ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

28.4.16

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΓΡΑΠΑΣ : Αθόρυβο «Γιγάντιο» φιλανθρωπικό έργο !

" ΠΑΣΧΑ ΓΙΑ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΠΟΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ "

- ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ Ο ΙΑΤΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΡΟΝΑΣ


ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ (ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ) ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ  !
 
Αθόρυβο «Γιγάντιο»  φιλανθρωπικό  έργο συνεχίζει να προσφέρει  ο Αρχιμανδρίτης του Ιερού Ναού Παναγίας Σγράπας ,Ιερεμίας σε αναξιοπαθούντες  της ευρύτερης περιοχής στην Νοτια Μεσσηνία
 
 Ο Πανοσιολογιότατος κάνει υποδειγματική δουλειά που  έχει αποσπάσει τα ποιο θετικά  σχόλια όσων γνωρίζουν  το πλούσιο φιλανθρωπικό του έργο
 
 Άπορες οικογένειες όχι μόνο της  Πυλίας αλλά από ολόκληρη την Μεσσηνία έχουν βρεί  «καταφύγιο » και μοναδικό συμπαραστάτη τον   σεβασμιότατο ιερωμένο  στον δύσκολο αγώνα που δίνουν σε εποχές πρωτοφανούς  οικονομικής κρίσης για επιβίωση .
 
 Η φιλανθρωπική του δράση δεν περιορίζεται μόνο στην διανομή τροφίμων αλλά επεκτείνεται ακόμα και σε οικονομική στήριξη αδύναμων και εξαθλιωμένων οικογενειών .

 Θα παρακαλούσαμε  τους αναγνώστες μας που έχουν ακόμα την οικονομική  άνεση και θέλουν να προσφέρουν λίγη βοήθεια σε συνανθρώπους μας  που έχουν πέσει θύματα της οικονομικής κρίσης , ας στηρίξουν το φιλανθρωπικό έργο του συγκεκριμένου  Ιερωμένου.
 
Με μία επίσκεψη σας  στον Ιερό Ναό Παναγίας της Σγράπας   στην Γιάλοβα  της Πύλου, θα δείτε «ιδίοις όμμασι »  το μοναδικό φιλανθρωπικό έργο που συντελείται από τον συγκεκριμένο ιερωμένο και την ανακούφιση που νοιώθουν όσοι απευθύνονται στην εκκλησία για παροχή βοήθειας .

Β.Μ 
Διαβάστε περισσότερα...

Πασχαλινές ευχές για τους αναγνώστες μας

Οι ευχές που μας στέλνετε για το Πάσχα
efefefefefef
Εύχομαι  το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης να σημάνει και την Ανάταση της ελπίδας και της αισιοδοξίας μας.
Ο Διοικητής του Γ.Ν.Μεσσηνίας
Γεώργιος Μπέζος
efefefefefef












«Εύχομαι οι Άγιες μέρες του Πάσχα να αποτελέσουν τον οδηγό ελπίδας και προσδοκίας για την ανάταση της ψυχής των απανταχού της γης Πελοποννησίων. 
Διανύουμε μια κρίσιμη περίοδο κατά την οποία η ένδειξη αλληλεγγύης προς όλους είναι επιτακτικότερη από ποτέ. 
Στα δυσβάσταχτα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν, αλλά και πρωτοβουλίες για να ξεπεραστούν. Ελπίζω το Άγιο Φως της Ανάστασης να φωτίσει τις ψυχές όλων μας. 
Εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα». 

Πέτρος Τατούλης Περιφερειάρχης Πελοποννήσου

Καλό Πάσχα – Καλή Ανάσταση Από την Γραμματειακή Υποστήριξη του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου 
Διαβάστε περισσότερα...

26.4.16

ΠΥΛΟΣ - Επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες Σαχίνη,Τσαμαδό ,Αναγνωσταρά και Σανταρόζα !

ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΑΧΙΝΗ, ΤΣΑΜΑΔΟΥ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ

  Με ευλάβεια τελέστηκε το πρωί της 26ης Απριλίου 2016, για πρώτη φορά, η επιμνημόσυνη δέηση και η κατάθεση στεφάνων  εις μνήμην των ηρώων πεσόντων Σαχίνη, Τσαμαδού και Αναγνωσταρά καθώς και του Ιταλού φιλέλληνα Σανταρόζα.

  Λόγω των ισχυρών ανέμων δεν στάθηκε δυνατή η μετακίνηση του κόσμου με τις λάτζες στην Σφακτηρία και έτσι η τελετή έγινε στον μόλο της Πύλου.

  Ο δήμαρχος Πύλου – Νέστορος και Α’ Αντιπρόεδρος της ΚΕΔΕ κ. Καφαντάρης Δημήτριος, δήλωσε τα εξής: « Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που με την παρουσία σας σήμερα τιμάτε την μνήμη των ηρώων που δώσανε την ζωή τους για την ελευθερία αυτού εδώ του τόπου. Των ηρώων που με το σθένος και την ανδρεία τους
θυσίασαν την ζωή τους για να αποτάξουν τον αιγυπτιακό στόλο. ΉΡΩΕΣ που πρέπει να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση αυτές τις δύσκολες ώρες για την πατρίδα μας. Αισθάνομαι μεγάλη υπερηφάνεια που ζω και κατάγομαι από τούτον εδώ τον ιστορικό τόπο. Θα ήθελα να γνωρίζετε όλοι πως η δημοτική αρχή θα φροντίσει η τελετή αυτή να οργανώνεται κάθε χρόνο στο μέλλον ώστε να απονέμονται στους ήρωες μας όλες οι τιμές καθώς πρέπει.»

Ανάμεσα σε όσους έδωσαν το παρόν ήταν η κα Margherita Bovicelli Πρόξενος της Ιταλικής Πρεσβείας της νοτίου Πελοποννήσου, ο κ. Κορομηλάς Χρήστος , απόγονος του ήρωα
Αναγνωσταρά, , την περιφέρεια εκπροσώπησε ο περιφερειακός Σύμβουλος κος Χρονάς Άγγελος, το παρόν έδωσε και  ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κος Φιλιππόπουλος Λεωνίδας.

  Τέλος, τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο κος Αγγελόπουλος Πελοπίδας, Αντιναύαρχος και επίτιμος Α’ υπαρχηγός Λ.Σ κάνοντας μια εκτενή ιστορική αναδρομή στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την 26η Απριλίου 1825.
Διαβάστε περισσότερα...

23.4.16

Θρύλοι και παραδόσεις: Κατάρα ή "κάμπος του Δεσπότη " στο Νομό Τρικάλων

Η παράδοση θέλει την Κατάρα, το ορεινό ανάγλυφο της Πίνδου μέσω του οποίου διεξάγεται κυρίως η κυκλοφορία από τη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία προς την Ηπειρο, να πήρε το όνομα από ένα δεσπότη των Ιωαννίνων που θέλησε να την διασχίσει το 1800 με προορισμό τα Τρίκαλα.

Ο Θρύλος λέει για την περίφημη Κατάρα  

 Η < Κατάρα>  πήρε το όνομα της από έναν άτυχο δεσπότη ο οποίος πάγωσε περνώντας από κει (κατά τη διάρκεια του χειμώνα).
Πριν πεθάνει, ο ταξιδιώτης καταράστηκε την κορυφή και το σημείο του θανάτου του.
Γι΄αυτό η Κατάρα ονομάζεται αλλιώς και < Κάμπος του Δεσπότη>.
Άλλος θρύλος αναφέρεται στον βράχο <Πέτρα –Φίδι> όπου λέγεται ό,τι υπήρχε μια φωλιά <δράκου- φιδιού> ο οποίος στοίχειωνε την περιοχή και φύλαγε έναν κρυμμένο θησαυρό.
Οι άνθρωποι θέλοντας να βγάλουν το τέρας από τη φωλιά του, το δελέασαν να βγει έξω χρησιμοποιώντας έναν κάδο αλατισμένο γάλα που ανάγκασε το θεριό να κατέβει στο ποτάμι για να πιεί νερό.
Τότε οι άνθρωποι εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία μπήκαν στην φωλιά του και μη μπορώντας να βρουν το θησαυρό την κατέστρεψαν.
Όταν γύρισε ο δράκος εξαγριώθηκε και το σφύριγμα του ακούστηκε μέχρι το χωριό.
 Οργισμένος καθώς ήταν , χτύπησε με την ουρά του το  βράχο, ο οποίος σχίστηκε στη μέση.
 Από τότε στην <Πέτρα – Φίδι> διακρίνονται τα ίχνη των ραβδώσεων από το χτύπημα (σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του θρύλου).

