Με
το Β.Δ. της 2 Δεκεμβρίου 1836, ΦΕΚ αρ. φυλ. 80 σελίδα 21, «Περί του
σχηματισμού των δήμων του νομού Μεσσηνίας, σχηματίστηκε και ο Δήμος
Σκάρμιγκος ...», που αποτελείτο από τα χωριά Σκάρμιγξ ( Ευεργέτιδα )
,Πισπίσια ,Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Μαργέλη , Μηλιώτη και Βλάσι
Ο Δήμος Σκάρμιγκος εμφανίστηκε επισήμως για πρώτη φορά στις 7 ( 19 ) Μαρτίου 1837 όταν με Βασιλικό Διάταγμα διορίσθηκε Δήμαρχος ο Ιωάννης Βάγγαλης και δημαρχιακοί πάρεδροι ο Ιωάννης Μυλωνάς και Ιωάννης Μολάος
Ο δε δημότης του δήμου αυτού ονομάστηκε Σκαρμιγκαίος..
Ο πληθυσμος που είχαν τα χωριά το 1834, που αποτέλεσαν τελικά το δήμο Σκάρμιγκος ήταν 603 άτομα και 127 οικογένειες ,αναλυτικά:
Σκάρμιγκας ( Ευεργέτιδα ) 122
Πισπίσια 60
Νάσια 15
Μανιάκι 152
Κοντογόνι 75
Μαργέλι 33
Μηλιώτη 57 και
Βλάσση 89.
Στα 1836 δημιουργείται ο Δήμος Σκάρμιγκας. Περιελάμβανε τα χωριά Σκάρμιγκα ( Ευεργέτιδα) Πρωτεύουσα , Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Βλάσι , Μαργέλι , Μηλιώτη , Μπέσα ή Μπέζια .Δέν αναφέρεται Δήμαρχος και εισπράκτωρ ( ΦΕΚ , αρ. φύλ. 80 , της 20 Δεκεμβρίου 1836 , σελίδα 21 παραρ.)
Στίς 7 (19 ) Μαρτίου 1837 με Β.Δ. διωρίσθη Δήμαρχος ο Ιωάννης Βάγκαλης και δημαρχιακοί Πάρεδροι της ( Πρωτεύουσης ) δηλαδή της έδρας του Δήμου οι Ιωάννης Μυλωνάς και Ιωάννης Μολάος , ειδικοί δε Δημαρχιακοί Πάρεδροι οι Κ. Πανταζόπουλος (Μανιακίου) Παν. Κάτσιας ( Πισπίσια ) πού σημειώνεται όμως στον πίνακα των Δήμων στα 1836 ως υπαγόμενον στο Δήμο Κορυφασίου ( ΦΕΚ, αρ. 11 , 17 Μαρτίου 1837, σελ. 47 β)Στίς 9 ( 22 ) Σεπτεμβρίου ) 1837 διωρίσθη δημοτικός εισπράκτωρ ο Νικόλαος Κωστόπουλος (ΦΕΚ. αρ. φύλ. 33. 2 Οκτ. 1837 ,σελ. 133 α.) ο οποίος καταγόταν απο το χωριό μας.
Υπηρέτησε δέ καθ,όλην την διάρκειαν του αγώνος στρατιωτικώς και ώς Δημοπρόκριτος.
Ο Δήμος Σκάρμιγκα συνχωνεύθηκε στά 1840 μετά τα αιματηρά επεισόδεια της στασίασης των κατοίκων του Δήμου Βουφράδος που σε αυτόν υπήγοντο τα χωριά Βουφράσιο (Χατζή ) ,Αρναούτογλι , Γκρούστεσι , Βελή , Δάσος των Χιλίων χωριών , Οσμάναγα , Μύλοι του Χατζή με έδρα του Βλαχόπουλου.
Ώς Δήμαρχος υπηρέτει ο Α.Φράγκος και ως εισπράκτωρ ο Κ.Βάλιας ( ΦΕΚ . αρ. φύλ. 80 . 28 Δεκ.1836 σελ. 20 παραρτημα.)
