ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

31.8.14

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΣΚΑΡΜΙΓΚΑΙΚΗ ΝΤΟΜΑΤΑ - Μεσσηνία: Παράγουν ντομάτες «γίγας»



Ντομάτες που ζυγίζουν έως και 1,5 kg η μία μαζεύει από το κτήμα του ο κ.  Διονύσης Μπεκιάρης και ο γιός του Κώστας  στην Μεταμόρφωση Μεσσηνίας.

Η «γιγαντιαίες» ντομάτες για …ρεκόρ Γκίνες, όπως αναφέρουν όσοι τις έχουν δοκιμάσει είναι πεντανόστιμες και δεν διαφέρουν από τις κανονικές ντομάτες.

Το μέγεθος τους δεν οφείλεται σε κάποιο ιδιαίτερο τρόπο καλλιέργειας και περιποίησης, αλλά στην ντόπια πρατροπαράδοτη ποικιλία «Χοντροκατσαρή», η οποία καλλιεργείται τον τελευταίο αιώνα στην περιοχή Μεταμόρφωση της  Μεσσηνίας. 




ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ 







Διαβάστε περισσότερα...

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ - Παρουσία του Αρχιεπισκόπου ορκίστηκε ο Π. Τατούλης και το νέο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελ/σου

Υπουργοί, αυτοδιοικητικοί και πλήθος κόσμου στην ορκωμοσία -Δεν ορκίστηκε λόγω προβλήματος υγείας ο ΠΣ Αρκαδίας Νίκος Γιαννακόπουλος
«Η Περιφέρεια Πελοποννήσου πιστεύουμε ότι μπορεί να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Νέα Ελλάδα των περιφερειών μέσα από την αποτελεσματικότητα που έχει επιδείξει, την δυνατότητα της να διεκδικεί και να καταφέρνει, την αξιοπιστία που έχει δημιουργήσει γύρω από το δικό της πια ξεχωριστό, διακριτό όνομα. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου βασιστήκαμε σε έναν συνεκτικό σχεδιασμό που είχε ορίζοντα δεκαετίας και υπηρετήσαμε με τεχνοκρατικό πνεύμα και σκληρή δουλειά τους στόχους μας. Αυτό το έργο και αυτή η νέα λογική στηρίχτηκε από εσάς τους πολίτες και σήμερα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα αφετηρία».
Αυτά ανέφερε μεταξύ άλλων ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης στη διάρκεια της ομιλίας του, μετά την ορκωμοσία του καθώς και την ορκωμοσία του νέου Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, στο Αποστολοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Τρίπολης, το μεσημέρι του Σαββάτου.
Παρών στην ορκωμοσία ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμος και πλήθος ιεραρχών από την Περιφέρεια Πελοποννήσου και όχι μόνο. 
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στη διάρκεια της ομιλίας του απηύθυνε μήνυμα ενότητας και επεσήμανε πως θα πρέπει να επιλέξουν οι πολιτικοί μεταξύ του διλήμματος "Πατρίδα ή κόμμα". Επίσης ανέφερε πως δεν πρόκειται να έρθει βοήθεια και λύση από έξω αν μόνοι μας δεν βοηθήσουμε τη χώρα που περνά δύσκολα.
Να σημειώσουμε πως ο επικεφαλής της Ανταρσία Παναγιώτης Κάτσαρης και ο επικεφαλής της Λαΐκής Συσπείρωσης Πελοποννήσου Νίκος Γόντικας καθώς και ο ΠΣ Βαγγέλης Γούργαρης έδωσαν πολιτικό όρκο όπως και κάποιοι σύμβουλοι της παράταξης Βουδούρη.
Δεν ορκίστηκε ο ΠΣ Αρκαδίας Νίκος Γιαννακόπουλος λόγω προβλήματος υγείας. Ο κ. Γιαννακόπουλος θα ορκιστεί τις επόμενες μέρες από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρο Τατούλη.
Ολόκληρη η ομιλία του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη







«Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι συμπατριώτες μου Πελοποννήσιοι,Σας ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας σήμερα εδώ σε μια σημαντική στιγμή , όχι ανεμελιάς ασφαλώς, αλλά ανάληψης μιας μεγάλης ευθύνης για την επόμενη, την πιο κρίσιμη πενταετία που θα διανύσουμε μαζί. Με έναν ξεκάθαρο στόχο, η περιφέρεια Πελοποννήσου να γίνει η αφετηρία της ανάκαμψης ολόκληρης της χώρας. Η τριετία που πέρασε ήταν ασφαλώς μια περίοδος δύσκολη με βίαιες αλλαγές που επηρέασαν όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες και έφεραν στην επιφάνεια με σφοδρότητα προβλήματα άλυτα που για δεκαετίες το πολιτικό σύστημα, συνεπικουρούμενο από τους θεσμούς, έκρυβε με επιμέλεια και ανευθυνότητα κάτω από το χαλί. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου βασιστήκαμε σε έναν συνεκτικό σχεδιασμό που είχε ορίζοντα δεκαετίας και υπηρετήσαμε με τεχνοκρατικό πνεύμα και σκληρή δουλειά τους στόχους μας. Αυτό το έργο και αυτή η νέα λογική στηρίχτηκε από εσάς τους πολίτες και σήμερα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα αφετηρία. Σε αυτή τη νέα αφετηρία εκκινούμε όλοι μαζί, γνωρίζοντας πια ότι περπατάμε στον σωστό δρόμο και ότι το σχέδιο μας παράγει καρπούς. Φέρνει αποτελέσματα. Για τους πολίτες της Πελοποννήσου. Για τον δικό μας ιδιαίτερο τόπο. Για το σύνολο της χώρας.Πριν από τέσσερα χρόνια, σε αυτήν εδώ την ίδια αίθουσα, από την έδρα της περιφέρειας Πελοποννήσου, την Τρίπολη, στείλαμε όλοι μαζί ένα μήνυμα: ότι η Νέα Πελοπόννησος των έργων, των υποδομών, της τουριστικής ανάπτυξης, της πρωτογενούς παραγωγής, των εξαγωγών και της εξωστρέφειας, της οικολογίας και της αειφορίας είναι εφικτή. Σήμερα, λέμε πιο δυνατά. Την πενταετία που έρχεται, το σύνολο των έργων που έχουμε σχεδιάσει θα έχουν πια ολοκληρωθεί δημιουργώντας μια νέα οικονομία βασισμένη σε παραγωγικούς πυλώνες που θα επηρεάσουν την καθημερινότητα όλων των πολιτών, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, ευκαιρίες για υγιή επιχειρηματικότητα και ένα ασφαλές - φιλικό επενδυτικό περιβάλλον. Με απόλυτη τήρηση των νόμων. Με μεθοδικότητα. Με ρεαλισμό. Με πίστη στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Και με πολιτική υπευθυνότητα. Όλα αυτά που στοιχειοθετούν την νέα χώρα, στην οικοδόμηση της οποίας όλοι ελπίζουμε. Και ελπίζουμε πια βάσιμα ότι αυτή η Νέα Πελοπόννησος, πρώτο κύτταρο μιας Νέας Ελλάδας, που θα κρατήσει τα παιδιά της εντός των συνόρων της, είναι εφικτή.Πριν από τέσσερα χρόνια είχαμε απευθυνθεί στον άδολο ακομμάτιστο πατριωτισμό όλων των Πελοποννησίων. Σήμερα σας απευθύνω κάλεσμα πίστης σε έναν υπαρκτό πατριωτισμό που θα δημιουργήσει νέα ήθη, θέτοντας στο επίκεντρο της πολιτικής πρωτοβουλίας το άτομο και με τις τρεις του υποστάσεις, τον άνθρωπο, τον πολίτη και τον ιδιώτη. Γιατί τελικώς ποιος είναι ο πατριώτης που με τόση ευκολία ορισμένοι χρησιμοποιούν ως αυτοπροσδιορισμό για να κρύψουν την ένδεια του σχεδίου τους και την αποστροφή τους σε όλα όσα η δημοκρατία στον δυτικό κόσμο πέτυχε: από την γνωστή σε όλους μας  α λα κάρτ απονομή της δικαιοσύνης έως την σημερινή διαπόμπευση του δικαιώματος των Ελλήνων στην ιδιοκτησία.Πατριώτης όμως είναι εκείνος που θέλει να ξεκολλήσει το κάρο από την λάσπη χωρίς να το ανατινάξει. Εκείνος που αγωνίζεται να κρατήσει το κεφάλι του έξω από το νερό και παρά ταύτα δίνει το χέρι και στον διπλανό του που βουλιάζει. Εκείνος που κρατά τα χρήματά του στον τόπο του και δεν εκπατρίζει τα μικρά ή μεγάλα του αποθέματα, την ώρα που η χώρα έχει ανάγκη. Εκείνος που εξετάζει τις συνθήκες με ρεαλισμό και δεν αφήνεται στην εύκολη ανευθυνότητα του λαϊκισμού.

