ΧΑΤΖΗ : ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΡΥΣΗ "ΚΑΜΑΡΙ "

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΜΑΣ  "ΧΑΤΖΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ – Κατέστρεψαν το «Καμάρι του» !!!
 Ο ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΖΟΥΜΗΣ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΑ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ 

Δείτε την Επιστολή "

Προς : Τον Εξοχώτατον Πρόεδρον της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπην Παυλόπουλον Προεδρικόν Μέγαρον Βασιλέως Γεωργίου Β΄2 ΤΚ 10028 Email : pr@presidency.gr	Λάμπρος Τζούμης Υποστράτηγος ε.α. Εmail : ltzoumis@gmail.com Συν : Δυο (2) φωτογραφίες
Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων Τζιραίων 8-10, Μακρυγιάννη ΤΚ: 11742 Αθήνα Τηλ: 210 3251688-90 Email : bmm@culture.gr
Εφορία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας Μεθώνης 10 και Κανάρη ΤΚ 24100 Καλαμάτα Τηλ : 2721022534 Fax : 2721021732 Email : femes@culture.gr
Δήμαρχο Μεσσήνης Δημάρχου Παύλου Πτωχού  Τ.Κ.: 24200  Μεσσήνη Τηλ.: 27223 60 100 Email: dimarxos@messini.gr

Εξοχώτατε, κύριε πρόεδρε

Το έτος 2007, ως υπουργός Εσωτερικών της τότε κυβέρνησης, επισκεφτήκατε τη Σχολή Εθνικής Άμυνας στην οποία ήμουν σπουδαστής. 

Κατά τη διάρκεια συζήτησης που επακολούθησε για θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης, όταν σας ανέφερα τον τόπο καταγωγής μου, το πρώτο που με ρωτήσατε ήταν για την ιστορική βρύση «Καμάρι»,  που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Χατζή Μεσσηνίας. 

Είμαι σίγουρος ότι όταν ήσασταν νεαρός, θα είχατε σταματήσει να ξαποστάσετε στη βρύση αυτή που αποτελούσε το καμάρι της περιοχής. 

Αλλά και για το Χατζή ειδικότερα, στο οποίο ο αείμνηστος πατέρας σας Βασίλης Παυλόπουλος θήτευσε στο γυμνάσιο ως καθηγητής φιλόλογος. Θεώρησα σκόπιμο λοιπόν, να σας καταστήσω κοινωνό ενός θέματος που αφορά το κτίσμα αυτό, που μόνο τιμή δεν περιποιεί στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. 

Η βρύση «Καμάρι», σύμφωνα με πληροφορίες είναι μνημείο του 1700-1750 μ.Χ. και επί 2,5 σχεδόν αιώνες τώρα στέκεται στη θέση της, ξεδιψώντας μέχρι πρότινος όσους σταματούσαν σ΄ αυτή, αλλά και υπενθυμίζοντας ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας. 

Η περιοχή Βουφράδας όπως γνωρίζεται διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, αλλά και στη μετεπαναστατική ιστορία. 

Αν η βρύση «Καμάρι» είχε φωνή θα μπορούσε να μας διηγηθεί ιστορίες από αγωνιστές που ήπιαν από το νερό της, όπως ο Καραϊσκάκης, ο Παπαφλέσσας, ο Μπότσαρης, ο Παπατσώρης, ο Τζαβέλας, ο Γεωργιάδης, ο αρχιστράτηγος πλοίαρχος Σκούρτης, κ.α.   

Όλοι οι προαναφερόμενοι έλαβαν μέρος σε μάχες κατά των Τούρκων στη Βουφράδα και στη γύρω περιοχή, όπως αυτή που έγινε στις 30 Μαρτίου 1821 έξω από το Σουληνάρι,  στη μάχη των Κρεμμυδίων στις 7 Απριλίου 1825 , στη μάχη του Μανιακίου στις 20 Μαΐου 1825, στην οποία ο Παπαφλέσσας με τους ηρωικούς αγωνιστές του αντιμετώπισε τα πολυάριθμα ασκέρια του Ιμπραήμ, αλλά και σε μικροσυμπλοκές όπως αυτή που έγινε στο «γεφύρι του αντρειωμένου» στην Πελεκανάδα (τόπο καταγωγής σας), στις 22 Μαΐου 1825. 