B.M
Διαβάστε περισσότερα...

21.4.16

Οδοιπορικό στο οροπέδιο της Μάλης

Ένα  οδοιπορικό  στο οροπέδιο και το χωριό της Μάλης κατέγραψε σε ψηφιακή μορφή και παρουσιάζει στην ιστοσελίδα www.malimessinias.webs.com  η σχολή πληροφορικής Αλγόριθμος. 

Ομάδα της  σχολής με τη βοήθεια του Γιάννη Μαθιόπουλου πραγματοποίησε με σημείο εκκίνησης τα χωριά του Δήμου Μεσσήνης περιήγηση στα χωριά κοντά στη Μάλη, στο οροπέδιο της Μάλης και στο χωριό. 

Στην ιστοσελίδα έχει καταχωρηθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό καθώς και βίντεο με μοναδικό υλικό που σε πολλές περιπτώσεις θα εντυπωσιάσει όσους το παρακολουθήσουν καθώς η περιοχή έχει μοναδική ομορφιά εξαιρετική θέα και παραμένει δύσκολη στη προσέγγιση κάτι που τη καθιστά τόπο γαλήνης και ευδαιμονίας.  

Στο οδοιπορικό πολύτιμη στάθηκε και η συνδρομή  της φωτογράφου Σάντρας  Μαθιοπούλου.
Διαβάστε περισσότερα...

"Έπεσε σε φιλόζωη " !!! Ένας χρόνος φυλάκιση για εγκατάλειψη σκύλου και πρόστιμο 5.000 ευρώ σε κυνηγό από την Χώρα

Άκουσε την απόφαση για την εγκατάλειψη του σκύλου του και έμεινε άφωνος !!!

Με ένα χρόνο φυλάκιση με αναστολή και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ τιμωρήθηκε  

Χωραΐτης κυνηγός, ο οποίος κρίθηκε ένοχος από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας γιατί εγκατέλειψε το σκύλο του. 
Ο κυνηγός άφησε το σκύλο σε μια ερημιά ψηλά στο Κοντογόνι για να πεθάνει μόνος και αβοήθητος, γιατί είχε Καλαζάρ.
Το ζώο όμως από ένστικτο έπιασε και ακολούθησε ένα ρέμα, όπως ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του και κατηγορούμενος υπέθεσε στην απολογία του, και έτσι έφτασε στο Βλαχόπουλο.
Εκεί το βρήκε φιλόζωη που είχε κατέβει για αγροτικές δουλειές από την Αθήνα, το πήρε στο πατρικό της στο χωριό και του ξεκίνησε θεραπεία σε κτηνίατρο. 
Η εν λόγω γυναίκα ήταν αυτή που έκανε μήνυση στον κυνηγό για κακοποίηση ζώου, όταν αυτός βρήκε τυχαία το σκύλο και τον πήρε αφού ήταν πια υγιής.
Κατηγορούμενος για κακοποίηση ζώου στην ίδια υπόθεση ήταν και ένας ξάδελφος της μηνύτριας, ο οποίος κατηγορείτο πως άφησε το σκύλο χωρίς νερό και φαγητό -αλλά αθωώθηκε γιατί όσο έλειπε η ξαδέλφη του στην Αθήνα τη φροντίδα του ζώου είχε μια γυναίκα η οποία φρόντιζε και τους γονείς της μηνύτριας.
Ο Χωραΐτης κυνηγός πάντως αρνήθηκε στην απολογία του ότι παράτησε το σκύλο του να πεθάνει και υποστήριξε ότι τον έχασε στο κυνήγι. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι ήταν ένα πολύ καλό πουλόσκυλο και δεν ήθελε να το χάσει -μάλιστα, σύμφωνα με όσα είπε στην απολογία του, γύρισε στο βουνό για να το ψάξει και τις επόμενες ημέρες, ενώ άφησε και μια μπλούζα του για να βρει ο σκύλος τη μυρωδιά του.
Αυτό έγινε στα μέσα Φεβρουαρίου του 2012, ενώ σύμφωνα με καταθέσεις η φιλόζωη που έσωσε το σκύλο, τον βρήκε το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου σε άθλια κατάσταση, άρρωστο και φοβερά αδυνατισμένο.
Περίπου 10 μήνες μετά, κι αφού ο σκύλος είχε δυναμώσει και έκανε θεραπεία, ο κυνηγός τον είδε τυχαία να περιφέρεται στο Βλαχόπουλο.
Ρώτησε και βρήκε σε ποιο σπίτι τον έχουν και πήγε αποφασισμένος για να τον πάρει πίσω, όπως και έκανε.
Η μηνύτρια όμως δεν το άφησε έτσι και τον κατήγγειλε στο Α.Τ. Πύλου, καταθέτοντας την μήνυση για κακοποίηση ζώου, ενώ ο εισαγγελέας αποφάσισε να της επιστραφεί ο σκύλος μέχρι να αποφασίσει το δικαστήριο.
Την ενοχή του κυνηγού πρότεινε στην αγόρευσή της και η εισαγγελέας Μαρία Κωλέττη.
Διαβάστε περισσότερα...

20.4.16

ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΡΩΣΕΙΣ στην Δημοτική Κοινότητα Χώρας, αλλά και στις λοιπές Τοπικές Κοινότητες της Δημοτικής Ενότητας Νέστορος

Με τη υπογραφή της σύμβασης με τίτλο «Ασφαλτοστρώσεις Δημοτικών Οδών Δ.Ε. Νέστορος» ο Δήμος Πύλου - Νέστορος προχωρά σε προγραμματισμένες εργασίες ασφαλτόστρωσης και αποκατάστασης του οδικού δικτύου στην Δημοτική Κοινότητα Χώρας, αλλά και στις λοιπές Τοπικές Κοινότητες της Δημοτικής Ενότητας Νέστορος.

Εκτενέστερα, υπογράφηκε από το Δήμαρχο Πύλου-Νέστορος Δημήτρη Καφαντάρη και τον ανάδοχο του έργου, Πολιτικό Μηχανικό Ε.Δ.Ε. Ιωάννη Σκούφη η σύμβαση για την εκτέλεση ενός ακόμη σημαντικού για την τοπική κοινωνία έργου, με τίτλο «Ασφαλτοστρώσεις Δημοτικών Οδών Δ.Ε. Νέστορος» προϋπολογισμού μελέτης 80.000,00 Ευρώ. 
Η πίστωση για την εκτέλεση του προέρχεται από Σ.Α.Τ.Α και Ι.Π. του Δήμου Πύλου-Νέστορος. 
Σύμφωνα με την τεχνική περιγραφή εντός της Δ.Ε. Νέστορος, σε σημεία όπου υπάρχει ανάγκη παρέμβασης, θα επιστρωθεί νέος ασφαλτοτάπητας.

«Πρόκειται για ένα σημαντικό έργο για τη διευκόλυνση των μετακινήσεων των μόνιμων κατοίκων,» δήλωσε ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος, σημειώνοντας ότι η Δημοτική Αρχή συνεχίζει, με τα μέσα που διαθέτει, να υλοποιεί έργα υποδομών.
Διαβάστε περισσότερα...