Πατριώτες είναι δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και ας λένε οι λίγοι και ευνοημένοι ότι οι ευθύνες της σημερινής ανέχειας και καταστροφής βαραίνουν όλους τους πολίτες. Δεν είναι οι πολίτες συνένοχοι. Και όσο το πολιτικό σύστημα τους αντιμετωπίζει με αυτόν τρόπο δεν τους αφήνει να γίνουν συμμέτοχοι στην οικοδόμηση της Νέας Χώρας, της Νέας Ελλάδας, που όλο το πολιτικό φάσμα δηλώνει (ψεύτικα ή αληθινά, λίγη σημασία έχει) ότι θέλει να χτίσει.

Στη Νέα Πελοπόννησο, οι πολιτικοί αναλαμβάνουμε την ευθύνη. Και οι πολίτες γινόμαστε όλοι συμμέτοχοι στην νέα πατρίδα που οφείλουμε στην επόμενη γενιά που δεν πρέπει να χάσει το τρένο. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου πιστεύουμε ότι μπορεί να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Νέα Ελλάδα των περιφερειών μέσα από την αποτελεσματικότητα που έχει επιδείξει, την δυνατότητα της να διεκδικεί και να καταφέρνει, την αξιοπιστία που έχει δημιουργήσει γύρω από το δικό της πια ξεχωριστό, διακριτό όνομα.

Σας ευχαριστώ θερμά και εύχομαι σε όλους τους εκπροσώπους του πελοποννησιακού λαού,  τους αντιπεριφερειάρχες, τους επικεφαλείς των παρατάξεων και τους περιφερειακούς συμβούλους καλή θητεία και έργο».







Διαβάστε περισσότερα...

27.8.14

ΣΕΙΣΜΟΣ 1886 - Το φίδι προστάτης του σπιτιού...

Η γριά Διαμάντω, καμιά εξηνταπενταριά χρονώνε, χήρα τώρα κάπου δεκατρία χρόνια, σηκώθηκε αχάραγο, έριξε δυο τρεις χούφτες νερό στα μούτρα της, να ξετσιμπλιάσει τα μάτια της, και να ξυπνήσει. Αφού νίφτηκε και σκουπίστηκε με την μπροστοποδιά της, βούρλιασε και το μαντήλι της γύρω από το κεφάλι της, να κρύψει τα ξέπλεκα μαλλιά της και βάλθηκε βιαστικά να μάσει τ’ ανάχλια της, να τα φορτώσει στο βασταγούρι, για να κατηφορίσει στο εξοχικό κάτου στην Ποταμιά.

Αφού τα συγύρισε, έβαλε ανάρριχτα την μπόλκα της, τα φόρτωσε τον γαϊδουράκι της, έπιασε το καπίστρι στα χέρια της και κατηφόρισε για Ποταμιά. 
Μέχρι να ξημερώσει, είχε φθάσει όξω από το παλιόσπιτο που είχανε κάτου στην Ποταμιά. Το είχε κτίσει ο μακαρίτης ο πατέρας του πεθερού της. Βλέπεις τα παλιά χρόνια, ξωμάχοι τότε, μένανε χειμώνα καλοκαίρι, εκεί που είχανε τα ζωντανά και τις δουλειές τους και είχανε τα κονάκια κοντά στις στάνες τους. Το σπίτι ετούτο, ήτανε ένα δίπατο παλιό, έμοιαζε σαν αρχοντικό στη μέση στον λάζο. Αφού ξεφόρτωσε τον γάιδαρο τον ξεσαμάρωσε και τον έδεσε πιο πέρα για να φάει τα γαϊδουράγκαθα και να ρίξει κάτου τα ξερόχορτα.

Η γριά Διαμάντω, άνοιξε το σπίτι και τα δυο παραθύρια, για να αεριστεί και να φύγει η μυρουδιά της μούχλας και κλεισούρας. Πήρε κι ένα ξινάρι και άρχισε να κόβει τα λιγοστά χορταράκια που ήσαντε φυτρωμένα γύρω- γύρω και στην αυλή που την ίσκιωνε μια μεγάλη γέρικη καρυδιά.

