μέλους Π.Ε. της Νέας Δημοκρατίας
Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη χώρα δεν έχουν προηγούμενο στη μεταπολιτευτική περίοδο της Δημοκρατίας μας σε επίπεδο διοίκησης.
Καθημερινά τα δελτία ειδήσεων είναι γεμάτα από αποκαλύψεις για πολυδαίδαλα και πολυσχιδή κυκλώματα που μετέτρεψαν τον κρατικό κορβανά σε αλάνα ανελέητου πλιάτσικου και συνεχών ληστρικών επιδρομών με λεία εκατομμυρίων ευρώ.Τα φαινόμενα που αποκαλύπτονται είναι επαναληπτικής και συνεχούς μορφής, δεν αποτελούσαν δηλαδή ένα στιγμιαίο χτύπημα διασπάθισης δημοσίου χρήματος που θα μπορούσε να συμβεί οποτεδήποτε, σε οποιαδήποτε χώρα. Είναι φαινόμενα που συντήρησαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και τους εξασφάλισαν με σταθερό ρυθμό εισοδήματα, ακριβά αυτοκίνητα, χλιδή, βίλες, κοινωνική προβολή. Τους εξασφάλισαν, σε βάθος χρόνου και με συνεχή εισροή, ένα υψηλότατο βιοτικό επίπεδο το οποίο σε αρκετές περιπτώσεις μετεξελίχθηκε σε οφίκια, σε πολιτική – κομματική παρέμβαση, ενίοτε ακόμα και σε υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις μέσα στον κρατικό μηχανισμό διοίκησης.
Υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που σιτίζονταν πλουσιοπάροχα από αυτές τις «φάμπρικες» καταλήστευσης του δημόσιου κορβανά, που πήγαιναν στα χωριά τους με τα υπερπολυτελή τους αυτοκίνητα και παρίσταναν τους μεγαλοπαράγοντες που είχαν τα «κονέ» και κατάφερναν να τα παίρνουν από παντού και να βγαίνουν λάδι. Αυτοί οι άνθρωποι έμπαιναν «με τον παρά τους» μέσα στα σπίτια του χωριού, ήλεγχαν οικογένειες ολόκληρες και κατηύθυναν ακόμα και την ψήφο τους, την οποία βέβαια οι ίδιοι παζάρευαν για δικό τους όφελος. Το χωριό τους θαύμαζε και τους κολάκευε στα φανερά, όλοι όμως ήξεραν και ξέρουν σιωπηλά τι συνέβαινε, ποιοι ενδεχομένως τους κάλυπταν και έβαζαν πλάτες, με ποιους συνομιλούσαν σε τακτική βάση. Δεν μίλαγε όμως κανείς ανοιχτά για όσα είχε μέσα στο μυαλό του γιατί «ποτέ δεν ξέρεις πότε θα μας χρειαστεί ο κυρ – Μέντιος, ο παράγοντας, ο κολλητός του έτσι και ο γνωστός του εκείνου».
Διάφοροι από αυτούς που αποκαλύπτονται τον τελευταίο καιρό, έκαναν ακόμα και μοιρασιές στους τόπους τους. Μοίραζαν επιδόματα, συνταξούλες, πέρναγαν στα κουφά και καμιά επιδοτησούλα από την οποία έπαιρναν βέβαια το ποσοστό τους, κανονικοί νταραβεριτζήδες και νταβατζήδες ενός «συστήματος» που για πολλά χρόνια έβγαζε και βγάζει «βουλευτές, δημάρχους, διευθυντές» και ό,τι άλλο βάζει ο νους. Μερικοί άλλοι την είχαν πάει ακόμα πιο πέρα τη μπίζνα και είχαν μετατραπεί σε κανονική «Μαφία», βλαχοκορλεόνηδες που εκβίαζαν, μιζάριζαν και οδηγούσαν ανθρώπους στην απόγνωση ή ακόμα και σε αυτοκτονίες. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