19.4.16

1ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΥΛΟΥ-ΝΕΣΤΟΡΟΣ

Το 1ο Διεθνές Τουρνουά Ποδοσφαίρου Πύλου-Νέστορος διοργανώνει ο Δήμος Πύλου-Νέστορος σε συνεργασία με την Α.Ο. “Ολυμπιονίκης Κ. Τσικλητήρας” και την Costa Navarino. 
Οι αγώνες θα διεξαχθούν από τη Δευτέρα 25 έως και την Τετάρτη 27 Απριλίου 2016, οπότε και θα πραγματοποιηθεί η τελετή λήξης, με την απονομή βραβείων στους αθλητές και σε τιμώμενα πρόσωπα, ενώ τα γήπεδα διεξαγωγής των αγώνων θα είναι της Πύλου, της Μεθώνης και της Χώρας.
 Οι ομάδες που θα συμμετέχουν θα είναι η ΑΙΚ Στοκχόλμης, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο Ατρόμητος Αθηνών, ο Τσικλητήρας Πύλου, ο Πατίστα, ο Αίαντας Καλαμάτας, η Δόξα Πηγαδακίων, ο Τέλος Αγρας, η Α.Ο. Μεθώνης και ο Παπαφλέσσας Χώρας.
«Δημιουργήσαμε φέτος το θεσμό του 1ου Διεθνούς Τουρνουά Ποδοσφαίρου Κ-13, θέλοντας να γίνει ο Δήμος μας κέντρο αθλητισμού και ελπίζουμε αυτή προσπάθεια να ριζώσει», δήλωσε ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης, και συνέχισε: «Πάντα θα προσπαθούμε να δημιουργούμε αθλητικές υποδομές πρότυπο για όλη τη Μεσσηνία και αυτό γιατί πιστεύουμε στη νεολαία. 
Περιμένουμε τον κόσμο να αγκαλιάσει αυτό το γεγονός και να είναι κοντά μας τις μέρες των αγώνων. Έχουμε σκοπό στην τελετή λήξης να τιμήσουμε τέσσερα σημαντικά πρόσωπα του αθλητικού χώρου, τους Μεσσήνιους Ποδοσφαιριστές Νίκο και Σωτήρη Λυμπερόπουλο, καθώς και τους διακεκριμένους Μεσσήνιους Αθλητικογράφους Νίκο Τσώνη και Αντώνη Αντωνόπουλο. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μας και χορηγούς για την υποστήριξή τους στη διοργάνωση.».
Ο Υπεύθυνος διοργάνωσης Νίκος Κακαλέτρης επεσήμανε ότι: «Παρά τους δύσκολους καιρούς η συμμετοχή είναι μεγάλη, καθώς υπολογίζουμε γύρω στα 500 να βρίσκονται στην περιοχή για να λάβουν μέρος στους αγώνες . 
Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο Δήμος με πολύ μεγάλη προθυμία αποδέχθηκε την πρόταση να πραγματοποιηθεί αυτό το γεγονός και το υποστηρίζει. Ευχόμαστε η συμμετοχή να είναι μεγαλύτερη την επόμενη φορά με περισσότερες κατηγορίες . Ευχαριστούμε όλους τους επιχειρηματίες που συμμετέχουν σε αυτό το γεγονός, δίνοντας τις προσφορές τους.»

Χορηγοί του Τουρνουά είναι τα Super Market “ΑΦΟΙ Παναγιωτόπουλοι”, η “Ανδανία” και η “Costa Navarino”.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα του Τουρνουά www.pylosist.weebly.gr
Διαβάστε περισσότερα...

15.4.16

ΦΩΤΟ - Στην έκθεση "Ελλάδος Γεύση" στο Περιστέρι ο δήμος Πύλου - Νέστορος !

Από σήμερα Παρασκευή 15 Απριλίου έως τη Δευτέρα 18 Απριλίου η καρδιά της Μεσογειακής Διατροφής χτυπάει στο περίπτερο του Δήμου Πύλου-Νέστορος, στην Έκθεση «Ελλάδος Γεύση», στο Περιστέρι.





Συνδυάζοντας το τρίπτυχο Πολιτισμός, Γαστρονομία, Τουρισμός, ο Δήμος Πύλου-Νέστορος, σας περιμένει όλους  στο περίπτερό του, για να σας κεράσει παραδοσιακά εδέσματα, από τη Γοητευτική Πύλο, τη Μαγευτική Μεθώνη, την Ιστορική Χώρα και την Εμβληματική Κοινότητα Μεσογειακής Διατροφής της Κορώνης
Ταυτόχρονα παρουσιάζεται  μια γκάμα 
δραστηριοτήτων που μπορείτε να κάνετε,
 με φόντο μια από τις γραφικότερες περιοχές της Ελλάδος, φημισμένη παγκοσμίως, τόσο για τις αμμουδερές παραλίες της, όσο και για τα ιστορικά της Κάστρα.






Η συμμετοχή του Δήμου Πύλου-Νέστορος στην έκθεση αποσκοπεί στην προώθηση των τοπικών της προϊόντων και των δραστηριοτήτων  που παρέχει στο επισκέπτη για τις διακοπές του.

Διαβάστε περισσότερα...

13.4.16

ΜΑΝΙΑΚΙ - Αυτό ήταν το ταμπούρι του Παπαφλέσσα

Δείτε τι γράφει ο Φωτάκος για το ταμπούρι του Παπαφλέσσα που πυροδότησε μία τοπική  διαμάχη ενός αιώνα μεταξύ Μανιακίου και Φλεσσιάδος(Παιδεμένου ) και βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα 
Διαβάστε περισσότερα...

12.4.16

Καλό ταξίδι Βούλα …

Ακόμα μία απώλεια για το χωριό μας …

Αργα χθές  βράδυ μας αποχαιρέτησε για πάντα  η Σταυρούλα χηρα Μαρίνου Μαθιοπούλου το γένος Κάργκουλα  σε ηλικία 73 ετών.

Σήμερα το απόγευμα στις 17.00 θα την αποχαιρετήσουν  παιδιά εγγόνια συγγενείς και φίλοι στον ιερό Ναό Αγίων  Πάντων  και στην συνέχεια θα ακολουθήσει η ταφή της στο Κοιμητήριο Μεταμόρφωσης 

Την Βούλα θα την θυμόμαστε και θα την αναζητάμε στις  εκδηλώσεις  του χωριού μας  (Συλλόγος Γυναικών κλπ ) ήρεμη, πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο  στα χείλη 

Θα είναι πάντα μαζί μας στις χαρές και στις λύπες μας 

Στους οικείους της εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια 

Καλό δρόμο Βούλα…
Διαβάστε περισσότερα...

10.4.16

ΠΥΛΟΣ - Μεθυστικός συνδυασμός ιστορίας και φύσης !

Η Πύλος, μια όμορφη πολιτεία με έντονο το νησιωτικό ύφος, χτισμένη στα νότια παράλια της Μεσσηνίας, 50 μόλις χμ από την Καλαμάτα, αποτελεί ένα τέτοιο τόπο, ένα τόπο έρωτα για όλους όσοι την επισκέπτονται με αγνή καρδιά κι αφήνουν την ψυχή τους να δεθεί με την πέτρινη παρουσία της. 

Επειδή είναι αλήθεια ότι υπάρχει για όλους μας ένας τόπος που σταλάζει μέσα στην ψυχή μας έναν έρωτα, είτε επειδή τον φέρουμε μέσα μας βιωματικά ως τόπο καταγωγής είτε επειδή είναι εκείνος ο τόπος που συνδέθηκε με την ψυχή μας, χαράζοντας βαθιά μέσα μας προσωπικές μνήμες.

