με το χοντρό έντερο, το κωλάντερο, έφτιαχναν την οματιά και με τα λεπτά τα λουκάνικα.
Με το κεφάλι έφτιαχναν την πηχτή ή το έψηναν στο φούρνο. Οι μερακλήδες κρατούσαν τα αφτιά για το παστό. 
Το κριτσινάδι από τα αφτιά και τα λουκάνικα θεωρούνταν οι εκλεκτότεροι μεζέδες του παστού και συνήθως τους απολάμβανε ο άντρας του σπιτιού!
Τα αγόρια περίμεναν με ανυπομονησία να πάρουν τη φούσκα του χοιρινού για να την φουσκώσουν και να παίξουν «μπάλα» στο σοκάκι.
Ζεμάτιζαν το ζώο με το καυτό νερό και ξύριζαν το δέρμα για να φύγουν οι τρίχες. Στη συνέχεια το κρεμούσαν σε τσιγκέλι για να στραγγίσει από τα αίματα και να κρυώσει. Την επόμενη μέρα τεμάχιζαν το κρέας σε λωρίδες. Ξεχώριζαν τα κομμάτια που ήθελαν για το πάστωμα και τα λουκάνικα. Μερικοί «έλιωναν» τις τσιγαρίδες (το δέρμα του ζώου μαζί με το λίπος) σε μεγάλα καζάνια για να πάρουν τη «γλίνα». Όσοι δεν είχαν ελαιόλαδο χρησιμοποιούσαν τη γλίνα για το μαγείρεμα. Τα σπίτια που είχανε «ρίζες»(ελιές) και «κάνανε» λάδι πάστωναν τις τσιγαρίδες μαζί με το κρέας σε χοντρό αλάτι και το άφηναν να σιτέψει 4 - 5 μέρες. Παράλληλα έφτιαχναν και τα λουκάνικα με τα πιο λιπαρά κομμάτια κρέατος, κυρίως την λάπα, μαζί με φλούδες από πορτοκάλι, μπαχαρικά και κρασί. Φύλαγαν το παστωμένο κρέας και τα λουκάνικα σε ένα καμαράκι καλά ασπρισμένο. Άναβαν φωτιά να σιγοκαπνίζει από φρέσκα φύλλα πορτοκαλιάς, δεντρολίβανου, θρούμπι, ελιάς, δάφνης και κυπαρίσσι!
Έτσι έφτανε η Τσικνοπέμπτη! Η ημέρα κορύφωσης του γλεντιού με την ολοκλήρωσης του τσικνίσματος του κρέατος. 
Έβραζαν το κρέας και τα λουκάνικα σε μεγάλα καζάνια και στη συνέχεια τα τσιγάριζαν με λίπος ή ελαιόλαδο και κρασί. 
Το παστό το διατηρούσαν σε κιούπια εκτός ψυγείου. Μα, ακριβώς γι’ αυτό γινόταν όλη αυτή η διαδικασία! Δεν υπήρχαν ψυγεία!!!!
Για να φτιάξουν την οματιά γέμιζαν το παχύ έντερο του ζώου με ψιλοκομμένα κομμάτια από τη σπλήνα, τις ελιές και το πνευμόνι μαζί με σιτάρι και μυρωδικά. Στις μέρες μας, είναι πλέον πολύ δύσκολο έως αδύνατο να δοκιμάσει κάποιος την αυθεντική γεύση αυτού του μεζέ αφού τα εντόσθια του χοιρινού έχουν τεθεί ως ακατάλληλα για βρώση. Ωστόσο, αν τα αντικαταστήσουμε με χοιρινό κρέας και ακολουθήσουμε τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής της συνταγής, θα γευτούμε ένα πεντανόστιμο μεζέ, ο οποίος είναι πολύ κοντά στην αυθεντική γεύση. Αυτή που έχει μείνει ακόμη στην μνήμη όσων είχαμε την τύχη να δοκιμάσουμε σε παλαιότερες εποχές.
Λουκάνικα, Παστό, Σύγκλινο, Απάκι, Oματιά, Ματιά, Οματέ, Αμαθιά, Αματιά, Μπάμπου, όπως και αν λέγονται αυτές οι συνταγές ανάλογα με την περιοχή, με όποια παραλλαγή και αν παρασκευάζονταν, φτιάξτε τες και απολαύστε ένα ωραίο γαστριμαργικό ταξίδι στην παράδοσή μας!
Τις συνταγές για παραδοσιακό παστό Μεσσηνίας, καπνιστά λουκάνικα Καλαμάτας και οματιά μπορείτε να τις βρείτε στο blog της magiacook( link: https://www.magiacook.gr ). Μπορούμε απλά και εύκολα στην κουζίνα του σπιτιού μας να ακολουθήσουμε τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής τους, να ζωντανέψουμε μνήμες και να διατηρήσουμε τις παραδοσιακές συνταγές του τόπου μας.