Θα μπορούσε επίσης το «Καμάρι» να διηγηθεί ιστορίες και συζητήσεις που έγιναν στη σκιά του από ντόπιους Χατζαίους αγωνιστές όπως τον Αλεβίζο και Γιαννάκη Ρένεση που πρωτοστάτησαν στην ανταρσία εναντίον της αντιβασιλείας των Βαυαρών του  Όθωνα το 1834. 

Πριν μερικά χρόνια αποφασίστηκε η διαπλάτυνση της οδού Καζάρμας - Χώρας επί της οποίας βρίσκεται και το «Καμάρι». Κατά τη διάρκεια των εργασιών διαπλάτυνσης συντελέστηκε ένα «έγκλημα» σε βάρος του μνημείου αυτού. Ο δρόμος ανυψώθηκε, το κτίσμα «βυθίστηκε» και τοποθετήθηκαν μπάρες με αποτέλεσμα η πρόσβαση στο «Καμάρι» να είναι απαγορευτική. 

Οι εργολάβοι αλλά και οι τοπικοί παράγοντες οι οποίοι έπρεπε να παρέμβουν, χωρίς να σεβαστούν την ιστορικότητα του ή από άγνοια το καταδίκασαν σε μαρασμό και η ολοκληρωτική του καταστροφή θα επέλθει σίγουρα αν δεν υπάρξει παρέμβαση των αρμόδιων κρατικών φορέων για να το σώσουν.

 Το μνημείο όπως βλέπεται στις φωτογραφίες που σας αποστέλλω, καταστρέφεται από το χρόνο και τους νεοέλληνες που θεώρησαν σκόπιμο να γράψουν συνθήματα στους τοίχους του.

 Δυστυχώς δεν καταφέραμε αυτό που μας προτρέπει ο Πλάτων. «Παισί δ’ αιδώ χρή πολλήν, ου χρυσόν καταλείπειν»…Δηλ. πρέπει κανείς ν’ αφήνει στα παιδιά του την αρετή της αιδούς και όχι χρυσάφι. 

Για τη διάσωση του μνημείου απαιτείται οπωσδήποτε κατασκευή πρόσβασης και σχετική αναστήλωση, που είναι δυνατό αυτό να υλοποιηθεί με την ένταξη του έργου σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. 

Κατά καιρούς ιδιωτικές πρωτοβουλίες που έγιναν μέχρι σήμερα, για την ανάδειξη του θέματος μέσω ιστοσελίδων στο internet, δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 24 του Συντάγματος, ορίζεται ότι: «η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας….». 

Αυτό σημαίνει ότι το Κράτος έχει την υποχρέωση να λαμβάνει κάθε προληπτικό ή κατασταλτικό μέτρο για τη διαφύλαξη των μνημείων. 

Επιπρόσθετα στο άρθρο 3 του Ν. 3028/2002 – ΦΕΚ 153 (το οποίο υπογράφει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας), αναφέρεται ότι η πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας μεταξύ των άλλων, συνίσταται στη διατήρηση και στην αποτροπή της καταστροφής και αλλοίωσης και γενικά κάθε άμεσης ή έμμεσης βλάβης της, καθώς επίσης στη συντήρηση και την κατά περίπτωση αναγκαία αποκατάστασή της. 

Στο άρθρο 10 του ίδιου νόμου αναγράφεται : Απαγορεύεται κάθε ενέργεια σε ακίνητο μνημείο, η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του.

 Για τους  προαναφερόμενους λόγους λοιπόν κοινοποίησα αυτή την επιστολή σε αρμόδιους φορείς επί του θέματος,  προκειμένου να εκδηλώσουν τις απαιτούμενες ενέργειες. 

Ευελπιστώντας στην προσωπική σας ευαισθησία θεωρώ ότι τυχόν παρέμβασή σας, θα συνέβαλε καταλυτικά στη διάσωση του ιστορικού αυτού μνημείου ανυπολόγιστης ιστορικής αξίας.

Με σεβασμό