Όταν ο επισκέπτης της σημερινής Πύλου φτάσει στην παράλια πόλη, κατηφορίζοντας τον κόλπο του Ναβαρίνου, η ομορφιά αρχίζει να απλώνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του τα κάλλη της.
 Ξαπλωμένη νωχελικά στη γαλαζοπράσινη αγκαλιά του ιονίου πελάγους, μέσα στην καταπράσινη συμφωνία των δέντρων, η Πύλος μοιάζει με μια αρχαία νύμφη που επιμένει να χορεύει σιωπηλά το διαχρονικό χορό της. 
Όσο πλησιάζει κανείς η πολιτεία ξεδιπλώνει τα μυστικά της. 
Τα κεραμοσκεπή, διώροφα σπίτια της, αμφιθεατρικά χτισμένα, στέκονται εκεί να λικνίζονται με τη σειρά τους δίπλα στο κύμα, ενώ στην άκρη, χωμένο μέσα στα πεύκα, το ιστορικό και πανέμορφο Νιόκαστρο, δίνει στην Πύλο τη δεσπόζουσα μορφή του ιστορικού της παρελθόντος.
Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν θα υπήρχαν αν δεν στεκόταν απέναντί της ο φυσικός κυματοθραύστης της, το νησί Σφακτηρία, που προστατεύει τον ομώνυμο κόλπο, αφήνοντας ανέπαφο στην αγκαλιά του ήλιου την Πύλο, το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι των πελοποννησιακών ακτών.
Μια περίκλειστη υδάτινη αγκαλιά, με τα σημάδια του έπους του 1827 χαραγμένα ανεξίτηλα και στο τελευταίο αφρισμένο κυματάκι, που φτάνει στις ακτές καλπάζοντας ολόισια θαρρείς από τότε, δεσπόζει τριγύρω της και δεν μπορεί κανείς να μη συλλογιστεί ότι η σύγχρονη πόλη της Πύλου θα παραμένει εσαεί να διατρανώνει το τραγικό της πεπρωμένο.
Η Σφακτηρία, ένα νησί ανεμοδαρμένο και χιμαιροποίκιλτο, στέκεται ακάματος κατασβέστης της θαλασσινής αγριότητας που αιώνες τώρα ξεσπά με μανία την οργή της πάνω στο γυμνό σώμα της. Μοναδικοί της κάτοικοι κάποια αγριοπούλια, αγριοπερίστερα που χώνονται να βρουν καταφύγιο μέσα στις βραχώδεις τρύπες των απότομων πλαγιών που στέκονται με την περηφάνια τους την υπαγορευμένη από το πέτρινο πεπρωμένο τους, να περιμένουν την αναλγησία των κυμάτων σταδιακά να τις συντρίψει. Κάπως έτσι αποκόπηκε το νησί Τσιχλί- Μπαμπά, το μεγάλο κομμάτι και άλλα δύο μικρότερα, σχηματίζοντας μια τεράστια τρύπα ανάμεσα τους, που δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς, όταν το βαρκάκι που τον μεταφέρει παραπλεύσει δίπλα τους και σταθεί μια στιγμή κοντά τους.
Η Σφακτηρία είναι γεμάτη τάφους και μνημεία, μνήμες ανθρώπων που χάθηκαν, μα που συνέδεσαν την τύχη τους με τη δική της μοίρα. Έτσι μπορεί κανείς να δει το μνημείο του Σανταρόζα, το μνημείο των Γάλλων στο Τσιχλί Μπαμπά, το μνημείο του Βοναπάρτη, το μνημείο των Ρώσων και την ξύλινη εκκλησία που έφτιαξαν, το μνημείο του Μαλλέ. Μα και στο θαλασσινό χώρο που την ενώνει με την Πύλο, τα βυθισμένα καράβια και οι όλμοι της ναυμαχίας του 1827 παραμένουν εκεί, βυθισμένα στα νερά της να θυμίζουν αιώνια τον αγώνα της ελληνικής ανεξαρτησίας, σαν μια σκισμένη σελίδα από το βιβλίο της Ιστορίας που κάποιο παιδικό χέρι έσκισε, για να φτιάξει χάρτινο καραβάκι κι εκείνο βυθίστηκε στα νερά της αθανασίας.
Το νησί της τραγικής μοίρας μετρά ωστόσο το πεπρωμένο γνωστών και άγνωστων ανθρώπων που αναμετρήθηκαν μαζί της από την αρχαιότητα, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Θουκυδίδη αλλά και τους 350 που χάθηκαν το 1825 από τον Ιμπραήμ. 
Σήμερα το νησί μπορεί κανείς να επισκεφτεί με καραβάκι και να κολυμπήσει στις ακτές του. Σίγουρα θα θαυμάσει και θα εντυπωσιαστεί από τη βραχώδη της ομορφιά κι ίσως να μπορέσει να ακούσει τον απόηχο της περίφημης ναυμαχίας που έγινε αιτία να αναγνωριστεί, για πρώτη φορά, από τις Μεγάλες Δυνάμεις ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων και να σταλεί επιτέλους βοήθεια.
Ανάμεσα στη Σφακτηρία και την Πύλο βρίσκεται το περίφημο μικρό νησί, το Χελωνάκι. Το νησάκι αυτό φιλοξενεί το κενοτάφιο των Άγγλων ναυτών που έχασαν τη ζωή τους στη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Όπως προκύπτει από το όνομά του το Χελωνάκι έχει το σχήμα χελώνας κι είναι αναμφίβολα ένα γραφικό στοιχείο μέσα στον κόλπο.
Το περίφημο βασίλειο του βασιλιά Νέστορα, όπως αποκαλεί την Πύλο ο Όμηρος, ιδρύθηκε από τον Πύλο και η αρχική του ονομασία υπήρξε Κορυφάσιο. 
Στα αρχαία χρόνια ήταν υπό την κυριαρχία της Σπάρτης. 
Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν φέρει στο φως πολύ μεγάλης σημασίας αρχαιολογικούς θησαυρούς. 
Πέτρινοι τοίχοι, θολωτοί τάφοι, μυκηναϊκά αγγεία, οι περίφημες πήλινες πινακίδες της Γραμμικής Β΄ που αποκρυπτογραφήθηκε το 1951.
 Η μεγαλύτερη επιτυχία που σημείωσε ωστόσο η έρευνα σημειώθηκε όταν η αρχαιολογική σκαπάνη ανέσυρε από τα βάθη της γης το περίφημο ανάκτορο του Νέστορα, ανέπαφο σχεδόν από τους αιώνες που το διαφύλαξαν με μητρική στοργή μέσα στην αγκαλιά τους. Το ανάκτορο, το οποίο χρονολογείται κάπου ανάμεσα στ 1300-1200 π.Χ. είχε καταστραφεί το 1100π.Χ. από πυρκαγιά. 
Τυπικό δείγμα μυκηναϊκού μεγάρου διέθετε βοηθητικούς χώρους, τάφους, βωμούς, καθώς και περίλαμπρες αίθουσες για τον βασιλιά και τη βασίλισσα και αίθουσα θρόνου στο κεντρικό κτήριο. Στα ευρήματα συγκαταλέγεται η μπανιέρα της βασίλισσας και αποθήκη φύλαξης κρασιού. Γιος του Νηλέα και της Νιόβης και ο γεροντότερος ήρωας του τρωικού πολέμου ο Νέστορας. Το ανάκτορό του ανακαλύφθηκε το 1939. κτίστηκε τον 13ο αιώνα π.Χ. όπως και τα μυκηναϊκά ανάκτορα των Μυκηνών και της Τίρυνθας. Τοιχογραφίες με γρύπες και λυράρηδες, δάπεδα με γραπτές διακοσμήσεις και χίλιες πινακίδες με τη γραμμική γραφή Β΄ είναι μερικά από τα μνημειώδη ευρήματα της ανασκαφικής έρευνας.
Η σημερινή Πύλος που είναι χτισμένη στη νότια άκρη του όρμου έχει τη δική της ιστορία που δεν έχει καμία σχέση με την Πύλο του Νέστορα.
 Όταν η Πύλος του Νέστορα καταστράφηκε, οι κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν στο ακρωτήρι Κορυφάσιο (στη βόρεια πλευρά του όρμου). Εκεί ιδρύθηκε η ιστορική Πύλος όπου, πολύ αργότερα, τον 3ο αιώνα, οι Φράγκοι έκτισαν το κάστρο Παλιόκαστρο ή Παλιοναβαρίνο
Τη Βυζαντινή περίοδο η Πύλος καταλήφθηκε από τους Αβάρους, οι οποίοι της έδωσαν και την ονομασία Αβαρίνο, απ’ όπου φαίνεται να προήλθε σύμφωνα με μία εκδοχή η λέξη Ναβαρίνο. Μετά από ενετική και τουρκική κατοχή το 1827 το Ναβαρίνο έγινε το σύμβολο της εθνικοαπελευθερωτικής έκβασης.
Σήμερα, στην παραλιακή Πύλο μπορεί κανείς να δει την περίφημη πλατεία των Τριών Ναυάρχων με το μνημείο για τους Δεριγνύ, Χέυδεν και Κόδριγκτον και τους τεράστιους αιωνόβιους πλάτανους, που χαρίζουν σκιά στους επισκέπτες της, και κοσμούν με την ομορφιά των χρόνων τους την κεντρική πλατεία, η οποία κατασκευάστηκε το 1828 από τους Γάλλους, που παρέλαβαν την Πύλο από τους Τούρκους.
Πολλές σημαντικές οικογένειες κατάγονται από την Πύλο, αλλά και πολλές γνωστές προσωπικότητες κατοίκησαν στον γραφικό οικισμό της. Γνωστοί είναι οι δεσμοί που ενώνουν την οικογένεια Αντώνη Σαμαράκη με την Πύλο. Εξάλλου στο σπίτι του στην Πύλο άφησε την τελευταία του πνοή ο γνωστός συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης. Παντρεμένος με την Πύλια Ελένη Κουρεμπανά ταυτίστηκε μαζί της. Οι παλαιότεροι κάτοικοι τον θυμούνται και μιλούν για την προσωπικότητα του δικού τους πια ανθρώπου που αγάπησε τον τόπο τους ως δική του πατρίδα.
Επάνω στον παραλιακό δρόμο το σπίτι του ολυμπιονίκη Τσικλητήρα, ανακαινισμένο πρόσφατα στέκεται εκεί, κορυφαίο δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, ενώ δίπλα του το ξενοδοχείο MIRAMARE ένα από τα πολυτελή ξενοδοχεία της περιοχής, χάρη στην εκπληκτική φιλοξενία του ιδιοκτήτη του κ. Χούμα και την μοναδική θέα του, κάνει την Πύλο έναν τόπο εξαιρετικών διακοπών.
Ο δρόμος συνεχίζει ελαφρώς ανηφορικά για να καταλήξει στο περίφημο Νιόκαστρο. Όπως υποδηλώνει η ονομασία του είναι το νεώτερο κάστρο της περιοχής, χτισμένο στα 1573 από τους Τούρκους, μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου. 
Το 1686 καταλήφθηκε από τους Ενετούς έως το 1715 που πέρασε πάλι σε Οθωμανικά χέρια. 
Το 1770 το κατέλαβαν οι Ρώσοι πριν το ξαναπάρουν οι Τούρκοι. Μέσα στο εσωτερικό του σώζονται ερείπια του γοτθικού ναού της μεταμόρφωσης του Σωτήρος, έργο των Φράγγων που χρησιμοποιήθηκε ως τζαμί από τους Τούρκους και κατόπιν μετατράπηκε πάλι σε εκκλησία, που σήμερα βρίσκεται υπό ανακατασκευή. Κανόνια και βόλια και μια τεράστια σκουριασμένη άγκυρα εκτίθενται στον κήπο του, ελάχιστα απομεινάρια από τα ναυαγισμένα πλοία, που ανασύρθηκαν από τα βάθη για να πουληθούν ως σίδερο. 
Η θέα από το Νιόκαστρο είναι εκπληκτική και το κάστρο αποτελεί ιδανικό τόπο περισυλλογής και αναψυχής για τους επισκέπτες του, ενώ παράλληλα καλλιτεχνικά δρώμενα λαμβάνουν χώρα κάθε καλοκαίρι στους χώρους του.
Το ερειπωμένο Παλαιόκαστρο δεσπόζει στη βόρεια άκρη του κόλπου. Χτισμένο στην ακρόπολη της αρχαίας Πύλου, το 1278, πέρασε διαδοχικά από τα χέρια των Φράγγων, των Βυζαντινών, των Ενετών και των Οθωμανών. Έχει ορθογώνιο σχήμα, διατηρούνται ακόμη οι περισσότεροι πύργοι του και τα εξωτερικά του τείχη. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η περίφημη σπηλιά του Νέστορα την οποία γνωρίζουμε από τον Παυσανία ότι χρησιμοποιούσε ο Νέστορας ως στάβλο και σύμφωνα με το μύθο εκεί έκρυψε τις αγελάδες του Απόλλωνα ο θεός Ερμής όταν τις έκλεψε.
Η θέα από το Παλαιόκαστρο είναι εκπληκτική. Μετά από μια σχετικά εύκολη ανάβαση διάρκειας περίπου μιας ώρας ο επισκέπτης της μπορεί να θαυμάσει την περίφημη, κυκλική και πολυσύχναστη τους καλοκαιρινούς μήνες παραλία της Βοϊδοκοιλιάς από τη μια και την παραλία Χρυσή ακτή από την άλλη ενώ ανάμεσά τους η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους, χαρίζει ζωή σε πλήθος αποδημητικά πουλιά.
Ο υδροβιότοπος αυτός αποτελεί ένα καταφύγιο φλαμίνγκος, ερωδιών, αργυροτσικνιάδων, καλαμοκανάδων ακόμη και βασιλαετού ενώ οι πληθυσμοί του αφρικανικού χαμαιλέοντα απολαμβάνουν το χώρο. 
Παρατηρητήρια πουλιών υπάρχουν διάσπαρτα, όπου με τηλεσκόπια υψηλής ευκρίνειας μπορεί κανείς να παρατηρήσει τη διαβίωση και τις συμπεριφορές των πουλιών αυτών. 
Η ορνιθολογική εταιρεία δραστηριοποιείται και προστατεύει τη λιμνοθάλασσα και τους κατοίκους της και στο παλιό αντλιοστάσιο της περιοχής δέχεται επισκέψεις ενημερωτικού χαρακτήρα. Η περιοχή από το 1997 έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα Natura 2000 και αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό των μεταναστευτικών ειδών.
Ο σημερινός επισκέπτης της Πύλου μπορεί να απολαύσει ήσυχες, οικογενειακές διακοπές. Τα περίφημα μεζεδοπωλεία φημίζονται για τις ποικιλίες τους, ενώ η Πύλος θα μπορούσε να αποτελεί ένα ορμητήριο για όποιον θέλει να γνωρίσει την ευρύτερη περιοχή. Σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκονται η Μεθώνη, η Κορώνη, η Φοινικούντα, το περίφημο Πολυλίμνιο κι ένας πολύ μεγάλος αριθμός πανέμορφων παραλιών.
Στις ακροθαλασσιές της Πύλου ένα σωρό πολύτιμες μνήμες κολυμπούν και αναζητούν τον σύγχρονο άνθρωπο, για να ακουμπήσουν πάνω στην ψυχή τους την αθανασία τους. 
Στο τέρμα της πορείας του προς το νότο ο επισκέπτης βρίσκεται να αντικρίζει έναν τόπο μαγευτικό. 
Καθώς το αυτοκίνητο κατεβαίνει το δρόμο που οδηγεί στην αγκαλιά της έναν δρόμο που φιδογυρίζει στην απόκρημνη πλαγιά, με τη θέα να χαράζεται ανεξίτηλη στα μάτια της ψυχής του, ανάμεσα στα σπίτια και τον παραθαλάσσιο προλιμένα, οι αισθήσεις ξυπνούν και απολαμβάνουν την εικόνα μια καταγάλανης πανδαισίας που ιριδίζει ολόγυρα.
Αναπόφευκτα ο νους γυρίζει ασυναίσθητα στο αρχαίο παρελθόν, κάθε φορά που ταξιδεύει στην γαλαζοπράσινη, βαθιά θάλασσα το βλέμμα.
 Μικρό πλεούμενο που ταξιδεύει στις λαμπυρίζουσες μαρμαρυγές που ακτινοβολούν γαλάζιο φως στον ορίζοντα. 
Ανάμεσα στην Πύλο και τη Σφακτηρία που την προστατεύει, η θάλασσα. 
Το λίκνο της αρχαίας πύλιας μνήμης και του ιστορικού Ναβαρίνου.
 Η Πύλος του Νέστορα και του Ιμπραήμ, του Θουκυδίδη και των συμμαχικών δυνάμεων. 
Του πελοποννησιακού πολέμου και των κάστρων της. 
Του τουριστικού θέρετρου και της ιστορικής μνήμης.
 Μα περισσότερο απ’ όλα η Πύλος της Ιστορίας και των Ιόνιων αέναα κινούμενων κυμάτων!