Στα 1838 ως Γραμματεύς του Δήμου υπηρέτει ο Βασίλης Μανιάτης , όστις συλληφθείς ώς ένοχος αποστασίας διότι χαστούκισε τον φοροεισπράκτορα των βαυαρών οδηγείτο πρός ανάκρισιν στην Κορώνη από τους χωροφύλακες .
Τότε εξηγέρθησαν οι Δημότες και επιτεθέντες στο απόσπασμα στην θέση "Καμάρι ή Καμάρες " στο Χατζή ,απέσπασαν τον συνδημότη τους Βασίλη Μανιάτη , ταυτόχρονα όμως συλλαμβάνοντας και δύο - τρείς Χωροφύλακας προεκάλεσαν γενίκευση της στάσεως .
Η ενέργεια αύτη των χωρικών κατηγγέλθη από τον φιλοκυβερνητικόν Δήμαρχο Tρίκκης , Αναγν. Πουλόπουλον και εκινητοποιήθησαν Δύο φάλαγγες Βαυαρών και εθελοντών Μανιατών , Εμπλιακιωτών , Θουριατών κλπ. συνολικής δυνάμεως 600 - 700 ανδρών πρός καταστολήν της ανταρσίας των κατοίκων των Δήμων Βουφράδος , Σκάρμιγκα , Βίαντος , Αιγάλεω , και Πηδάσου .
Οι ( στασιαστές ) ανερχόμενοι εις 600 περίπου μετά από δύο μάχες που έδωσανστις 3 και 4 Αυγούστου του 1838 στο Σουληνάρι και στην θέση Γούβες ή Γουβιά στο Χατζή κατεδιώχθησαν και τελικώς διελύθησαν , ενώ ό άμαχος πληθυσμός σύν γυναιξί και τέκνοις εγκατέλειψε τα χωριά πού άδειασαν κυριολεκτικά από την οργή και την μήνιν των Βαυαρών.
Συνελήφθησαν 26 άτομα και εφονεύθησαν ή τραυματίσθηκαν κάπου 10 - 15 χωρικοί όπως έγραφεν Αθηναική εφημερίδα της εποχής ( Εφημερίς Ο Ελληνικός Ταχυδρόμος , αρ. φυλ. 57. στίς 7 Αυγούστου 1838 σελίδα 437 και φιλικά προσκείμενη στο καθεστώς των Βαυαρών .
Στην εκστρατεία αυτή των Βααυρών πήραν μέρος οι Δήμαρχοι Τρίκκης Αναγν. Πουλόπουλος , Θουρίας Κων. Δικαίος καθώς και ο ειρηνοδίκης τότε Εμπλακίων και κατόπιν πολλάκις Βουλευτής Γεωργ. Περρωτής , επικεφαλής 300 περίπου Θουριωτών και Εμπλακιωτών οπαδών και φίλων του.
Οι συλληφθέντες που δεν είναι γνωστά τα ονοματεπωνυμά τους 26 παράγοντες και παλαιοί αγωνιστές του 21 ώς ένοχοι εισήχθησαν στό συνεδριάζον στήν Καλαμάτα τότε στρατοδικείον , αλλά το αποτέλεσμα της Δίκης δέν είναι γνωστόν , γιατί δεν σώθηκαν πηγές έντυπες 'η χειρόγραφες .
Στά 1840 κατά την συνχώνευση των Δήμων της Πυλίας με το από 30 Αυγούστου Β.Δ. στό Δήμο Βουφράδος ή Βουβράσου υπήχθησαν και τα χωριά Φουρτζή , Ανω και Κάτω Κρεμμύδια του τότε καταργηθέντος Δήμου Αιγάλεω , Ζαίμογλι , Κουρτάκι , Μίσκα , Πελεκανάδα , Καρακασίλι , Δάρα του Δήμου Βίαντος , Σκάρμιγκα , Πισπίσια , Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Μαργέλι , Βλαχόπουλο , Ρούτσι του Δήμου Σκάρμιγκος .