Έδωκε πήρε, μέχρι το απόγιομα το σπίτι ήτανε στην τρίχα, καθαρό ταχτοποιημένο, λες και μπήκανε μια ντουζίνα νοικοκυράδες να το συγυρίσουν.

Μόλις αποτέλειωσε τις δουλειές, της έστρωσε το σοφρά της και έβγαλε λίγο ψωμάκι από το τράστο και τυράκι και κάνα δυο ντομάτες και ένα κρεμμύδι από το περιβόλι και έκατσε κάτου να κολατσίσει.

Το απόγιομα, έβγαλε λίγη γλίνα από ένα κόψιμο του λαγκαδιού και πασάλειψε λίγο τα χείλα ενός παλιόφουρνου, που είχαν αρχίσει και ξεφτίζανε, για να φουρνίζει κανένα καρβέλι ψωμί όσο καιρό θα μένανε στην Ποταμιά.

Αφού διανυχτέρεψε στο εξοχικό της, η γριά Διαμάντω την άλλη ημέρα πάλι μόλις ξύπνησε βάλθηκε να περιποιηθεί και το περιβόλι της, να σκαλίσει, να ποτίσει, να βοτανίσει κανένα παλιοχόρταρο και να ποτίσει το βασταγουράκι της.

Κάποια στιγμή, καθώς πάλευε με τις δουλειές, άκουσε από μακριά παιδικές φωνές χαρές και γέλια. Παράτησε το ξινάρι της και έσαξε κατά το σπίτι να ιδεί τι γίνεται. Να τα εγγόνια τη έρχονταν μαζί με τους γονιούς τους. Μπροστά αυτά τρέχοντας και παίζοντας και πίσω ο πατέρας τους με την μάνα τους και τ’ άλογο φορτωμένο με σκουτιά και κουβέρτες. Μόλις φθάσανε τα παιδιά στο σπίτι, πήγανε κατευθείαν στην κούνια, που είχε κρεμάσει η γριά Διαμάντω κάτω από την καρυδιά.

Ο Ζήσης ο γιος της και η Ξάκω η νύφη της, απολυθήκανε να κάνουνε διάφορες δουλειές και να ετοιμάσουνε τον χώρο όσο πιο καλύτερα γινότανε για να ξεκαλοκαιριάσουνε.

Το απόγιομα μετά το φαγητό, η γριά Διαμάντω, έστρωσε ένα στρωσίδι από κάτω από μια γέρικη μουριά και πλάγιασε να ξαποστάσει λίγο το κουρασμένο κορμί της. Ο Ζήσης με την Ξάκω πήρανε τα σκαλιστήρια και πήγανε να σκαλίσουνε λίγο αραποσίτι που είχανε σπείρει για τα ζωντανά τους.

Σε κάποια στιγμή μέσα στην ησυχία της ρεματιάς, ακουστήκανε παιδικές στριγκλιές από το σπίτι. Τα παιδιά φώναζαν φοβισμένα. Η γριά Διαμάντω αν και γερασμένη, πετάχτηκε σαν το ελατήριο, από το στρωσίδι της και ζύγωσε κοντά στα πιτσιρίκια, να ιδεί τι συμβαίνει.

Τα παιδιά καθώς κουνιαριζόσαντε είδανε ένα μεγάλο φίδι να μπαίνει μέσα στο σπίτι από την ανοικτή πόρτα. Η γριά Διαμάντω, τα ησύχασε και τα έδιωξε από την καρυδιά, λέγοντάς τους να πάνε πιο πέρα στην Μουριά και να παίξουνε. Αμέσως έφθασε και ο Ζήσης με την Ξάκω αλαφιασμένοι και οι δυο τους.

Η γριά τους είπε για το φίδι που μπήκε μέσα στο σπίτι. Αυτοί αμέσως βαλθήκανε να βρούνε τρόπο να σκοτώσουνε το φίδι. Η γριά τους πρότεινε να βάλουν λίγη θειάφι και να κάψουν κανένα παλιοπάπουτσο για να βρωμίσει και να φύγει το φίδι από το σπίτι. Ο Ζήσης έκαμε ότι του είπε η γριά και αφού άναψε φωτιά, έβαλε κάμποσα κάρβουνα απάνου σε ένα τσίγκο μέσα στο σπίτι και έριξε λίγο θειάφι και έβαλε κι ένα παλιοπάπουτσο να καπνίζει μέχρι να βρωμίσει το φίδι.