B.M
Διαβάστε περισσότερα...

9.4.16

Σκάρμιγκα - Μεταμόρφωση : Στο διάβα των αιώνων !


ΣΚΑΡΜΙΓΚΑ - Μεταμόρφωση Πυλίας

Η Μεταμόρφωση απέχει 5-6 χλμ. ΒΑ. της Χώρας Πυλίας, μετονομάσθηκε, επί το «ελληνικότερον», από Σκάρμηγγας -η παλιά ονομασία που μέχρι σήμερα διατηρείται από τους ντόπιους- σε Μεταμόρφωση, το 1827, λαμβάνοντας το όνομα της παλιάς εκκλησιάς που σώζεται και είναι αφιερωμένη στην Αγιά Σωτήρα, όπως την ξέρουν στην Πυλία

 Το χωριό Σκάρμηγγας (ή Σκάρμιγγας) περιλαμβάνεται στην απογραφή των Βενετών επί του Προνοητή Francesco Grimani του 1700, ως οικισμός που ανήκει στο territorio του Ναβαρίνου.
Περιγράφεται ως χωριό στο οποίο υπάρχουν δύο εκκλησίες, του Σωτήρα και της Παναγίας

Μνημονεύεται, επίσης, σε αρχειακές πηγές της Λατινικής Αρχιεπισκοπής των Πατρών, του 15ου αιώνα, και συγκεκριμένα σε συμβολαιογραφικές πράξεις νοταρίων της Μεθώνης.

Σε συμβόλαιο της 10ης Δεκεμβρίου του 1479 αναφέρεται το territorio Scarminzanorum και σε άλλο της 3ης Φεβρουάριου του 1480 αναφέρεται το χωριό των Σκαρμιγγιανάδων.

Η παλαιότερη μνεία που εντοπίστηκε για το χωριό ανάγεται στις αρχές του 13ου αιώνα, στο
1212, και απαντά σε επιστολή του Πάπα Ιννοκέντιου του Γ', στην οποία ο Σκάρμηγγας αναφέρεχαι ως Εscaminges. 

Πρόκειται για έναν οικισμό βυζαντινών χρόνων, η παρουσία του οποίου επιβεβαιώνεται ήδη από τις γραπτές πηγές στις αρχές του 13ου αιώνα.