Συνολικά στα 1840 ο Δήμος είχε 2.996 κατοίκους.
Ο Δήμος Σκάρμιγκος εμφανίστηκε επισήμως για πρώτη φορά στις 7 ( 19 ) Μαρτίου 1837 όταν με Βασιλικό Διάταγμα διορίσθηκε Δήμαρχος ο Ιωάννης Βάγγαλης και δημαρχιακοί πάρεδροι ο Ιωάννης Μυλωνάς και Ιωάννης Μολάος
Ο δε δημότης του δήμου αυτού ονομάστηκε Σκαρμιγκαίος..
Ο πληθυσμος που είχαν τα χωριά το 1834, που αποτέλεσαν τελικά το δήμο Σκάρμιγκος ήταν 603 άτομα και 127 οικογένειες ,αναλυτικά:
Σκάρμιγκας ( Ευεργέτιδα ) 122
Πισπίσια 60
Νάσια 15
Μανιάκι 152
Κοντογόνι 75
Μαργέλι 33
Μηλιώτη 57 και
Βλάσση 89.
Στα 1836 δημιουργείται ο Δήμος Σκάρμιγκας. Περιελάμβανε τα χωριά Σκάρμιγκα ( Ευεργέτιδα) Πρωτεύουσα , Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Βλάσι , Μαργέλι , Μηλιώτη , Μπέσα ή Μπέζια .Δέν αναφέρεται Δήμαρχος και εισπράκτωρ ( ΦΕΚ , αρ. φύλ. 80 , της 20 Δεκεμβρίου 1836 , σελίδα 21 παραρ.)
Στίς 7 (19 ) Μαρτίου 1837 με Β.Δ. διωρίσθη Δήμαρχος ο Ιωάννης Βάγκαλης και δημαρχιακοί Πάρεδροι της ( Πρωτεύουσης ) δηλαδή της έδρας του Δήμου οι Ιωάννης Μυλωνάς και Ιωάννης Μολάος , ειδικοί δε Δημαρχιακοί Πάρεδροι οι Κ. Πανταζόπουλος (Μανιακίου) Παν. Κάτσιας ( Πισπίσια ) πού σημειώνεται όμως στον πίνακα των Δήμων στα 1836 ως υπαγόμενον στο Δήμο Κορυφασίου ( ΦΕΚ, αρ. 11 , 17 Μαρτίου 1837, σελ. 47 β)Στίς 9 ( 22 ) Σεπτεμβρίου ) 1837 διωρίσθη δημοτικός εισπράκτωρ ο Νικόλαος Κωστόπουλος (ΦΕΚ. αρ. φύλ. 33. 2 Οκτ. 1837 ,σελ. 133 α.) ο οποίος καταγόταν απο το χωριό μας.
Υπηρέτησε δέ καθ,όλην την διάρκειαν του αγώνος στρατιωτικώς και ώς Δημοπρόκριτος.
Ο Δήμος Σκάρμιγκα συνχωνεύθηκε στά 1840 μετά τα αιματηρά επεισόδεια της στασίασης των κατοίκων του Δήμου Βουφράδος που σε αυτόν υπήγοντο τα χωριά Βουφράσιο (Χατζή ) ,Αρναούτογλι , Γκρούστεσι , Βελή , Δάσος των Χιλίων χωριών , Οσμάναγα , Μύλοι του Χατζή με έδρα του Βλαχόπουλου.
Ώς Δήμαρχος υπηρέτει ο Α.Φράγκος και ως εισπράκτωρ ο Κ.Βάλιας ( ΦΕΚ . αρ. φύλ. 80 . 28 Δεκ.1836 σελ. 20 παραρτημα.)