*Χασές = πολύ λεπτό, λευκό βαμβακερό ύφασμα
Διαβάστε περισσότερα...

22.2.18

Είχε Άγιο ...




Είχε Άγιο ο οδηγός του αγροτικού αυτοκινήτου που κάτω από άγνωστες συνθήκες εξετράπη της πορείας του  και κατέληξε σε παρακείμενο χωράφι τις βραδυνές ώρες χθές επί της επαρχιακής οδού Καζάρμα  - Χώρα  μεταξύ Τουλούπα Χάνι και Μεταμόρφωσης .
Ο οδηγός κατόρθωσε να βγεί σώος  με ελαφρά τραύματα  ενώ σημαντικές είναι οι ζημιές που υπέστη το όχημα
Διαβάστε περισσότερα...

«Αναβαθμιση της κεντρικής Πλατείας Χώρας»



Χθές το απόγευμα στην Χώρα ο δήμαρχος Πύλου -Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης μαζί με την δημοτική ομάδα  τέως δήμου Νέστορος  παρουσιάσαν  την Προμελέτη του έργου «Αναβαθμιση  της κεντρικής Πλατείας Χώρας» αλλά και την κυκλοφοριακή μελέτη στο πλαίσιο της Διαβούλευσης με τους κατοίκους της . 
Πρόκειται για ένα έργο πνοής που αναμένεται να αναβαθμίσει την Κεντρική πλατεία της Χώρας  αναβαθμίζοντας παράλληλα την ποιότητα ζωής κατοίκων και επισκεπτών 
Ο δήμαρχος Δημ.Καφαντάρης σε δηλωσή του τόνισε . 
Προχωράμε γρήγορα στην οριστική μελέτη ώστε σύντομα το κέντρο της Χώρας να αλλάξει όψη να γίνει πιο  φιλόξενο !!!
Διαβάστε περισσότερα...

16.2.18

Το Χατζή διασώζει το "Καμάρι του " ...


Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο !
 
Πριν δύο χρόνια, με επιστολή που απέστειλα στους αρμόδιους φορείς, ζήτησα να υπάρξει σχετική ευαισθησία για την αποκατάσταση και τη διάσωση του μνημείου «Βρύση Καμάρι» που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Χατζή Μεσσηνίας, και στο οποίο είχε συντελεστεί ένα πολιτιστικό «έγκλημα» κατά τη διάρκεια των εργασιών διάνοιξης της οδού Καζάρμας - Χώρας.

 Για το θέμα αυτό, είχα ζητήσει και τη συνδρομή του προέδρου της Δημοκρατίας, στο πλαίσιο του σεβασμού και της προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
 
Μετά από δύο χρόνια, νοιώθω ιδιαίτερη χαρά γιατί με σχετική απόφαση ΦΕΚ 288/22 Δεκ. 2017 το «Καμάρι» χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο. 