 Μικρή έρευνα στο ετυμολογικό του ονόματος μας οδήγησε στη βυζαντινή λέξη
Παράγωγα-Σκάρμιγκας -Σκαραμαγγάς
«σκαρραμάγγιον»
 που σημαίνει το πολυτελές και διαφορετικών χρωμάτων μεταξωτό ύφασμα, καθώς επίσης και το χειριδωτό χιτώνα από ίδιο ύφασμα που έφεραν οι αυλικοί και οι άρχοντες του Βυζαντίου, και επίσης στο «σκαραμαγγάς», που σημαίνει αυτόν που κατασκευάζει ή πωλεί σκαραμάγγια, παραφθορά του οποίου θεωρούμε ότι είναι ο Σκάρμηγγας (Σκαραμαγγάς, Σκαρμαγγάς, Σκάρμηγγας)
.
Το τοπωνύμιο υποδηλώνει, επίσης, την ύπαρξη παραγωγής και
εμπορίας μεταξιού, προϊόντος που γνωρίζουμε ότι παρήγαγε η Πελοπόννησος και η περιοχή της Μεσσηνίας κατά τους βυζαντινούς χρόνους.

Να θυμηθούμε ότι το κύριο εξαγωγικό λιμάνι ήταν η Μεθώνη, κόμβος και σταθμός των Θαλάσσιων εμπορικών οδών της αυτοκρατορίας και της Βενετίας αργότερα.
Αλλά και σύμφωνα με την μελέτη του Πανεπιστημίου Fribourg το ύφασμα σεντόνης  που επικάλυπτε την Αγία Τράπεζα στις εκκλησίες

 Τί διατηρήθηκε όμως στην περιοχή; 

Στην ανατολική έξοδο του σημερινού χωριού,υπάρχει η εκκλησία που έδωσε το νέο όνομα στο χωριό, η Μεταμόρφωση του Σωτήρα ή Αγιά Σωτήρα.

Είναι η παλαιότερη διατηρούμενη εκκλησία, η οποία θα μας απασχολήσει παρακάτω.

Στη θέση «Πέρα Χωριό», σε απόσταση 350 μ. περίπου προς Β. της Αγιάς Σωτήρας, διατηρείται
εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο .

Ο ναός, σήμερα εξ ολοκλήρου ανακαινισμένος εξωτερικά και εσωτερικά, είναι μονόχωρη δρομική εκκλησία με μεγάλη ημικυκλική αψίδα Ιερού και καλύπτεται με δίρριχτη στέγη.

Ο ναός διατηρείτο ημιερειπωμένος και σε μεγαλύτερο μήκος, αλλά κατά την ανακαίνισή του έλαβε τη σημερινή μορφή.

 Μια τρίτη εκκλησία, που τιμάται στο όνομα του Αγίου Κωνσταντίνου , μικρότερη της προηγούμενης, μονόχωρη, με δίριχτη στέγη, ανακαινισμένη και αυτή, διατηρείται βορειότερα, σε
μικρή απόσταση της προηγούμενης, στη θέση «Παλιβούλι».

Και οι δύο ναοί, στην κατάσταση αυτή, δεν επιτρέπουν εξαγωγή συμπερασμάτων για πρωιμότερη της τουρκοκρατίας χρονολόγηση, πριν να υπάρξει συστηματική έρευνα.

Στη θέση «Λουτρά», δυτικά από την Αγιά Σωτήρα περί τα 300μ., διασώζονται δύο- τρία μεγάλα κομμάτια τοιχοποιίας με αργολιθοδομή και πλίνθους από κτίριο βυζαντινών χρόνων, το οποίο φαίνεται ότι έχει καταστραφεί πριν από αρκετά χρόνια με σκαπτικό μηχάνημα για τις ανάγκες της καλλιέργειας του αγρού.

 Η περιοχή αυτή γύρω από την Αγιά Σωτήρα είναι διάσπαρτη με όστρακα, κυρίως μεταβυζαντινής και νεότερης εποχής.

Νεότερα κτίσματα σε χρήση μέχρι σήμερα, ως αποθήκες και σταύλοι, υπάρχουν στη βόρεια πλευρά της εκκλησίας.

Ο χαρακτήρας και η χρονολογική τους ταυτότητα δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί.


Και οι τρεις εκκλησίες ήταν κτισμένες πάνω ή κοντά σε πλούσια κεφαλάρια νερού που ρέουν μέχρι σήμερα, όπως η πηγή κάτω από το Ιερό της Μεταμόρφωσης, με τη μικρή δεξαμενή στη νότια πλευρά, σύγχρονη του ναού, σήμερα είναι διαμορφωμένη με τσιμέντο.

 Ο Σκάρμηγγας υπήρξε μέχρι πρόσφατα, πριν από την ανάπτυξη του σύγχρονου οδικού δικτύου, η θέση- σταθμός των δρόμων και διαδρομών προς την ορεινή δυτική Πυλία, προς την Τριφυλία και προς την άνω μεσσηνιακή πεδιάδα, γεγονός το οποίο συνδυαζόμενο με την προνομιούχο θέση του εξαιτίας των πηγών, δικαιολογεί και ερμηνεύει ισχυρότερα την ύπαρξή του στα μέσα βυζαντινά χρόνια -αν όχι και παλαιότερα- και τη διατήρησή του μέχρι σήμερα.

 Από τα μνημεία που διατηρήθηκαν το σημαντικότερο και εκείνο που μας παρέχει τις περισσότερες πληροφορίες είναι η εκκλησία της Μεταμόρφωσης.

 Σήμερα το μνημείο αποτελείται από κυρίως ναό με αψίδα Ιερού τρίπλευρη σε κάτοψη εξωτερικά και ημικυκλική εσωτερικά, νάρθηκα μονόχωρο, ίσου πλάτους με το μέγιστο πλάτος του κυρίως ναού (αυτό της εγκάρσιας κεραίας του), και εξωνάρθηκα, ισοπλατή με το ναό, ανοικτό, υπό μορφή προστώου .

Ο ναός της Μεταμόρφωσης Σωτήρος.

Οι εξωτερικές διαστάσεις του ναού είναι 11μ. μήκος και 6,30μ. πλάτος.
Επιχρισμένα εξωτερικά είναι η αψίδα και ο δυτικός τοίχος, και ολόκληρος ο ναός εσωτερικά, με δάπεδο σύγχρονο στρωμένο με πλακάκια.
Έχει μία και μοναδική είσοδο στη δυτική πλευρά και τρία φωτιστικά ανοίγματα, το ένα στην κόγχη του Ιερού και από ένα μεταγενέστερο της αρχικής οικοδομικής φάσης στη νότια πλευρά του κυρίως ναού και του νάρθηκα.
Ο ναός εδράζεται σε κρηπίδα και είναι κτισμένος με το χαλαρό πλινθοπερίκλειστο σύστημα δομής, με μονή οριζόντια σειρά πλίνθων και με μονή πλίνθο ή συμπλέγματα πλίνθων σε σχήματα γεωμετρικά ή γράμματα στους κατακόρυφους αρμούς.
Πλίνθινη ζώνη μαιάνδρου διατηρείται κάτω από το γείσο της στέγης μη σωζόμενη σε όλο το μήκος στη βόρεια πλευρά- και κάτω από αυτήν πλίνθινη οδοντωτή ταινία.
 Ο τύπος και τα επιμέρους αρχιτεκτονικά και μορφολογικά στοιχεία του μνημείου, καθώς και η συγκριτική ανάλυση και με μια σειρά μνημείων του ελλαδικού χώρου, επέτρεψαν στους μελετητές αρχαιολόγους να προσδιορίσουν ότι ο ναός ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του ελεύθερου σταυρού και μπορεί να χρονολογηθεί στους μέσους βυζαντινούς χρόνους.
Ο ναός της Μεταμόρφωσης ταυτίστηκε με το μνημείο που έχει αποτυπώσει -χωρίς να παραδίδει όνομα- ο Antoine Blouet στον πρώτο τόμο του έργου Expédition Scientifique de Morée, ο οποίος λανθασμένα αναφέρει ότι βρίσκεται στα μισά του δρόμου από το Ναβαρίνο στη Μεθώνη και ότι καταστράφηκε από τις ορδές του Ιμπραήμ.
Διαβάστε περισσότερα...

8.4.16

ΠΥΛΟΣ - Σχεδιασμός του νέου προγράμματος «CLLD 2014-2020» στη Μεσσηνία

Πρόσκληση στην Εκδήλωση διαβούλευσης στο Δήμο Πύλου-Νέστορος, για το σχεδιασμό του νέου προγράμματος «CLLD  2014-2020» στη Μεσσηνία.