Στα 1838 ως Γραμματεύς του Δήμου υπηρέτει ο Βασίλης Μανιάτης , όστις συλληφθείς ώς ένοχος αποστασίας διότι χαστούκισε τον φοροεισπράκτορα των βαυαρών οδηγείτο πρός ανάκρισιν στην Κορώνη από τους χωροφύλακες .
Τότε εξηγέρθησαν οι Δημότες και επιτεθέντες στο απόσπασμα στην θέση "Καμάρι ή Καμάρες " στο Χατζή ,απέσπασαν τον συνδημότη τους Βασίλη Μανιάτη , ταυτόχρονα όμως συλλαμβάνοντας και δύο - τρείς Χωροφύλακας προεκάλεσαν γενίκευση της στάσεως .
Η ενέργεια αύτη των χωρικών κατηγγέλθη από τον φιλοκυβερνητικόν Δήμαρχο Tρίκκης , Αναγν. Πουλόπουλον και εκινητοποιήθησαν Δύο φάλαγγες Βαυαρών και εθελοντών Μανιατών , Εμπλιακιωτών , Θουριατών κλπ. συνολικής δυνάμεως 600 - 700 ανδρών πρός καταστολήν της ανταρσίας των κατοίκων των Δήμων Βουφράδος , Σκάρμιγκα , Βίαντος , Αιγάλεω , και Πηδάσου .
Οι ( στασιαστές ) ανερχόμενοι εις 600 περίπου μετά από δύο μάχες που έδωσανστις 3 και 4 Αυγούστου του 1838 στο Σουληνάρι και στην θέση Γούβες ή Γουβιά στο Χατζή κατεδιώχθησαν και τελικώς διελύθησαν , ενώ ό άμαχος πληθυσμός σύν γυναιξί και τέκνοις εγκατέλειψε τα χωριά πού άδειασαν κυριολεκτικά από την οργή και την μήνιν των Βαυαρών.
Συνελήφθησαν 26 άτομα και εφονεύθησαν ή τραυματίσθηκαν κάπου 10 - 15 χωρικοί όπως έγραφεν Αθηναική εφημερίδα της εποχής ( Εφημερίς Ο Ελληνικός Ταχυδρόμος , αρ. φυλ. 57. στίς 7 Αυγούστου 1838 σελίδα 437 και φιλικά προσκείμενη στο καθεστώς των Βαυαρών .
Στην εκστρατεία αυτή των Βααυρών πήραν μέρος οι Δήμαρχοι Τρίκκης Αναγν. Πουλόπουλος , Θουρίας Κων. Δικαίος καθώς και ο ειρηνοδίκης τότε Εμπλακίων και κατόπιν πολλάκις Βουλευτής Γεωργ. Περρωτής , επικεφαλής 300 περίπου Θουριωτών και Εμπλακιωτών οπαδών και φίλων του.
Οι συλληφθέντες που δεν είναι γνωστά τα ονοματεπωνυμά τους 26 παράγοντες και παλαιοί αγωνιστές του 21 ώς ένοχοι εισήχθησαν στό συνεδριάζον στήν Καλαμάτα τότε στρατοδικείον , αλλά το αποτέλεσμα της Δίκης δέν είναι γνωστόν , γιατί δεν σώθηκαν πηγές έντυπες 'η χειρόγραφες .
Στά 1840 κατά την συνχώνευση των Δήμων της Πυλίας με το από 30 Αυγούστου Β.Δ. στό Δήμο Βουφράδος ή Βουβράσου υπήχθησαν και τα χωριά Φουρτζή , Ανω και Κάτω Κρεμμύδια του τότε καταργηθέντος Δήμου Αιγάλεω , Ζαίμογλι , Κουρτάκι , Μίσκα , Πελεκανάδα , Καρακασίλι , Δάρα του Δήμου Βίαντος , Σκάρμιγκα , Πισπίσια , Νάσια , Μανιάκι , Κοντογόνι , Μαργέλι , Βλαχόπουλο , Ρούτσι του Δήμου Σκάρμιγκος .
Συνολικά στα 1840 ο Δήμος είχε 2.996 κατοίκους.