Η παράδοση θέλει την Κατάρα, το ορεινό ανάγλυφο της Πίνδου μέσω του
οποίου διεξάγεται κυρίως η κυκλοφορία από τη Βόρεια Ελλάδα και τη
Θεσσαλία προς την Ηπειρο, να πήρε το όνομα από ένα δεσπότη των Ιωαννίνων
που θέλησε να την διασχίσει το 1800 με προορισμό τα Τρίκαλα.
Ο Θρύλος λέει για την περίφημη Κατάρα
Η < Κατάρα> πήρε το όνομα της από έναν άτυχο δεσπότη ο οποίος πάγωσε περνώντας από κει (κατά τη διάρκεια του χειμώνα).
Πριν πεθάνει, ο ταξιδιώτης καταράστηκε την κορυφή και το σημείο του θανάτου του.
Γι΄αυτό η Κατάρα ονομάζεται αλλιώς και < Κάμπος του Δεσπότη>.
Άλλος θρύλος αναφέρεται στον βράχο <Πέτρα –Φίδι> όπου λέγεται ό,τι υπήρχε μια φωλιά <δράκου- φιδιού> ο οποίος στοίχειωνε την περιοχή και φύλαγε έναν κρυμμένο θησαυρό.
Οι άνθρωποι θέλοντας να βγάλουν το τέρας από τη φωλιά του, το δελέασαν να βγει έξω χρησιμοποιώντας έναν κάδο αλατισμένο γάλα που ανάγκασε το θεριό να κατέβει στο ποτάμι για να πιεί νερό.
Τότε οι άνθρωποι εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία μπήκαν στην φωλιά του και μη μπορώντας να βρουν το θησαυρό την κατέστρεψαν.
Όταν γύρισε ο δράκος εξαγριώθηκε και το σφύριγμα του ακούστηκε μέχρι το χωριό.
Οργισμένος καθώς ήταν , χτύπησε με την ουρά του το βράχο, ο οποίος σχίστηκε στη μέση.
Από τότε στην <Πέτρα – Φίδι> διακρίνονται τα ίχνη των ραβδώσεων από το χτύπημα (σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του θρύλου).
Ο Θρύλος λέει για την περίφημη Κατάρα
Η < Κατάρα> πήρε το όνομα της από έναν άτυχο δεσπότη ο οποίος πάγωσε περνώντας από κει (κατά τη διάρκεια του χειμώνα).
Πριν πεθάνει, ο ταξιδιώτης καταράστηκε την κορυφή και το σημείο του θανάτου του.
Γι΄αυτό η Κατάρα ονομάζεται αλλιώς και < Κάμπος του Δεσπότη>.
Άλλος θρύλος αναφέρεται στον βράχο <Πέτρα –Φίδι> όπου λέγεται ό,τι υπήρχε μια φωλιά <δράκου- φιδιού> ο οποίος στοίχειωνε την περιοχή και φύλαγε έναν κρυμμένο θησαυρό.
Οι άνθρωποι θέλοντας να βγάλουν το τέρας από τη φωλιά του, το δελέασαν να βγει έξω χρησιμοποιώντας έναν κάδο αλατισμένο γάλα που ανάγκασε το θεριό να κατέβει στο ποτάμι για να πιεί νερό.
Τότε οι άνθρωποι εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία μπήκαν στην φωλιά του και μη μπορώντας να βρουν το θησαυρό την κατέστρεψαν.
Όταν γύρισε ο δράκος εξαγριώθηκε και το σφύριγμα του ακούστηκε μέχρι το χωριό.
Οργισμένος καθώς ήταν , χτύπησε με την ουρά του το βράχο, ο οποίος σχίστηκε στη μέση.
Από τότε στην <Πέτρα – Φίδι> διακρίνονται τα ίχνη των ραβδώσεων από το χτύπημα (σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του θρύλου).
B.M