Ο Δήμος Πύλου-Νέστορος σε συνεργασία με την Αναπτυξιακή Μεσσηνίας-Αναπτυξιακή ΑΕ ΟΤΑ  οργανώνει εκδήλωση διαβούλευσης, στο πλαίσιο του σχεδιασμού του νέου προγράμματος Τοπικής Ανάπτυξης με Πρωτοβουλία Τοπικών Κοινοτήτων «CLLD 2014-2020»  στη Μεσσηνία.

Η εκδήλωση θα γίνει στην Πύλο, την Τρίτη 12 Απριλίου 2016 στο χώρο του Παλαιού  Γυμνασίου &ώρα 18:00.

Η Τοπική Ανάπτυξη με Πρωτοβουλία Τοπικών Κοινοτήτων (COMMUNITY LEDLOCALDEVELOPMENT -CLLD), βασισμένη στην προσέγγιση LEADER, είναι μια μέθοδος σχεδιασμού και υλοποίησης τοπικών ολοκληρωμένων αναπτυξιακών στρατηγικών η οποία θα εφαρμοστεί για την περίοδο 2014 -2020. Το Μέτρο 19 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης θα χρηματοδοτήσει σχέδια που έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά με τη συγκεκριμένη μέθοδο. 
Προκειμένου να είναι εφικτός ο σχεδιασμός  του νέου προγράμματος είναι αναγκαία η ενεργή συμμετοχή  τόσο των κοινωνικών εταίρων και φορέων του Δήμου όσο και του τοπικού πληθυσμού ώστε να κατατεθούν απόψεις και ιδέες αλλά και να υπάρξει μια καταρχήν εκτίμηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος καθώς και οι κατευθύνσεις του στρατηγικού σχεδιασμού.
Παρακαλούμε για την ενεργή  συμμετοχή όλων. 
Διαβάστε περισσότερα...

6.4.16

Η πάλαι ποτέ Ιερά Μονή της Αγιάς στην Μεταξάδα ( Σαπρίκι )

Στην έγκριτη τριμηνιαία έκδοση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ΘΕΟΛΟΓΙΑ (τεύχος: Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2015), δημοσιεύεται μια πολύ εμπεριστατωμένη και ιστορικά τεκμηριωμένη έρευνα του θεολόγου και ακούραστου ερευνητή Παναγιώτη Γλιάτα για ένα ιστορικό μνημείο των Δυτικών Κοντοβουνίων με   τον τίτλο: 

Η πάλαι ποτέ Ιερά Μονή της Αγιάς στη Μεσσηνία. (χωριό Μεταξάδα ή Σαπρήκι). 

Μέρος γενικότερης έρευνας της περιοχής που έλειπε από την ελληνική Ιστοριογραφία και για την οποία πρέπει να κοπίασε πάρα πολύ ο συγγραφέας της. 
Καθώς παραθέτει άπειρα στοιχεία και από πολλές πηγές. 

Γραμμένη σε άψογη και γλαφυρή γλώσσα θα μπορούσε να τυπωθεί σε βιβλίο με τη χορηγία κάποιου  φορέα για να διαβαστεί από ένα ευρύτερο κοινό της περιοχής.  
Μήπως και περισωθεί κάτι από ένα θέμα ιστορικής κληρονομιάς που κινδυνεύει να σκεπαστεί από τη σκόνη του χρόνου. 
Εγώ λόγω της πίεσης χώρου που έχουν τούτα δω τα διαδικτυακά, θα περιοριστώ σε μια δειγματοληπτική ανθολόγηση της έρευνας για να πάρετε κάποια ιδέα, παραβλέποντας τις συνοδευτικές παραπομπές και σημειώσεις.

Σημείωση: Αγιά λέγεται η τελευταία κορυφή της οροσειράς Αιγαλέο ή Αιγάλεω που πιάνει από την Κυπαρισσία μέχρι τη Χώρα και βρίσκεται πάνω από το χωριό Μουζάκι. 
Ακριβώς στους από πίσω πρόποδες στο χωριό Μεταξάδα ή Σαπρήκι βρίσκεται το εν λόγω μοναστήρι.

 «…..Την παλαιότερη γραπτή αναφορά για την μονή τη συναντάμε στα αρχεία Grimani κατά την περίοδο της Δεύτερης Ενετοκρατίας (1685- 1715). Για τους Ενετούς η  Πελοπόννησος ήταν μία πλούσια επαρχία και προσφιλής κτήση και έτσι οργάνωσαν μεθοδικά τα θεμέλια της κυριαρχίας τους. Μία από τις πρώτες κινήσεις τους ήταν η απογραφή του πληθυσμού των κατακτημένων περιοχών και κάθε άλλη που θα τους βοηθούσε στο έργο τους,  μεταξύ αυτών και η  καταγραφή της εκκλησιαστικής περιουσίας.  Σύμφωνα με τα όσα μας παρουσιάζουν τα αρχεία αυτά, οι αρχιερείς, οι ιερείς  και  οι μοναχοί καλούντο συχνά να αναφέρουν την ιδιοκτησία που κατείχαν όχι μόνο για τις μητροπόλεις, τις  εκκλησίες ή τα μοναστήρια  που προΐστανται αλλά και για  τα φυσικά πρόσωπα που είχαν σχέση με αυτά. Απογράφοντας συχνά και ενημερώνοντας τη διοίκηση για την εκκλησιαστική περιουσία τους, ο Γενικός Προβλεπτής ήταν σίγουρος ότι θα λαμβάνει τους  οριζομένους φόρους.

Εξ αιτίας αυτής της πολιτικής συναντάμε και το μοναστήρι της Αγιάς στο οποίο αναφέρεται ο επιχώριος επίσκοπος ο Ανδρούσης Παρθένιος καθώς υπάρχουν αναφορές του ιδίου για την εκκλησιαστική κατάσταση της επαρχίας του. Να τονίσουμε εδώ πως σε σχέση με τον όμορο του Μητροπολίτη Χριστιανουπόλεως Αθανάσιο είναι εμφανώς περιεκτικότερος, μα παρ όλα αυτά οι πληροφορίες του μας είναι πολύτιμες.

Διοικητικά η μονή ανήκει στο τμήμα  (canniere) της Μεθώνης που περιελάμβανε τέσσερις περιοχές του Φαναρίου (κοντά στην σημερινή Ανδρίτσαινα), της Αρκαδιάς (Κυπαρισσίας),  των Ναβαρίνων και της Μεθώνης.

Εδώ ο καταγραφέας  δεν μας παρουσιάζει το μοναστήρι ως παλιό όπως κάνει με το Αντρομονάστηρο για το οποίο λέει χαρακτηριστικά: «από την Ανδρούσα απάνω είναι το Ανδρών μοναστήρι και είναι κοινόβιον, το οποίον μοναστήρι είναι χτισμένο από τον καιρόν των χριστιανών βασιλέων των Ρωμεων». Αναφέρει όμως ότι δεν είναι σταυροπηγιακό και αποκλείει εντελώς και η περίπτωση να ανήκει ως μετόχι σε κάποια άλλη μονή.

Η δυσπιστία των ενετών στα απογραφικά στοιχεία που απέστελλε ο Ανδρούσης είναι εμφανής. Έτσι συναντάμε αρκετές φορές την επισκοπή Ανδρούσης στα αρχεία με μικρές συμπληρώσεις κάθε φορά. Αντίθετα με τον Χριστιανουπόλεως που ως φαίνεται εκ του χαρακτήρος του δεν είχε σκοπό να αποκρύψει στοιχεία και έτσι από την πρώτη απογραφή του είναι αναλυτικός.

Η περιουσιακή κατάσταση της μονής Αγίου Γεωργίου «εις το Τερριτόριο της Αρκαδίας..  στο σύνορο του χωριού Σαπρήκι …» όπως μας την παραδίδουν τα αρχεία έχει ως εξής:

 «Εις το σύνορο του χωριού Σαπρήκι τιμώμενο εις το όνομα του Αγίου Γεωργίου και έχει εκει όπου είναι το Μοναστήρι χωράφια ζευγαριού ενός.

Έχει και αμπέλια ξηναριών ήκοσιπεντε και άλλον αμπέλι ξηναριών ήκοσι και είναι φυτία.

Έχει και εις το χωριόν Σαπρίκι χωράφια ζευγαριού ενός και εις την Βεριστηά χωράφι ένα και εις το χωριόν Μανιάκι χωράφι ένα και εις του Πεδεμένου χωράφια κομάτια δύο έχει και εις το ρέμα των Κοτρονέων ένα μύλο και μήα νεροτριβή.

Έχει εις το τερριτόριον του Νεοκάστρου είς το σύνορο της Λιγούδιστας αμπέλια ξυναριών τριάντα και άλλον αμπέλι ξηναριών πενήντα.

Έχει και ελιαίς εις τον τόπον τους ρίζαις επτά.