Δεν πέρασε κάμποση ώρα, όταν ένα τεράστιο φίδι, έκανε την εμφάνισή του, μέσα από την πόρτα και σαν μισοζαλισμένο έσαξε κατά την γράνα, που ήταν γιομάτη βατουκλιές με καλάμια. 
Ο Ζήσης άρπαξε την αξάλη του και το κυνηγούσε να το σκοτώσει. Όμως δεν το πρόλαβε διότι η γριά τον εμπόδισε, ηθελημένα λέγοντας ότι είναι κακό να σκοτώσεις το σπιτόφιδο. Το είχε σε κακό να το σκοτώσει, σύμφωνα με τις παραδόσεις που γνώριζε, το φίδι θεωρούταν ένας καλός φύλακας για το σπίτι. Ο Ζήσης πέταξε μερικές πέτρες μέσα στην γράνα για να βγει το φίδι, αλλά άδικα, χάθηκε λες και άνοιξε η γης και το κατάπιε.

Περάσανε καμιά εικοσαριά ημέρες και η ζωή στην ποταμιά κυλούσε ήσυχα. Ένα μεσημέρι κατά τα τέλη του Αλωνάρη, τα παιδιά το καταμεσήμερο, παίζανε μέσα στο σπίτι σ’ ένα παλιό ξύλινο κρεβάτι, η γριά Διαμάντω ήτανε ξαπλωμένη πιο πέρα στην μουριά, ενώ η Ξάκω σκούπιζε την αυλή, όταν ξαφνικά άκουσε φωνές μέσα από το σπίτι. Παράτησε το σάρωμα και μπήκε μέσα να ιδεί τι συμβαίνει και ξεφωνίζουν τα παιδιά.

Πάλι το «καταραμένο» όπως έλεγε το φίδι, έχει κρεμαστεί από το πατερό και απειλούσε τα παιδιά σφυρίζοντας. Έφθασε και η γριά Διαμάντω και χωρίς να χάσουν καιρό, βουτήξανε τα παιδιά και τα βγάλανε έξω από το σπίτι. Ο Ζήσης εκείνη την ημέρα έλειπε, είχε πάει ν’ αλέσει στο μύλο κάμποσο γέννημα και δεν είχε γυρίσει ακόμη.

Η γριά Διαμάντω, άρπαξε ένα καλάμι να βαρέσει το φίδι να το μουδιάσει[1] και να το κατεβάσει από το πατερό. Εκείνο όμως ήτανε αγριεμένο και απειλούσε την γριά, ανοίγοντας διάπλατα το στόμα του και πραγματοποιούσε επιθέσεις εκτινάσσοντας το μπροστινό μέρος του σώματός του προς το μέρος της γριάς. Μια το φίδι, μια η γριά κανείς δεν έκανε πίσω. Η γριά από την μια δεν ήθελε να το σκοτώσει, αλλά όπως έδειχνε και το φίδι δεν είχε διαθέσεις άγριας επίθεσης. Μετά από λίγο το φίδι ξέφυγε από το πατερό έπεσ’ επάνω στο ξυλοκρέβατο και αγριεύοντας επιτέθηκε στην γριά. Αυτή από τον φόβο της, βγήκε έξω και τραβήχτηκε προς την καρυδιά. Το φίδι ήτανε έξω μπροστά στο πορτόξυλο λες και ήταν φύλακας πορτιέρης.

Τα παιδιά με την μάνα τους κουβαριασμένα, κοιτάγανε από μακριά την μάχη που έδινε η γριά. Σε μια στιγμή άρχισε η γη να ταρακουνιέται. Τα παιδιά τα χάσανε, κιτρινίσανε και πέσανε στην αγκαλιά της μάνας τους. Η γριά Διαμάντω κι αυτή τα έχασε, δεν πρόλαβε να συνειδητοποιήσει ούτε καν τι γινότανε όταν είδε το σπίτι να ταρακουνιέται και να πέφτει συθέμελα. Μέσα σε λίγα λεπτά, το σπίτι, είχε γίνει ένας σωρός από πέτρες και ξύλα και ο μπουχός κατάκλυσε γύρω- γύρω το σπίτι και έφθασε μέχρι και την μουριά, που βρισκόταν καμιά πενηνταριά οργιές παρέκει.

