.jpg)
Η πεζοπορία στο Μαγκλαβά αποτελεί πλέων ένα θεσμό καθώς όσοι έχουν συμμετάσχει έστω και μια φορά μαγεύονται από το υπέροχο τοπίο που αποκαλύπτεται στο διάβα τους.
Η πεζοπορία ξεκίνησε το ηλιόλουστο πρωινό της Κυριακής 19 Απριλίου με την επιβίβαση στα λεωφορεία.
Μετά από ταξίδι μιας ώρας φτάσαμε στο χωριό Βλαχόπουλο, χωριό στους πρόποδες του βουνού Μαγκλαβάς από όπου θα ξεκινούσε η ανάβαση προς το βουνό.
Τα 4 km πεζοπορίας που έγιναν μες το καταπράσινο τοπίο μας οδήγησαν στο εκκλησάκι της Παναϊτσας, σημείο στο οποίο ξαποστάσαμε, κολατσίσαμε και ανακτήσαμε δυνάμεις.
Ο πρώτος στόχος είχε επιτευχθεί.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να ευχαριστήσουμε το σύλλογο γυναικών Βλαχόπουλου για τα υπέροχα λαλάγγια που μας πρόσφεραν.
Η δυσκολία των ανηφορικών σημείων της διαδρομής αποτελούσε παρελθόν. Τώρα άρχιζαν τα καλά, ξεκινούσε η κατηφόρα!
Με τον αρχηγό μας μπροστά και εμπνευστεί του εγχειρήματος το Νικόλαο Κισκήρα να μας δείχνει το δρόμο και με ολόκληρο το γκρουπ να ακολουθεί διασχίζαμε το οροπέδιο που η ανοιξιάτικη επιρροή το μεταμόρφωνε σε ένα πρασινοκίτρινο με λευκές πινελιές χαλί, λόγω των μαργαριτών. Και όπως ήταν φυσικό κανείς δεν αντιστάθηκε στο κάλεσμα αυτό. Η κοπή των λουλουδιών, των χόρτων και των σπαραγγιών είχαν την τιμητική τους και ο καθένας μας επιδιδόταν με πάθος στο μάζεμα των τριών αυτών ειδών.
Επόμενη στάση το εκκλησάκι του Αγ. Αντωνίου που τελέστηκε το τρισάγιο υπέρ των πεσόντων στην περιοχή το 1821 στη μάχη του Κρεμμυδιού όπου είχα την ιδιαίτερη τιμή να αναφερθώ σε αυτή την ιστορική μάχη.
.jpg)
Ο ουρανός σύμμαχος μας έκανε αισθητή την παρουσία του χωρίς ωστόσο να δημιουργήσει πρόβλημα στην πεζοπορία μας. Με το κέρασμα λουκουμιού και του άρτου πήραμε δυνάμεις για το καλύτερο κομμάτι της διαδρομής, αυτό της πεζοπορίας μέσα από διαμορφωμένα μονοπάτια στο εσωτερικό του δάσους.
Παραμερίζοντας κλαδιά και τα πόδια μας να μπερδεύονται στις ρίζες των δέντρων, ο ένας πίσω από τον άλλον σχεδόν σιωπηρά βαδίζαμε προς το τέλος της διαδρομής. Η αίσθηση όλων μας ήταν μοναδική και το τοπίο μας μάγευε.
Κουρασμένοι αλλά ευτυχής όλοι μας φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής στο χωρίο Κρεμμύδια και με τον ήλιο πλέον συντροφιά τιμήσαμε δεόντως τα εδέσματα που είχαν ετοιμαστεί στην πλατεία του χωριού στα όμορφα μαγαζιά που φιλόξενα μας υποδέχτηκαν . Τελευταία στάση στην πεζοπορία μας η δροσερή βρύση της Φουρτζοβρύσης και οι θολωτοί τάφοι που βρίσκονται στην περιοχή.
Η εξόρμηση μας άφησε όλους ικανοποιημένους και μας έκανε να καταλάβουμε πως η ευτυχία κρύβεται πάντα σε απλά πράγματα που βρίσκονται γύρω μας, αρκεί να τα ανακαλύψουμε.
ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ Δ. ΧΡΗΣΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ,Μaster ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