Έχει και σπίτια δύο με την περιοχή τους

Έχει και εις την Καβελαρία ελιαίς ευδομήντα με τον τόπον τους

Έχει και εις τον τόπον Ντρέστενα χωράφια ζευγαριών δυο και ελιαίς ρίζαις έντεκα και αμπέλια ξηναριών  τεσσάρων.

Έχει και άλλα χωράφια όπου έχει εις τον τόπον της Λιγούδιστας όπου ονομάζεται Σπηλιά και είναι ήμερα και άγρια βατζελιών τα οποία έδωσε ο αφέντης ο Μαρί Μικέλις».

 Ο «Μαρί Μικέλις» (Marin Michiel) παραχώρησε τα κτήματα αυτά στη μονή προφανώς με σκοπό την είσπραξη του έγγειου φόρου όπως έκαναν σε πολλές περιπτώσεις οι Ενετοί. Παραχωρούσαν τα εγκαταλελειμμένα κτήματα, όχι μόνο σε μονές αλλά και σε εποίκους που έφερναν από άλλα μέρη της Ελλάδας με σκοπό την είσπραξη του φόρου αυτού και την ενδυνάμωση της αγροτικής παραγωγής.
«……….Η πυρπόληση της μονής ¨παρά τῶν ἐχθρῶν¨ , που αναφέρει ο Ανδρούσης συνέβη κατά την περίοδο της παρουσίας  του Ιμπραήμ στη Μεσσηνία  και μάλλον αμέσως μετά την ιστορική μάχη στο παρακείμενο Μανιάκι. Άμεση αναφορά ή περιγραφή για το χρόνο και το γεγονός αυτής της καταστροφής δεν έχουμε όμως θα ήταν αδύνατο αν η μονή είχε καταστραφεί πριν την έλευση του οι καπεταναίοι Π. Κεφαλάς, Αθ. Καπιτανάκης, Πιέρος Βοϊδης (Μαυρομιχάλης)  και Α. Γυφτάκης που είχαν μεταβεί στο Μανιάκι να πολεμήσουν στο πλευρό του Παπαφλέσσα να του πρότειναν να φύγει από την θέση Ταμπούρια και να προτημήσει αυτή στη μονή της Αγιάς «…ὡς καταλληλωτέρα τῷ ὄντι και ὀχυρά», όπως αναφέρει ο Φραντζής. Κατά το Φωτάκο οι καπεταναίοι πρότειναν «…ὅτι καλά ἦτο νά φύγωμεν κατά τό μέρος τῆς Ἁγιάς ὅτι οἱ καβαλαραῖοι ὀλίγους θά σκοτώσουν ἀπό ἡμᾶς, ἔχομεν τό βουνόν βοηθόν, στεκόμεθα εἰς τά ριζώματα καί πολεμοῦμεν.» Οι Τριφύλιοι καπεταναίοι πριν μεταβούν στο Μανιάκι,  είχαν στρατοπεδεύσει στο απέναντι χωριό Σαπρίκι και από εκεί εκλήθησαν από τον Παπαφλέσσα να μεταβούν στα Ταμπούρια που ήταν και αυτός, επομένως γνώριζαν καλά την θέση της μονής και τις ευκαιρίες που τους προσέφερε το βουνό της Αγιάς.

            Αν η μονή ή το βουνό είχαν καεί πιο πριν, δεν θα γινόταν τέτοια πρόταση από τους Καπετάνιους και ίσως να πρότειναν ένα καλύτερο μέρος στην περιοχή αυτή των Κοντοβουνίων. Το δασώδες της Αγιάς, η φυσική και τεχνιτή οχύρωση της μονής θεωρήθηκε ως η καλύτερη πρόταση από τους μετ’ ολίγον θυσιασθέντας αυτούς  Έλληνες. Ο σύγχρονος των γεγονότων αυτών και γνώστης της περιοχής  Αμβρόσιος Φραντζής επίσης αναφέρει: «Ἐάν ὁ Γρηγόριος Δικαῖος  ἤθελεν ἀποδεχθῆ τό νά μεταβῶσιν εἰς τήν Ἁγιά, ὄχι μόνον δέν ἤθελον ἀφανισθεῖ οἱ Ἕλληνες καί αὐτός ὀ ἴδιος, ἀλλ’ ἤθελον προξενήσει πολλήν θραῦσιν καί ἀφανισμόν εἰς τούς ἐχθρούς, ἦτον δέ ἡ ὀχύρωσις τῆς Ἀγιᾶς καταλληλωτέρα ἀκόμη καί διά τῶν ἐχθρικῶν στρατευμάτων τοποθέτησιν, καί τούτων ἐχόντων ἤθελε διαρκῆ ἡ μεταξύ τῶν Ἑλλήνων καί τῶν ἐχθρῶν  μάχη, ὥστε ὄχι μόνον δὲν ἤθελον δραπετεύση οἱ περισσότεροι Ἕλληνες (ὡς καί ἐδραπέτευσαν οἱ πλείονες ὑποπτεύοντες τόν ἀφανισμόν τῶν διά τοῦ ἀκαταλλήλου τῆς θέσεως τοῦ Μανιακίου, καθώς ἔγινεν εἰς τούς μείναντας), ἀλλ’ ἤθελον προφθάση ἐγκαίρως καί τά μετά ταῦτα πρός βοήθειαν ἐρχόμενα στρατεύματα, ἀριθμούμενα ὑπέρ τούς 1800 Ἀρκαδίους (Τριφυλίους) Καρυτινούς, καί Φαναριώτας, οἵτινες ἔφθασαν τρεῖς ὥρας ὕστερον μετά τήν μάχην εἰς τήν Μάλην (κώμην τῆς ἐπαρχίας Τριφυλίας) χωρίς νά φανῶσιν ὠφέλιμοι εἰς τό μηδέν, καθότι εἶχον καταθραυσθῆ τότε οί Ἕλληνες παρά τῶν ἐχθρῶν».

            Αμέσως μετά την ιστορική μάχη στο Μανιάκι ο στρατός του Ιμπραήμ που είχε το στρατόπεδό του στο πλησιόχωρο της μονής και των Ταμπουριών χωριό Σκάρμηγκα ακολούθησε διαφόρους δρόμους για να φτάσει στην Κυπαρισσία (Αρκαδιά). Ο κυριότερος φυσικός δρόμος, Σκάρμηγκα – Αρκαδιά, την εποχή εκείνη, ήταν μέσα από την κοιλάδα της Μεταξάδας ακολουθώντας τις ανατολικές υπώρειες της οροσειράς του Αιγαλέο προς βορρά φτάνοντας στη Μάλη, όπου έγινε μία συμπλοκή μεταξύ των προαναφερθέντων Ελλήνων και των Αιγυπτίων και από κει στην Κυπαρισσία.  Ως εκ τούτου πέρασε και από το μοναστήρι.

Τις παραμονές της μάχης του Μανιακίου ο Παπαφλέσσας είχε ορίσει ως παρατηρητήρια τις κορυφές της Αγιάς και του Μαγκλαβά για την παρακολούθηση των κινήσεων των στρατευμάτων του Ιμπραήμ. Είχε δε δώσει εντολή την νύχτα να ανάβουν φωτιές, στα δύο αυτά βουνά, ώστε ο Ιμπραήμ να τις βλέπει και να θεωρεί ότι ο αριθμός των Ελλήνων είναι πολλαπλάσιος. Η στρατηγική σημασία της μονής και της κορυφής της Αγιάς, δεν μας είναι γνωστή μόνο από τα γεγονότα στο Μανιάκι αλλά και από το στρατόπεδο που έφτιαξαν εκεί οι Έλληνες, λίγο καιρό μετά την απόβαση του Ιμπραήμ στο Ναβαρίνο. Έτσι και κατά το επόμενο διάστημα,  η Αγιά χρησίμευε ως παρατηρητήριο για την προστασία των χωριών των Κοντοβουνίων και των πεδινών χωριών, καθώς επίσης, και για την ενημέρωση των καπεταναίων. Σε αναφορά των κατοίκων της Λιγούδιστας προς τον «Έκτακτον Επίτροπον» Α. Τζούνη οπού είχε μεταβεί εκείνες τις μέρες στην Ζούρτσα, αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«…Ἡμεῖς ἐνταῦθα ἀγρυπνοῦμεν ἐπάνω (ενν. το βουνό της Αγιάς) εἰς τάς βάρδιάς μας ἐπειδή εἶναι πολλαί αἱ φαμίλιαι καί κατοικοῦν ἔσωθεν εἰς τάς χώρας(η Χώρα) καί τά λοιπά χωριά….»



Διαβάστε περισσότερα...