Μόλις κατάκατσε ο κουρνιαχτός, η Ξάκω με την γριά Διαμάντω, ζυγώσανε κοντά για να δούνε τι έχει απομείνει. Στο πορτόξυλο βρήκανε το φίδι κομμένο στα δύο να τανιέται να επιβιώσει, το είχε πλακώσει μια μεγάλη πέτρα από τα ερείπια του σπιτιού. Η γριά Διαμάντω, μόλις το είδε έκανε τον σταυρό της και ευχαρίστησε τον Θεό, αλλά και το φίδι που συνέβαλε με τον τρόπο του, να σωθούν τα εγγόνια τους.

Το φίδι είχε εκτελέσει την μοιραία αποστολή του, ο φύλακας του σπιτιού είχε πληρώσει με την ζωή του για να σώσει τα παιδιά.

Σε λίγο έφθασε και ο Ζήσης από τον μύλο κατάκοπος καταλαβαίνοντας τι είχε γίνει. Μόλις η γριά με την Ξάκω του εξιστόρησαν τα γεγονότα o Ζήσης έβγαλε την σκούφια του, σκούπισε το ιδρωμένο μέτωπό του, κοίταξε προς τον ουρανό και έκανε τον σταυρό του, ευχαριστώντας τον Θεό που του έσωσε την οικογένειά του.

Ζύγωσε εκεί που βρισκόταν πλακωμένο το φίδι, σήκωσε την πέτρα που είχε πλακώσει και το τράβηξε να το ξεπαγιδεύσει. Εκείνο δεν κινούταν καθόλου, ήταν νεκρό ακίνητο στο χώμα, σαν ένα κομμάτι από σχοινί. Η γριά Διαμάντω πήρε ένα κλαδευτήρι και έκοψε την άκρη της ουράς του, στην συνέχεια την κέρωσε και την κρέμασε στο αχούρι, για φυλαχτάρι. Ο Ζήσης παρά την μεγάλη στεναχώρια που τον βρήκε για το πέσιμο του σπιτιού, άνοιξε μια γούβα με το ξινάρι του και έθαψε το υπόλοιπο σώμα του φιδιού, κοντά στο γκρεμισμένο σπίτι.

Μετά από λίγο μαζέψανε τα πράγματά τους ότι ήτανε πρόχειρο, τα φορτώσανε στα ζά τους και φύγανε για το χωριό να ιδούνε και τι ζημιές που θα γίνανε από το σεισμό στο σπίτι και στο χωριό τους.

------------------------------------------------------------
Ανάχλια, τα = τα εργαλεία κουζίνας, (κατσαρόλα, τηγάνι, πυροστιά, μαχαίρια πιρούνια κ.λπ.).

Αξάλη, η = γεωργικό εργαλείο με ξύστρα στην άκρη, με το οποίο ο γεωργός κέντριζε τα ζώα που όργωναν, να προχωρήσουν και με την ξύστρα έξυνε και απάλλασσε τ’ αλέτρι από τα βαριά λασπερά χώματα.

Αχούρι, το = ο στάβλος.

Βασταγούρι, το = το γαϊδουράκι.

Βούρλιασε, = έφτιαξε αρμαθιά, (εδώ δίπλωσε το μαντήλι στο κεφάλι της).

Κουρνιαχτός, ο = η σκόνη.

Λάζος, ο = μικρή εκχερσωμένη έκταση στο μέσον δασώδους έκτασης.

Μπόλκα, η = χονδρή ζακέτα.

Πατερό, το = κεντρικό χονδρό ξύλο της σκεπής.

Ποταμιά, η = τοποθεσία.

Πορτόξυλο, το = το κάτω ξύλο του κασώματος που στηρίζεται η πόρτα.
ΠΗΓΗ
Διαβάστε περισσότερα...