Για το λόγο αυτό, θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες σε ιστοσελίδες που ανέδειξαν το θέμα όπως : http://newsmessinia.blogspot.com/ και http://metamorfosis-messinias.blogspot.gr/2016/03/blog-post_28.html, στο Δήμαρχο Μεσσήνης Γιώργο Τσώνη και στην Αντιδήμαρχο Γεωργία Παναγοπούλου για την παρουσία τους κατά τη συζήτηση του θέματος στο Υπουργείο Πολιτισμού, τους συμπατριώτες μου για τη συμπαράσταση και τη διάθεση βοήθειας και όλους τους εμπλεκόμενους αρμόδιους φορείς για την ευαισθησία που επέδειξαν για τη διάσωση του μνημείου.

 Ευελπιστώ να υπάρξει η ανάλογη συνέχεια από τους αρμόδιους φορείς για την πλήρη αποκατάσταση και ανάδειξη του μνημείου, προκειμένου αυτό να αποτελέσει το ΚΑΜΑΡΙ της περιοχής μας. 

   Θερμές ευχαριστίες
                                                                                     
Λάμπρος Τζούμης
                                                                                      
Αντιστράτηγος ε.α. 


Διαβάστε περισσότερα...

14.2.18

Ο Σύλλογος Γυναικών Μεταμόρφωσης μας καλεί να γιορτάσουμε τα Κούλουμα !



ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Τ.Κ. ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ
ΔΗΜΟΥ  ΠΥΛΟΥ-ΝΕΣΤΟΡΟΣ                      
  «Η ΕΣΤΙΑ»
                                     
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Καλείστε να τιμήσετε, με την παρουσία σας, το Αποκριάτικο γλέντι μας την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018  και την γιορτή για τα Κούλουμα της Καθαρής Δευτέρας στις 19 Φεβρουαρίου   2018 και ώρα 10.30 πμ στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Μεταμόρφωσης. 

Η πρόσκληση περιλαμβάνει Δωρεάν φαγητό, ποτό και γλέντι!
Διαβάστε περισσότερα...

13.2.18

ΕΙΣΤΕ "ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ" ΚΕ ΚΑΤΣΙΒΕΛΛΑ !!! 88,6 εκ. € σε 71 ΟΤΑ για δίκτυα ύδρευσης - Παραμένει ο καρκινογόνος αμίαντος στον σύνδεσμο "ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ"

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΒΡΥΣΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΣΤΑΖΟΥΝ ΚΑΡΚΙΝΟ !!!
 
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΣ ΑΜΙΑΝΤΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΑΡΧΑΙΩΜΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ 50 ΕΤΩΝ !!!
 
Ολοκληρώθηκε η διαδικασία της αξιολόγησης και της εξέτασης των ενστάσεων για την Δράση «Αναβάθμιση δικτύων ύδρευσης και περιορισμός διαρροών». Επιλέχθηκαν οι 71 προτάσεις με την υψηλότερη βαθμολογία και συνολικό προϋπολογισμό 88.6 εκατ. ευρώ.
Στρατηγικός στόχος του προγράμματος του ΥΜΕΠΕΡΑΑ (Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη) του ΕΣΠΑ 2014-2020 είναι η διασφάλιση της ορθολογικής διαχείρισης των υδατικών πόρων της χώρας καθώς και η βελτίωση της ποιότητας και της επάρκειας των αποθεμάτων με ταυτόχρονη μείωση των διαρροών.
Πρόσφατα, ο  Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης, ενέκρινε την αύξηση της χρηματοδότησης του προγράμματος κατά 58 εκατ. ευρώ.
Με την αύξηση αυτή, η συνολική χρηματοδότηση του προγράμματος ανήλθε στα 88.6 εκατ. ευρώ και ικανοποιεί το σύνολο των ώριμων προτάσεων οι οποίες κατατέθηκαν από Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης και  ΟΤΑ Α΄ βαθμού.

ΔΗΜΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - ΜΕΣΣΗΝΗΣ ΚΑΙ ΠΥΛΟΥ - ΝΕΣΤΟΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

ΟΙ 71 ΔΗΜΟΙ | Προβολή/κατέβασμα

 ΘΕΡΙΖΕΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ - ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Ο ΑΜΙΑΝΤΟΣ !!!


ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ  - 20.000 ΜΕΤΡΑ ΔΙΚΤΥΟΥ ΥΔΡΕΥΣΗΣ  ΕΝ ΕΤΙ  2018 ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ  ... ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ  ΜΕ ΑΜΙΑΝΤΟ !!!

Είναι αδύνατο να δεχτώ, ότι υπάρχουν ακόμα υδρευτικά δίκτυα στην Μεσσηνία  με βασικό υλικό τον καρκινογόνο αμίαντο, 36 χρόνια μετά την Κοινοτική  Οδηγία 76/769/Σεπτέμβριος 82. 
Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 149 της Συνθήκης αυτής που απευθύνεται προς όλα τα Κράτη–Μέλη «απαγορεύεται αυστηρά η χρήση και εμπορία των προϊόντων και παρασκευασμάτων του αμίαντου».

Αν  οι πολιτικές και τοπικές  μας  εξουσίες εξακολουθούν να στρουθοκαμηλίζουν, τους υπενθυμίζω ότι το κτίριο που στεγαζόταν η Ευρωπαική Επιτροπή εκκενώθηκε το 1991, όταν βρέθηκε ότι είχε χρησιμοποιηθεί αμίαντος κατά την κατασκευή του το 1967.

Παρόλα αυτά η Ελλάδα όχι μόνο δεν συμμορφώθηκε με την πρώτη Οδηγία (γι’ αυτό και ακολούθησε και δεύτερη Οδηγία με αρ. 87/217/ΕΟΚ/19-3-87 σχετικά πλέον με την πρόληψη και μείωση της ρύπανσης από τον καρκινογόνο αμίαντο)  και συνεχίζουμε να ανεχόμαστε την ύπαρξη του αμίαντου ακόμη και σε δίκτυα ύδρευσης  όπως αυτό του Συνδέσμου ύδρευσης   «ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ » που υδροδοτεί τρείς Καλλικρατικούς Δήμους  ( Πύλου-Νέστορος ,Μεσσήνης και Τριφυλίας ) από το 1973 έως σήμερα και συγκεκριμένα για το κομμάτι του αγωγού από τις πηγές  στο Παλαιό Λουτρό ( Αλικοντούζι ) έως την Μεταμόρφωση με μήκος αγωγού πάνω από ….20 χιλιόμετρα .

ΙΣΤΟΡΙΚΟ - Ο ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΣ ΑΜΙΑΝΤΟΣ

Η πραγματική τραγωδία για την ανθρωπότητα  αρχίζει το 1935, όταν πλέον οι γιατροί ανακάλυψαν ότι ο αμίαντος προκαλεί καρκίνο.

Σε μερικές περιπτώσεις αρκούσε εισπνοή ινών μόνο για μερικές ώρες. Οι καρκίνοι που προκαλεί ο αμίαντος είναι πολλών ειδών: των πνευμόνων, μεσοθηλίωμα (καρκίνος του υπεζωκότος), μεσοθηλίωμα του περιτοναίου, καρκίνο του οισοφάγου, του λάρυγγα, του στομάχου, και του παχέος εντέρου.

Συνήθεις ενδείξεις αμιάντωσης είναι δύσπνοια, συριγμός της αναπνοής, και κυάνωση όπου τα νύχια, το δέρμα και τα χείλη γίνονται μπλε από την έλλειψη οξυγόνου.

 Σχεδόν πάντα επακολουθεί θάνατος.

Ο αμίαντος είναι από τους δέκα πρώτους επικίνδυνους για την υγεία ρυπαντές, για τους οποίους καθορίστηκε παγκοσμίως όριο ανεκτό από τον άνθρωπο.

