Αγαπητές φίλες και φίλοι
Ειλικρινά δεν πιστεύαμε και εμείς οι ίδιοι τις αντιδράσεις αναγνωστών μας κυρίως από το εξωτερικό που λάβαμε μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για την απόφαση μας να «εγκαταλείψουμε » την ενημέρωση της σελίδας .
Ήταν πράγματι τόσο συγκινητικές που μας αναγκάζουν να αναθεωρήσουμε την απόφαση μας και να μείνουμε «ζωντανοί » στο διαδίκτυο προσφέροντας ειδικά σε αυτούς τους αναγνώστες «μία γουλιά από πατρίδα ».
Καταλαβαίνουμε τον πόθο του μετανάστη που ψάχνει απεγνωσμένα να βρεί μία γεφυρα προκειμένου να κρατήσει ανοικτό τον δρόμο της επικοινωνίας με την γενέτειρα γή
Αυτή την γέφυρα την προσφέραμε χρόνια τώρα χωρίς να γνωρίζουμε την αξία της
Μόνο για αυτούς τους αναγνώστες αξίζει να κρατήσουμε «ζωντανή » την σελίδα στο διαδίκτυο παρά το μεγάλο κόστος που έχει επιφέρει σε εμένα και την οικογένεια μου
Β.Μ
Υ.Γ Απόσπασμα από email αναγνώστη ...
Συνέχισε αν θέλεις, σαν εύρεις τον καιρό.
Η σελίδα σου, μου δίνει κείνη την αίσθηση της γλυκιάς επιστροφής στην πατρίδα, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς -που πια δεν ζούνε-, κι’ αποκομμένος σήμερα καθώς που είμαι, η πρώτη μου πατρίδα έγινες εσύ!
Για αυτό σε παρακαλώ κε Μανιάτη συνέχισε !
Ο Θεός να σέχει καλά!!
Ειλικρινά δεν πιστεύαμε και εμείς οι ίδιοι τις αντιδράσεις αναγνωστών μας κυρίως από το εξωτερικό που λάβαμε μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για την απόφαση μας να «εγκαταλείψουμε » την ενημέρωση της σελίδας .
Ήταν πράγματι τόσο συγκινητικές που μας αναγκάζουν να αναθεωρήσουμε την απόφαση μας και να μείνουμε «ζωντανοί » στο διαδίκτυο προσφέροντας ειδικά σε αυτούς τους αναγνώστες «μία γουλιά από πατρίδα ».
Καταλαβαίνουμε τον πόθο του μετανάστη που ψάχνει απεγνωσμένα να βρεί μία γεφυρα προκειμένου να κρατήσει ανοικτό τον δρόμο της επικοινωνίας με την γενέτειρα γή
Αυτή την γέφυρα την προσφέραμε χρόνια τώρα χωρίς να γνωρίζουμε την αξία της
Μόνο για αυτούς τους αναγνώστες αξίζει να κρατήσουμε «ζωντανή » την σελίδα στο διαδίκτυο παρά το μεγάλο κόστος που έχει επιφέρει σε εμένα και την οικογένεια μου
Β.Μ
Υ.Γ Απόσπασμα από email αναγνώστη ...
Συνέχισε αν θέλεις, σαν εύρεις τον καιρό.
Η σελίδα σου, μου δίνει κείνη την αίσθηση της γλυκιάς επιστροφής στην πατρίδα, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς -που πια δεν ζούνε-, κι’ αποκομμένος σήμερα καθώς που είμαι, η πρώτη μου πατρίδα έγινες εσύ!
Για αυτό σε παρακαλώ κε Μανιάτη συνέχισε !
Ο Θεός να σέχει καλά!!