Σαν σήμερα…από την τοπική ιστορία. 27 Αυγούστου 1886. - Ισχυρός σεισμός 7.5 R ισοπεδώνει τη Μεσσηνία και 326 άτομα χάνουν τη ζωή τους

 ΙΣΟΠΕΔΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΡΜΙΓΚΑ !
Σαν σήμερα, στις 27 Αυγούστου 1886, ισχυρότατος σεισμός ισοπεδώνει την δυτική και κεντρική Μεσσηνία. 
Συνολικά καταστράφηκαν 120 χωριά από τα Φιλιατρά που ισοπεδώθηκαν μέχρι την Κορώνη. 
Τα θύματα από αυτό το σεισμό υπολογίζονται σε 326 οι δε πληγωμένοι γύρω στους 800. 
Με το σεισμό αυτό ασχολήθηκαν την εποχή εκείνη πολλοί ξένοι όπως ο Vidal, Ornstein, Marschal και Philippson και αργότερα ο Sieberg και ο Γαλανόπουλος.  
Στην πλειόσειστη περιοχή  (παραλία Αγριλίου) εκδηλώθηκε  θαλάσσιο  κύμα βαρύτητας. 
Στην περιοχή της Μαραθούπολης παρατηρήθηκαν διαρρήξεις στο έδαφος από τις οποίες ανάβλυζε γλυκό νερό. 
Ο σεισμός έγινε έντονα αισθητός σε Ζάκυνθο, Κεφαλονιά, Πάτρα, Ιωάννινα και Ηράκλειο ενώ έγινε αισθητός και σε Τεργέστη, Μάλτα, Συρία, Αλεξάνδρεια, Κάιρο και Μικρά Ασία.  
Οι μετασεισμοί διήρκεσαν περισσότερο από ένα χρόνο, μερικοί δε από αυτούς ήταν αρκετά ισχυροί ώστε να δονούν ολόκληρη την Πελοπόννησο.

Ο Βουφραδιώτης
Διαβάστε περισσότερα...

18.8.14

Γιορτή Ντομάτας – Πλήθος κόσμου αλλά τα χάλασε ο καιρός !

Αλιφέρη-Μπούζα - Χρονάς
Για 7η συνεχή χρονιά ο σύλλογος γυναικών Μεταμόρφωσης  διοργάνωσε την  γιορτή χοντροκατσαρής ντομάτας και κρεμμυδιού  δύο ντόπιων παραδοσιακών προϊόντων  που συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να συμβάλλουν τα μέγιστα στην τοπική οικονομία
Πλήθος κόσμου κατέκλυσε τον χώρο αλλά ο καιρός δεν στάθηκε σύμμαχος στην προσπάθεια των γυναικών .
Οι ισχυροί έως θυελλώδεις άνεμοι που επικρατούσαν στην περιοχή σε συνδυασμό με το τσουχτερό κρύο  ανάγκασαν τους επισκέπτες να αποχωρήσουν νωρίς  στερώντας τους την ευκαιρία να ξεφύγουν έστω για λίγο
από την γκρίζα οικονομική πραγματικότητα που μας περιβάλλει .
Τα εδέσματα με βάση τα δύο προϊόντα που είχαν ετοιμάσει οι γυναίκες μέλη του συλλόγου καταπληκτικά ,ενώ το συγκρότημα «Σπονδές » με την υπέροχη μουσική του προσέφερε αρκετό κέφι παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες .
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η νέα αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλιφέρη η περιφερειακή σύμβουλος Αντωνία Μπούζα ,τοπικοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες , πρόεδροι συλλόγων καθώς και εκπρόσωποι της εκκλησίας 


Διαβάστε περισσότερα...

Ορκίστηκε το νέο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Πύλου - Νέστορος !

Στην κατάμεστη από κόσμο οικία του Κωστή Τσικλητήρα στην Πύλο πραγματοποιήθηκε αργα το απόγευμα η ορκωμοσία της νέας δημοτικής αρχής με πικεφαλής τον νύν δήμαρχο Δημήτρη Καφαντάρη καθώς και των μελών των  δημοτικών και τοπικών συμβουλίων του δήμου .
Την ορκωμοσία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος.
 Στην ορκωμοσία παραβρέθηκαν  ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννης Λαμπρόπουλος, η Υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Εύη Χριστοφιλοπούλου,ο βουλευτής Μεσσηνίας Δημήτρης Σαμπαζιώτης,  η νέα Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη οι Περιφερειακοί σύμβουλοι,Περικλής Μαντάς και Αντωνία Μπούζα όλοι σχεδόν οι νεοκλεγέντες δήμαρχοι της Μεσσηνίας όπως επίσης ο δήμαρχος Τρίπολης Γ.Σμυρνιώτης καθώς και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας ,Κώστας Μεργέλης. Μετά το πέρας της ορκωμοσίας ακολούθησε λιτή δεξίωση στην αυλή του κτιρίου Τσικλητήρα 









Διαβάστε περισσότερα...