Σαν μέγιστο ανεκτό όριο οι περισσότερες χώρες έχουν νομοθετήσει τις 2 ίνες στο κυβικό εκατοστό του αέρα. Ο αριθμός των ινών του αμιάντου στον αέρα κυμαίνεται συνήθως από 0,0004 –0,0005 ίνες ανά κυβικό δηλαδή 4.000 φορές μικρότερος από το επιτρεπτό όριο. Ο κίνδυνος της εισπνοής αμιάντου έχει βρεθεί σχεδόν παντού.

Σε ορυχεία κι εργοστάσια αμιάντου, σε ναυπηγεία, σε λεβητοστάσια, σε εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, στους δρόμους, στα σπίτια μας, στα σχολεία, στο ίδιο το νερό που πίνουμε.

Γυναίκες που βούρτσισαν τα ρούχα των ανδρών τους ύστερα από τη δουλειά, ένα μικρό αγόρι που βοήθησε τον πατέρα του σε μια δουλειά με αμίαντο, κάποιος που μόνωσε με αμιαντοτσιμέντο ένα καζάνι, ένας τυροκόμος που κάλυψε τα βαρέλια του με αμίαντο, όλοι πέθαναν από μεσοθηλίωμα.

Ας προσπαθήσουμε όμως να προσεγγίσουμε το τεράστιο αυτό θέμα, για να σώσουμε τουλάχιστον τα παιδιά μας, γιατί υπάρχει κατηγορία ανθρώπων π.χ. στην Κοζάνη, όπου αφού δούλεψαν αρκετά χρόνια στα μεταλλεία αμιάντου της περιοχής, σήμερα αργοπεθαίνουν από διάφορες μορφές καρκίνων, μετά από μια πρόωρη συνταξιοδότηση που τους έδωσε με νόμο το κράτος.

Ο αμίαντος είναι πυριτικό υλικό ινώδες, σκληρό και ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, απρόσβλητο από χημικές δράσεις και με αντοχή τετραπλάσια του χάλυβα.

 Στη φύση συναντάται στα ορυκτά σερεπεντίνη και αμφίβολο. Ο πιο κοινός τύπος είναι 3MgO.2SiO2. 2H20.

Στην Ελλάδα υπάρχει στη Δυτ. Μακεδονία και Ήπειρο. Λόγω των παραπάνω ιδιοτήτων υπάρχουν πάνω από 3.000 χρήσεις και εφαρμογές του αμίαντου.

 Χρησιμοποιήθηκε σαν μονωτικό για πρώτη φορά το 1866 και σαν αμιαντοτσιμέντο το 1870. Η πρώτη συνομοσπονδία αμιάντου έγινε το 1883 στη Νέα Υόρκη. Οι χρήσεις του από τότε πολλαπλασιάσθηκαν.

Πυρίμαχα γάντια, στολές και σωλήνες ύδρευσης και άρδευσης, μονώσεις σε λέβητες και σωληνώσεις, πλάκες δαπέδων και οροφών, φίλτρα και ηλεκτρικές συσκευές όπως σίδερα, ψηστιέρες, σόμπες και ξηραντήρες μαλλιών, δεξαμενές νερού, τα γνωστά φύλλα αμιάντου για την κάλυψη υπόστεγων, φρένα των αυτοκινήτων, αεροπλάνων, τρακτέρ, και άλλων τροχοφόρων, είναι μόνο μερικές από τις 3000 χρήσεις και εφαρμογές του επικίνδυνου αυτού υλικού.

Υ.Γ.

ΕΝΩ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ  ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΟΝ ΘΕΡΙΖΕΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ …
ΟΙ ΛΑΛΙΣΤΑΤΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ  «ΣΚΙΖΟΝΤΑΙ » ΓΙΑ ΜΑΚΡΟΠΝΟΑ ΕΡΓΑ  (ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ )ΚΑΙ ΔΙΑΚΑΤΕΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ …..ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΛΟΓΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ !

B.M
Διαβάστε περισσότερα...